سرمربی پیشین تیم کشتی آزاد امید با انتقاد از شرایط حاکم بر تیم بزرگسالان گفت: کادرفنی تیم ملی هیچ خط مشی درستی نداشت.
علیرضا رضایی در خصوص نتیجه تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی نورسلطان اظهار داشت: به لحاظ جایگاه تیمی شرایط بهتر از سال گذشته بود و ششمی بوداپست با چهارمی عوض شد و از نظر جایگاه تیمی بهتر بودیم، اما غیر از این اتفاق خاصی نیفتاده و پیشرفت آنچنانی در نتایج نداشتیم.
وی ادامه داد: کریمی سال گذشته به کاکس باخت، امسال هم باخت. حسن یزدانی هم که کشتی گیر طلایی ماست و نباید کادرفنی خودش را پشت مدال طلای او پنهان کند. در نورسلطان تنها دو نکته مثبت وجود داشت، یکی یونس امامی که سال گذشته هم عضو تیم ملی بود و تجربه جهانی را داشت، امسال پخته‌تر کشتی گرفت و به مدال برنز رسید و دیگری بهنام احسان پور که بعد از چند سال تلاش، واقعا حقش بود مدال جهانی بگیرد و امسال توانست به آن برسد.
رضایی با اشاره به مسابقات انتخابی متعدد و نامشخص بودن مسیر ملی پوش شدن در اوزان ده‌گانه، خاطرنشان کرد: در بحث انتخابی تیم ملی سردرگمی بسیار مشهود بود. کادرفنی تیم ملی هیچ خط مشی درستی نداشت. به جای آنکه روی کار خودشان تمرکز داشته باشند، سرشان در باقی تیم‌ها بود و با تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید کار داشتند در صورتی که فردی که مسئولیت فنی را در تیم ملی برعهده دارد باید به تیم خودش بپردازد و سرک کشیدن به سایر تیم ها، قطعا شرایط خوبی را ایجاد نمی‌کند.
نایب رئیس پیشین فدراسیون کشتی عنوان کرد: باید بتوانیم از داشته‌های خودمان استفاده کنیم. مثلا محمد نخودی به خاطر این جابه جایی‌ها لطمه دید و حتی در رده خودش هم نتوانست موفق عمل کند. با این اتفاقات کشتی خیلی به هم ریخته شده و کشتی گیر رده سنی جوانان در فرودگاه جا می‌ماند، دو کشتی گیر در یک وزن به جهانی می‌روند و چندین مرحله مسابقه انتخابی برای امید‌ها برگزار می‌شود. این‌ها چیز‌های طبیعی نیست.
نایب قهرمان المپیک 2004 آتن اضافه کرد: این‌ها نشان دهنده عدم مدیریت در کار و نداشتن خط و مشی مشخص است. وقتی استراتژی نداشته باشی و به امور مسلط نباشی، چنین مسائلی پیش می‌آید. کشتی ما به این شکل لطمه می‌خورد. آدم‌های تمامیت خواه باید توانمندی انجام کار را داشته باشند تا کار خودشان را به نحو احسن انجام دهند. مداخله در امور سایر تیم‌ها نمی‌تواند کار درستی باشد.
رضایی گفت: در گذشته هم این تمامیت خواهی را داشتیم که همیشه به کشتی ما لطمه زده است. هر کسی باید در جایگاه خودش به کار خودش بپردازد. اتفاقاتی که در رده سنی جوانان رخ داد، بر اثر ندانم کاری بود. شخص مدیر تیم‌های ملی همراه تیم ملی نوجوانان به مسابقات جهانی رفته بود، اما آیا توانست وقتی کشتی گیر ما دیسکالیفه شدکاری انجام دهد؟ پس برای چه چیزی به جهانی رفته بود، وقتی نتوانست مانع از دیسکالیفه شدن کشتی گیر ما و از دست دادن قهرمانی جهان شود؟
وی با اعلام اینکه با برگزاری انتخابی‌های متعدد در وزن 65 کیلوگرم، دو کشتی گیر خوب را از دست دادیم، گفت: به این شکل هم امیرمحمد یزدانی را از دست دادیم و هم پیمان بیابانی را. در حق هر دو جوان ظلم شد. اول آن‌ها یک انتخابی دادند، بعد امیرمحمد یزدانی به تیم ملی جوانان رفت و آنجا هم نتوانست کشتی بگیرد. اسامی در رسانه‌ها اعلام شد، بعد دوباره انتخابی گذاشتند، اول قرار بود یک کشتی برگزار شود، اما وقتی مبارزه را برد دوباره یک کشتی دیگر گذاشتند. این‌ها بی تجربگی است. تجربه ربطی هم به سن و سال ندارد. وقتی برنامه روشنی نداشته باشیم این مسائل پیش می‌آید. تیم ملی، لیگ نیست؛ پس تفکر ملی می‌خواهد. در مورد نخودی هم همین موضوع تکرار شد.
رضایی با تاکید بر اینکه وقتی اتحادیه جهانی جایگاه مستقلی برای امید‌ها قائل شده، چرا باید این جایگاه را از بین ببریم، تصریح کرد: این ظلم کردن به امیدهاست و کشتی اثراتش را بعدا خواهد دید. اصلا مگر ما می‌توانیم چنین کاری را انجام دهیم و این اجازه را داریم؟ مثل این است که بگوییم تیم ملی نوجوانان را قبول نداریم و آن را با جوانان یکی کنیم. یا جوانان را با بزرگسالان. مگر امکان چنین چیزی هست؟ با این کار‌ها درنهایت چه چیزی عاید ما شد؟ کلی در این مدت تورنمنت رفتیم، 10 ماه با تیم کار شد و بعد در 6 وزن دو سهمیه گرفتیم.
نایب رئیس پیشین فدراسیون کشتی ادامه داد: وقتی تیم به مسابقات آسیایی می‌رفت من نایب رئیس بودم. آن‌ها صبح یک اسم می‌دادند، ظهر یک اسم و شب هم یک اسم دیگر. صبح یک مدل برای انتخاب تیم داشتند، ظهر یک مدل و شب هم مدل دیگر. می‌توانید در این خصوص از دیگران هم بپرسید که در همان آسیایی ما چه شرایطی داشتیم و بزرگترین معضل تیم ما وزن 97 کیلوگرم بود که تا روز آخر جهانی هم کار ادامه پیدا کرد. حسن یزدانی که بحثش جداست. کادرفنی و مسئول فنی تیم نباید پشت مدال او پنهان شود.
وی برگزاری مسابقه انتخابی را یک الزام بزرگ دانست و تاکید کرد: باید حتما پیش از المپیک مسابقه انتخابی برگزار شود. دبیر اگر می‌خواهد موفق باشد باید از سرمربیان تیم ملی بخواهد که مسابقه‌ای قانونمند را برگزار کنند. هر کسی هم باید در حد و حیطه خودش کار کند.
رضایی در پایان با اشاره به اینکه باید از فدراسیون علیرضا دبیر حمایت کرد، گفت: باید به دبیر فرصت داد و به او کمک کرد. او یکی از سرمایه بزرگ کشتی است و می‌خواهد کار کند. دو ماه است که آمده و کار هم بسیار سخت است. جامعه کشتی باید از او حمایت کنند. به نظر من نقدی در خصوص نتایج به دبیر وارد نیست، چون در دو ماه نمی‌شود کار زیادی انجام داد، اما نتایج المپیک هر چیزی باشد، مثبت یا منفی عملکرد فدراسیون اوست.
