مهمانی غیرقانونی "دودی ها" در آزادی!

31 تیرماه سال 1396 بود که طبق مصوبه هیات رئیسه سازمان لیگ فوتبال ایران در فصل 97-96، ورود و استعمال ‌دخانیات در تمامی ورزشگاه‌های کشور ممنوع شد، تا بدین ترتیب سیگار جزو اقلام ممنوعه به شمار آید و تماشاگران حق نداشته باشند ‌با سیگار وارد ورزشگاه  شوند، ‌ تصمیمی که شاید در همان هفته‌های اول با سخت‌گیری نیروی انتظامی به منظور جلوگیری و برخورد با ورود یا خرید و فروش دخانیات در محل ورزشگاه‌ها و به ویژه ورزشگاه آزادی همراه بود و به مرور زمان باز هم اوضاع به روال قبل بازگشت.

فروش سیگار به قیمت نجومی

همان هفته‌های ابتدایی پس از ممنوعیت ورود و استعمال دخانیات در تمامی ورزشگاه‌های کشور بود که با توجه به سخت‌گیری‌های صورت گرفته از سوی نیروی انتظامی قیمت سیگار در ورزشگاه آزادی به بالاترین حد ممکن رسیده بود و بازار فروشندگان حاضر در ورزشگاه به عنوان افرادی که امکان خرید سیگار از آن‌ها امکان‌پذیر بود حسابی داغ شده بود. هرچند تماشاگرانی هم بودن که از بازرسی‌های صورت گرفته قسر در می‌رفتند و می‌توانستند با خود به درون ورزشگاه سیگار وارد کنند. مسئله‌ای که صرفا تا چند هفته پس از این تصمیم بسیار مناسب و مهم در جهت سالم‌سازی ورزشگاه‌ها از سوی سازمان لیگ ادامه داشت و پس از آن به دست فراموشی سپرده شد!

ضعف نظارت در ورزشگاه‌ها

هرچند در حین ورود به ورزشگاه‌ها امکان بازرسی بدنی از سوی ماموران نیروی انتظامی وجود داشت و به طور خاص زمانی که قصد ورود به ورزشگاه آزادی را داشتید دو مرتبه بازرسی بدنی می‌شدید اما به هیچ‌وجه نظارتی روی سکوها وجود نداشت و با تماشاگران متخلفی که به دستورالعمل ممنوعیت مصرف دخانیات در ورزشگاه‌ها توجه نمی‌کردند، برخوردی صورت نمی‌گرفت، همان زمان نیز هوادارانی بودند که به راحتی روی سکوها سیگار و یا سایر مواد دخانی استعمال و فروشندگان درون ورزشگاه با روش‌های مختلف و به دور از چشم ماموران نیروی انتظامی اقدام به فروش سیگار با قیمتی فراتر از قیمت درج شده روی پاکت می‌کردند.

ممنوعیت مصرف دخانیات در ورزشگاه‌ها به پلیس ابلاغ نشده است؟

12 آبان‌ماه سال جاری بود که سرهنگ محمد بخشنده- رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر تهران بزرگ درباره اینکه سازمان لیگ فوتبال درباره ممنوعیت مصرف دخانیات در ورزشگاه‌ها مصوبه‌ای داشته است و علت اجرایی نشدن این مصوبه چیست، اظهار کرد که این قانون مصوب و به پلیس ابلاغ نشده و اجرا نمی‌شود، در صورتیکه استعمال دخانیات در ورزشگاه‌های کشورهای اروپایی ممنوع است.

وی با تاکید بر اینکه به عنوان پلیس قطعا خواستار ممنوعیت مصرف دخانیات در ورزشگاه‌ها هستیم، عنوان کرد که به تبعات این موضوع و مخالفت‌های احتمالی با آن فکر نمی‌کنیم و می‌خواهیم محیط جامعه ورزش ما پاکسازی و سالم‌سازی شود چراکه هیچ خانواده ایرانی دوست ندارد شاهد مصرف دخانیات در محیط ورزشگاه‌ها باشد زیرا جوانان ما در این محیط حضور پیدا می‌کنند. علاوه بر این فضای ورزشگاه با این شرایط (مصرف سیگار) زیاد برای حضور جوانان مناسب نیست و اگر ممنوعیتی اعلام شود، قطعا اجازه ورود سیگار را به داخل ورزشگاه نخواهیم داد.

رئیس پلیس مبارزه با موادمخدر تهران بزرگ همچنین با بیان اینکه باید وزارت ورزش و جوانان و نیز فدراسیون فوتبال در این زمینه (ممنوعیت مصرف دخانیات در ورزشگاه‌ها) تصمیم بگیرند، یادآور شد که باید این موضوع در ارگانی مانند شورای تأمین، وزارت ورزش و ریاست جمهوری مصوب و ابلاغ شود تا پلیس با هماهنگی مقام قضایی آن را عملیاتی کند، چراکه نمی‌توانیم شخصا درباره این موضوع اقدام کنیم.

در این خصوص اما سوالی قابل طرح اینکه اگر این قانون به پلیس ابلاغ نشده است پس به چه علت ماموران نیروی انتظامی مستقر در ورزشگاه آزادی در مقطع زمانی که سازمان لیگ از ممنوعیت مصرف دخانیات خبر داده بود به صورت جدی با افرادی که قصد وارد کردن سیگار به ورزشگاه آزادی داشتن برخورد می‌کرد؟ آیا در این خصوص اقدام نیروی انتظامی بر مبنای توفقات صورت گرفته بود و مصوبه و ابلاغی در همان زمان نیز وجود نداشت؟

سیگار، گل، حشیش یا...

کاش ماجرا به همین سیگار ختم می‌شد، اما زمانی که یک زخم ساده را درمان نکنید به طور حتم باید منتظر تبعات بعدی آن هم باشید. وقتی ممنوعیتی برای استعمال سیگار در ورزشگاه‌های ایران وجود ندارد به طور حتم نمی‌توان گل یا حشیش را با توجه به شباهت نوع مصرف این دسته از مواد دخانی با یکدیگر تمیز کرد و در همین رابطه بارها و بارها گزارش‌های متفاوتی در مورد مصرف مواد مخدر در ورزشگاه‌های کشور منتشر شده است که متاسفانه با گذشت بیش از دو سال از مصوبه سازمان لیگ برتر فوتبال ایران اما هیچ اتفاق مثبتی در این خصوص صورت نگرفته است و برنامه‌ای نیز برای آینده تعریف نشده است و همه چیز در همان نقطه اول قرار دارد.

چقدر از دنیا عقب هستیم؟

مصرف دخانیات در ورزشگاه‌های ایران تنها نمونه‌ای از عقب افتادی فوتبال کشور نسبت به فوتبال روز دنیا است که با استفاده از تجهیزات مدرن و سیستم‌های نظارتی قوی نه تنها میزان درگیری و تنش روی سکوها را به حداقل رسانده‌اند بلکه امکان ورود و مصرف سیگار یا هر ماده مخدری به هیچ وجه از سوی تماشاچیان امکان پذیر نیست و با توجه به تجهیز ورزشگاه به دوربین‌های پیشرفته با افراد متخلف که امکان شناسی آن‌ها به راحتی فراهم است برخورد می‌شود. امروزه ورزشگاه‌های های فوتبال در کشورهای توسعه یافته نه تنها برای مردان، بلکه برای زنان و کودکان محیطی ایمن است که می‌توانند ساعاتی را با آسودگی به تماشای این رشته ورزشی چه در رده باشگاهی و چه در رده ملی بنشینند، مسئله‌ای که متاسفانه در کشور ما موجودیت ندارد و شاهد حضور کودکانی در ورزشگاه‌ها هستیم که مجبورند فوتبال را با بوی نامطبوع سیگار یا هر ماده مخدری دیگری تماشا کنند.

به طور حتم ورود جدی مسئولان در سطح وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، نیروی انتظامی و هر دستگاه متولی دیگری نسبت به پاکسازی محیط ورزشگاه‌های فوتبال ایران از دخانیات و مواد مخدر مقوله‌ای اجتناب ناپذیر است که باید هرچه سریع‌تر در دستور کار قرار گیرد و با تعریف وظایف و طی روند قانونی، هر مجموعه‌ به نوبه خود با این پدیده بغرنج در ورزش کشور مقابله کند.