تصمیم مسئولان ما در قبال کارشکنی کنفدراسیون فوتبال آسیا عدم حضور تیم‌های ایرانی در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا است.
مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش دیروز در گفتگو با شیخ سلمان رئیس بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا به او اعتراض کرد و شیخ سلمان هم قول داد در تصمیم کنفدراسیون تجدید نظر کند. این چند خط برای وزیر ورزش ماست و امیدواریم حتما آن را بخواند:
1- زمانی که قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها در ورزش به فدراسیون فوتبال رسید، هیچ یک از مدیران بازنشسته فدراسیون به خانه نرفتند. همه آنها یا بدون استعفا ماندند (مثل تاج، طالقانی، بهاروند و ...) یا استعفا دادند و ماندند (مثل ساکت و اسلامیان).
آقای وزیر! چه شد که همه این بازنشسته‌ها ماندند؟ و نتیجه ماندن بازنشسته‌ها چه شد؟ این خرابه‌ای که از فوتبال ما باقی مانده، آیا جز نتیجه تصمیم اشتباه شما بود؟
2- وزیر ورزش در تمامی تصمیم‌های فدراسیون فوتبال از مهدی تاج حمایت کرد حتی وقتی قرار شد دو میلیون یورو به ویلموتس داده شود و ظاهرا از حساب ارزی شستا و پتروشیمی ماهشهر داده شد. همان تصمیم نادرستی که کار تاج را به استعفا کشاند.
آقای وزیر! نتیجه حمایت‌های محض شما از رئیس فدراسیون فوتبال چه شد؟ آیا اگر بازخواستی بود، کار به اینجا کشیده می‌شد؟ اگر به رفاقت معاون اول رئیس جمهور با رئیس فدراسیون فوتبال اعتنایی نمی‌کردید و از این رئیس فدراسیون هم برنامه می‌خواستید، آیا فدراسیون و کلا فوتبال ما به این خرابه تبدیل می‌شدند؟
3- هنوز مشخص نیست که چه برنامه‌ای برای انتخابات فدراسیون فوتبال در نظر گرفته شده است؛ اما آیا اکنون زمان تعلل است؟
آقای وزیر! در این دوره حساس، فدراسیون فوتبال را هم (مانند چند فدراسیون دیگر) با سرپرست اداره می‌کنید؛ اما فدراسیون فوتبال مانند فدراسیونهای تنیس، پزشکی ورزشی، دوومیدانی، ورزشهای رزمی و خیلی فدراسیونهای دیگر نیست. به جای آنکه برای فوتبال پادرمیانی کنید و به رئیس AFC زنگ بزنید، لطفا رئیسی مقتدر برای فوتبال انتخاب کنید که همه این کارها را رئیس بکند و شما به مشغله‌های فراوانتان در بحث کلان ورزش بپردازید. رئیسی جوان، تحصیلکرده و آشنا به قانون تجارت و مسلط به زبان تا مجبور نباشد در همه نشست‌ها مترجم ببرد.
آقای وزیر! شاید اکنون قلم‌ها مطابق میل شما بچرخد؛ اما نظر تاریخ مهم است که درباره همه ما قضاوت خواهد کرد. کاری کنید تا تاریخ به احترام شما کلاه از سر بردارد.
