سرمربی تیم ملی ایران در اولین ماه های حضورش توانست با دو پیروزی در دو بازی تدارکاتی برابر ازبکستان و بوسنی توجه مثبت رسانه ها و هواداران را جلب کند.
دراگان اسکوچیچ در یکی از سخت ترین دوران فوتبال ملی ، روی نیمکت تیم ملی نشسته است. البته که از این دوران سخت فوتبال ایران کم نداشته است اما اسکوچیچ زمانی هدایت تیم ملی را به عهده گرفت که تیم بعد از هشت سال باثبات با کارلوس کی روش توسط ویلموتس تا لبه پرتگاه رفت و مربی کروات تیم را در لبه پرتگاه تحویل گرفت.
اسکوچیچ به خاطر رزومه کوچکی که داشت خیلی دیر توانست اعتماد عمومی و نظر مثبت رسانه ها را به دست بیاورد اما دو اردوی اخیر تیم ملی و دو بازی تدارکاتی کمی در جلب این اطمینان برایش موفقیت آمیز بوده است. البته که مرد 52 ساله کروات در این مدت چالش های زیادی را پشت سرگذاشته و برخی را نیز کماکان پیش رو دارد.
شیوع ویروس کرونا شاید مهمترین آن ها باشد و مسایلی چون شرایط اساسنامه و انتخابات و بحران مالی فدراسیون و همچنین دعوت از بازیکنانی که در تیم های اروپایی بازی می کنند تا الان چالش های بزرگی بوده اند.
بخش دیگری از دشواری های اسکوچیچ به بستن لیست تیم ملی مربوط می شود. او که از اولین اردو نشان داد بازیکنانی را دعوت می کند که به طور ثابت در تیم های باشگاهی شان بازی کنند به واسطه این فلسفه نام قرمز را بر روی نام برخی ستاره ها کشید که پیش از این مهره های ثابت تیم ملی بخصوص در دوران کارلوس کی روش بودند.
مرد کروات برای آنکه بتواند جایگاهش را محکم تر کند نیاز به نتایج بهتری دارد آن هم در رقابت های مقدماتی که 4 بازی حیاتی برای تیم ملی باقیمانده است. او تا الان از فلسفه اش دفاع کرده و عملکرد خوبی هم داشته است اما همه چیز منوط به کسب امتیازات کامل برابر بحرین، عراق، هنگ کنگ و کامبوج است.
مصاحبه اختصاصی دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی با "ورزش سه" درباره مسایل مختلف را در زیر بخوانید:
- دو اردو، دو بازی، دو پیروزی. حتماً راضی هستید، نه؟
بله، راضی‌ام. زیرساخت مناسبی را مهیا کردیم. با بازیکنان مستقیماً صحبت کردم و آنها نیز با من گفتگو کردند و از خواسته‌های من بهتر مطلع شدند. بازیکنان با تمرکز کامل در اردوها حضور داشتند و جو همکاری خوبی حاکم بود، درست همانطور که می‌خواستم. نباید با این بردها فکر کنیم که کار تمام است و البته چنین روحیه‌ای هم وجود ندارد. تازه اول راه هستیم و جای هیچ اشتباهی نیست.
-بازیکنانی هم بودند که از دعوت نشدن به تیم ملی ابراز نارضایتی کردند...
برای من قابل‌درک است که یک بازیکن فقط به خودش فکر کند و از نظر خودش بهترین و مستحق پوشیدن لباس تیم ملی باشد. من با این موضوع مشکلی ندارم. اما می‌توانیم در مورد مناسب بودن نحوه‌ی جلبِ توجه‌ها به خودشان صحبت کنیم. فرض کنید برای اینکه نشان دهم چقدر مربی خوبی هستم، آنالیز فردی بازیکنی را منتشر کنم. انتخاب بازیکنان فقط به عهده من است. انتخاب براساس ایده‌های من صورت می‌گیرد و مسئولیتش نیز با خودم است. هیچ‌کس، تحت هیچ شرایطی، نمی‌تواند بر تصمیم من تاثیر بگذارد.
- معیارِ دعوت بازیکنان به تیم ملی چیست؟
البته که معیار اصلی کیفیت بازیکن است. البته کیفیتی که در حد بازی در بالاترین سطح - یعنی در تیم ملی باشد. منظورم این است که امکان دارد بازیکنی در سطح باشگاهی خوب باشد، ولی طبق ارزیابی‌های ما آن بازیکن از کیفیت لازم برای بازی در تیم ملی برخوردار نباشد.
بازیکنی می‌خواهم که شخصیت قوی داشته باشد، بتواند زیر فشار تاب بیاورد و حسی قوی نسبت به تیم نشان دهد. این موضوع مهم هم در آخر بگویم که باید تیم ملی بالاتر از منفعت شخصی بازیکنان باشد.
- بازیکنان جوان‌تر را ترجیح می‌دهید یا دوست دارید با بازیکنان باتجربه‌تر کار کنید؟
من بهترین بازیکنان را ترجیح می‌دهم. اگر بازیکن جوان و باتجربه در یک سطح کیفی باشند، تقریباً همیشه بازیکن جوان‌تر را انتخاب می‌کنم که بتواند سطح مطلوبی از انرژی را به تیم اضافه کند. وقتی که صحبت از بازیکنان جوان در ایران می‌شود، حس می‌کنم اعتمادبه‌نفس کافی ندارند. در تیم من، وقتی بازیکن جوانی به رختکن می‌آید، باید در را با انرژی بکوبد، نه اینکه آهسته و با خجالت وارد شود. بازیکنان باتجربه‌تر هم باید توانایی تغییر را حفظ کنند و هیچ‌گاه به چیزهایی که بلد هستند راضی نباشند. همیشه می‌توان چیزهای جدید آموخت، فقط کافیست که ذهنمان را باز بگذاریم.
- شما دو روش مختلف را در این دو بازی امتحان کردید، درست است؟
بله، دوست داشتم ریسک کنم. اگرچه این دو روش متفاوتند، اما از نظر شباهت حرکات درون زمین به هم مرتبطند. فلسفه بازی‌های غیررسمی هم همین است، اینکه ایده‌های جدید را امتحان کنیم قبل از اینکه دیر شده باشد. البته، در چنین آزمون و خطاهایی باید نتیجه را فراموش کنید. به هر حال، من اطلاعات ارزشمند فراوانی کسب کردم که در آینده به کار خواهند آمد. این موضوع اهمیت فراوانی دارد که بازیکنان را در نقطه‌ای بین توانایی‌هایشان و ایده‌های خودم بیازمایم.
- اگر بخواهیم این دو بازی را مرور کنیم، می‌توانید بگویید از چه چیزهایی راضی بودید و چه چیزهایی جای بهبود داشتند؟
نکات مثبت فراوانی وجود داشت. تیم به نسبت قبل پویاتر بود و بازی در عمق بهتری انجام دادیم؛ سروشکل سازمان‌یافته‌تری داشتیم و پِرِس از بالای خوبی انجام دادیم. البته باید در بازی‌سازی بهتر شویم، ضرباهنگ بازی را بهتر کنترل کنیم و تمرکزمان در دفاع را مداوم حفظ کنیم، بدون لحظه‌ای غفلت. باید زمانی که توپ را لو می‌دهیم، سریع‌تر واکنش نشان دهیم. همیشه جای بهبود هست.
-برخورد اسکوچیچ با منتقدین چطور است؟
اگر در نقدی منطق و استدلال وجود داشته باشد، با کمال میل می‌پذیرم.
- قصد دارید چه چیزی را در تیم ملی ایران حذف کنید؟
حاشیه امن. اینکه بعضی از بازیکنان انتظار دارند دعوت شوند صرفاً به این خاطر که قبلاً دعوت شده بودند.
-کووید 19 و تیم ملی؟
این موضوع از هرجهت مشکل‌ساز است. شخصاً برای من و کادر فنی تحمل فواصل طولانی بین بازی‌ها دشوار است. آنالیزها و کارهای دیده‌نشده زیادی انجام می‌شود اما فقط بازی‌ها احساس رضایتمندی و تایید را به ارمغان می‌آورند. برنامه‌ریزی در موقعیت پرابهام و نامشخص کنونی بسیار سخت است. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم تا خودمان را با شرایط وفق دهیم و بهترین کار را برای منافع تیم ملی انجام دهیم.
- تا چه اندازه به این تیم ملی اطمینان دارید؟
بی‌نهایت
