هیات کارشناسی سازمان خصوصی سازی اهلیت حسین هدایتی را برای تملک پرسپولیس رد کرد.
حالا کاری نداریم به اینکه مالک استیل آذین کیست و چه کاره است و اصلا صلاحیت حضور در فوتبال و گرفتن یک باشگاه بزرگ را دارد یا نه؟ کسی چه می داند، شاید او پرسپولیس را هم مثل استیل آذین نابود کند. فارغ از تمام این مسایل اما، سوال مهمی که این وسط وجود دارد این است که چطور تا وقتی آقای عابربانک دست به جیب بود و چپ و راست بدون فاکتور و سند به تیم های ملی مختلف این مملکت و انواع و اقسام فدراسیون های ورزشی کمک می کرد، هیچکس در مورد قبول این کمک ها تردیدی نداشت و اهلیت او را زیر سوال نمی دانست؟
شاید همان موقع هم می شد به این فکر کرد که هدایتی دنبال اهداف غیرورزشی است و نیت خیر ندارد، اما همه این آدم ها پول او را گرفتند، تشکر کردند و به فکر اهلیتش نیفتادند.
آخرین جایی هم که از هدایتی کمک گرفت، تیم ملی بود که در آستانه جام ملتهای آسیا شارژ شد؛ همان موقع که هدایتی اهل اهل بود! بالاخره آدمیزاد است دیگر، پول مفت دوست دارد. گاهی فقط باید یک لبخند زد و گذشت...