ديگر قرارداد حق پخش تلويزیوني فوتبال نداريم
اعتراض ها به عدم پرداخت حق پخش تلويزيوني فوتبال ايران به اوج خود رسيده است. اين روزها اكثر انتقادات و فشار ها بر سر ماجراي حق پخش تلويزيوني روي رئيس فدراسيون فوتبال قرار دارد. اما واقعيت امر اين است كه طرح و برنامه ريز اصلي مقابله با سيما براي احقاق حق فوتبال در اتاق فكر سازمان ليگ برتر طراحي و تدوين شد.همه به ياد دارند كه اواخر سال 1392 محمدرضا ساكت بود كه براي اولين بار كنفرانس خبري برگزار كرد و از افزايش رقم قراردادحق پخش به 160 تا 180 ميليارد تومان سخن گفت. در آن كنفرانس خبري اما پاسخ محمدرضا ساكت به اين سوال كه «اگر صدا و سيما حاضر نشود اين پول را به فوتبال پرداخت كند تكليف چه مي شود؟» جالب بود؛ «ما از الان داريم خواسته خود را اعلام مي كنيم كه اين اتفاق رخ ندهد. از الان مصوبه هيئت رئيسه سازمان ليگ را اعلام كرديم تا مجلس محترم شوراي اسلامي هم براي حق پخش فوتبال پيش بيني لازم را در بودجه صدا و سيما داشته باشد»
حالا اما بعد از گذشت مدت ها از آن كنفرانس خبري محمدرضا ساكت، فوتبال ايران براي دريافت حق پخش اندرخم يك كوچه مانده است. مديران فوتبال ايران در مصاجبه هاي خود به سياست هاي صدا و سيما انتقاد مي كنند. چرا كه بعد از اين همه مدت، نتوانسته اند قرارداد حق پخش تلويزيوني را با صدا و سيما امضا و مطالبات خود را دريافت كنند.
نكته قابل تامل اما اينجا است كه مهدي تاج و ساكت به عنوان متواليان اصلي سازمان ليگ به عنوان فروشنده، نتوانستند رفتار خوبي با تنها خريدار خود( صدا و سيما) داشته باشند. همه به ياد دارند بعد از اينكه كفاشيان دستور جلوگيري از ورود دوربين ها به ورزشگاه ها را صادر كرد، مسابقات چند هفته ليگ و جام حذفي بدون اينكه اعتراضي از سوي رسانه ملي صورت بگيرد پخش نشد و فوتبال ايران ضرر چندين ميلياردي را در قدم اول متحمل شد. بعد از اين اتفاق مديران وزارت ورزش براي جلوگيري از ادامه اين بحران به ماجرا ورود كردند و تفاهم نامه اي با صداوسيما امضا كردند تا رسانه ملي پول فوتبال ايران را با افزايشي ناچيز نسبت به رقم سال 1392 به فدراسيون و سازمان ليگ بپردازد كه اين اتفاق تا به امروز هنوز رخ نداده است. بعد از اين توافق وزارت ورزش با صدا و سيما، مهدي تاج و مديران فوتبال ايران بارها در مصاحبه هاي خود از دستاورد بزرگ و به رسميت شناخته شدن حق فوتبال حرف زدند. واقعيت قضيه اما اين است كه دستاورد بزرگ براي فوتبال اين بود كه صداو سيما ديگر حاضر نشد پولي به باشگاه ها پرداخت كند و ديگر هيچ خبري از قرارداد حق پخش تلويزيوني نيست. كه اگر بود مسئولان فوتبالي اسناد آن را به رسانه ها و مردم تا به حال نشان داده بودند. به هر صورت تا پيش از اين جريانات قراردادي به عنوان حق پخش تلويزيوني امضا شده بود و صدا و سيما در ازاي پخش مسابقات به فدراسيون و سازمان ليگ همه ساله پولي را پرداخت مي كرد. اما نتيجه درگيري هاي به وجود آمده و تصميمات غير منطقي مديريت فوتبال ايران قطع اين ارتباط و قرارداد مالي بزرگ بود. شلوغ بازي ها و كشاندن بحث اختلافات به هيئت دولت و شوراي عالي امنيت ملي هيچ كمكي به فوتبال نكرد و فقط و فقط استقلال مديريتي فدراسيون و سازمان ليگ را زير سوال برد. چرا كه بعد از ورود وزارت ورزش به مذاكرات ديگر همه چيز از دست فدراسيون فوتبال خارج شد و امروز خبري به گوش مي رسد كه افشاي رسمي آن قطعا دردسرهاي زيادي براي مديريت فوتبال ايران به همراه خواهد داشت. خبري كه وزير ورزش هم در يكي از مصاحبه هاي نوروزي خود با رسانه ها رسما به آن اشاره كرد ولي توجه زيادي به آن نشد.
ماجرا از اين قرار است كه بر اساس توافقات صورت گرفته بين مديران وزارت ورزش و رسانه ملي، از اين پس قرار نيست قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال ايران منعقد شود.
به احتمال بسيار زياد در آينده اي نزديك قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال، به قرارداد پخش تلويزيوني ورزش تغيير نام خواهد داد و وزارت ورزش طرف قرارداد رسانه ملي خواهد شد. به اين ترتيب قرار است نشست هاي هم انديشي براي رسيدن به يك توافق جامع و مبلغ اصلي برگزار و سپس قرارداد امضا شود. اتفاقي كه علي كفاشيان و مهدي تاج مخالف آن هستند و بايد ديد چه واكنشي به آن نشان خواهند داد. البته احتمال دارد كه صدا و سيما براي پخش بازي هاي ليگ امسال مبلغي حدود 25 ميليارد تومان به فوتبال پرداخت كند. اما نكته قابل تامل اين است كه اين پول، طبق توافقات انجام شده، آخرين پرداختي رسانه ملي به فدراسيون فوتبال خواهد بود. محمود گودرزي با تاييد اين خبر اما در يكي از مصاحبه هاي نوروزي خود گفته بود:« طبق مذاكراتي كه داشته ايم قرار شده پرداختي صدا و سيما به عنوان كمك به ورزش كشور باشد. ديگر چيزي به عنوان قرارداد حق پخش تلويزوني نخواهيم داشت. چرا كه آن را قبلا مجمع تشخيص مصلحت تفسير و اعلام كرده است كه ديگر چيزي به نام حق پخش تلويزيوني فوتبال نبايد وجود داشته باشد. آنها اين قرارداد را طبق قانون رد كردند و كارشان هم درست بود. در نهايت قرارشد صدا و سيما از طريق وزارت ورزش و جوانان به ورزش كشور كمك بكند و ديگر قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال منعقد نخواهد شد»
محمود گودرزي وزير ورزش و جوانان حتي درباره علت ورود خود به پرونده حق پخش تلويزيوني در اوج درگيري هاي فدراسيون با صدا و سيما هم گفته بود:« اين قضيه را حاد كردند و افتادند به كارهاي راديكال و تهديد كردن كه ما راه نمي دهيم دوربين ها را و اين حرف ها. ديديد كه تلويزيون هم پخش نكرد بازي ها را اصلا. آقاي ضرغامي با بنده حرف زدنند و گفتند كه سفت و سخت ايستاده است تا بازي ها را پخش نكند. و اين را مطمئن باشيد كه فوتبال لطمه مي خورد و همين كار نصفه و نيمه هم به زمين مي خورد. من ديدم كه فوتبال دارد ضربه مي خورد. مسئولين فوتبال به فكر فوتبال نبودند. اگر بودند به نحوي رفتار مي كردند كه حمايت هاي وزارت ورزش و جوانان و صدا و سيما را جلب مي كردند. حمايت تمام مسئولين اثرگذار را جلب مي كردند. اينها فقط يك جزيره اي هستند كه دنبال كار خود هستند. در حالي كه بايد وزارت ورزش و مسئولين و دولت را مجاب مي كردند كه از فوتبال به خاطر مردم حمايت كنند. اما چرا اين كار را نكردند؟ چرا براي انديشه هاي اشتباه خود اصرار داشتند و دارند؟ به همين دليل بود كه ما ورود كرديم تا مشكلات را حل كنيم»
بازخواني صحبت هاي محمود گودرزي به خوبي تمام واقعيت ها را به اهلي فوتبال نشان مي دهد. واقعيت قضيه اين است كه فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ، همان قرارداد اوليه حق پخش تلويزيوني با صدا و سيما را هم براي هميشه از دست دادند و ضربه بزرگي به اقتصاد فوتبال كشور وارد كردند. اتفاقي كه بسياري از باشگاه ها را به مرز ورشكستگي رساند! شايد گذر زمان بسياري از حقايق و نا گفته ها پيرامون موضوع حق پخش تلويزيوني فوتبال را براي مردم و رسانه ها روشن كند. بدون هيچ ترديدي، قرارداد حق پخش تلويزيوني فوتبال با همان مبلغ ناچيز از نظر مديران فوتبال ايران، قرباني تصميمات اشتباه مديريت حاكم بر فوتبال ايران شد.
باید دید عادل فردوسی پور در برنامه امشب به این موضوع ورود خواهد کرد یا با وجود ادعای بررسی تمامی مشکلات فوتبال، باز هم مانند همیشه مدیرانش اجازه ورود به این مقوله مهم را به وی نخواهند داد.
