در شرایطی که سازمان لیگ متاثر از سیاست گذاری های کلان فدراسیون، هزینه کرد باشگاه ها برای ساخت و تجهیز آکادمی، تشکیل تیم های پایه و توجه ویژه به آنها را الزامی اعلام می کند، خود فدراسیون ظاهرا رغبت چندانی به این مهم ندارد.
درآمدهای میلیاردی و ناتوانی در تامین هزینه های اولیه تیم های پایه و ملی فوتبال، پارادوکسی را در مساله اداره این تیم ها ایجاد کرده که بی راه نیست دلیل آن را در ضعف ها و ابهام های مدیریتی جستجو کنیم.
به گزارش ایسنا، اگرچه هزینه ای که در تیم های ملی فوتبال ایران انجام می شود، در قیاس با کشورهای اروپایی که حتی آسیایی ها چندان زیاد نیست و بعضا به مراتب هم کمتر است اما مدیریت توام با ضعف در تخصیص اعتبار هرچقدر اندک و کم توجهی به تیم های پایه، پایه های فوتبال ملی ایران را لرزان می کند.
در شرایطی که سازمان لیگ متاثر از سیاست گذاری های کلان فدراسیون، هزینه کرد باشگاه ها برای ساخت و تجهیز آکادمی، تشکیل تیم های پایه و توجه ویژه به آنها را الزامی اعلام می کند، خود فدراسیون ظاهرا رغبت چندانی به این مهم ندارد.
یک نمونه آن می تواند لغو پی در پی اردوهای تدارکاتی خارجی و بسنده کردن به برنامه های از پیش تنظیم شده باشد؛ یک نمونه دیگر امکانات نسبتا ضعیف در تمرینات داخلی از جمله زمین های بی کیفیت، ناهموار و آسیب زا در کمپ تیم های ملی، البسه و... باشد.
یک نمونه بدون قرارداد بودن و حتی مشخص نبودن مبلغ توافقی اعضای کادر فنی تیم های جوانان، نوجوانان و... باشد. در آخر هم اینکه مربیان این تیم ها که شغل دیگری ندارند و بعضا بخاطر این کار شغل قبلی را از دست داده اند، پس از حدود 5 ماه فعالیت حتی یک ریال دریافت نکرده اند.
اسف بار است وقتی می شنویم مربی ای که با بیش از 40 سال سن، از 900 هزار تومان حقوق معلمی هم گذشته و کارش را به اجبار به خاطر تیم ملی رها کرده و برای تیم ملی استعدادیابی می کند اما 6 ماه است حقوقی دریافت نکرده و با قرض و بدهی عید را گذراند.
این ها در شرایطی است که امروز 29 فروردین، یک ماه می شود که تمام توجه فدراسیون به توافق و قرارداد با کارلوس کی روش است و اتفاقا در آنجا هم سرمربی تیم ملی از وضع امکانات همچنان ناراضی است.
بی شک هیچ کدام در شأن تیم های ملی ایران نیست و این سوال در اذهان عمومی شکل می گیرد که پس درآمد فدراسیون فوتبال از کجاست؟ آیا از فیفا پولی نمی گیرد؟ آیا سهمی از AFC بخاطر حضور در بازی های بین المللی دریافت نمی کند؟ آیا سازمان لیگ درصدی را از تبلیغات و مسابقات باشگاهی به این نهاد نمی دهد؟ آیا بودجه ای از وزارت ورزش و جوانان نمی گیرد؟ اسپانسر ندارد؟ تکلیف درآمد از شرکت های حامی چون فناپ چه شد؟ پول حق پخش تلویزیونی را نمی گیرد؟ کمیته اقتصادی و بازاریابی چه می کند؟!
گاهی اوقات صحبت از تحریم ها به میان می آید اما پرواضح است که تحریم ها فقط می تواند دریافت مطالبات از فیفا را از موارد فوق تحت الشعاع قرار دهد که البته بخش عمده ای از آن هم در قالب پرداخت قرارداد کی روش، دریافت شده است.
همه این سوالات و ابهام ها در حالی وجود دارد که بعضا شنیده می شود فدراسیون در پرداخت حقوق کارمندانش (که تعدادشان بیش از 100 نفر است) مانده و در انجام جزیی ترین هزینه های لازم در تامین امکانات تیم های ملی کوتاهی می کند. اگرچه نحوه درآمدزایی و رقم پول های دریافتی فدراسیون مشخص نیست اما مهمتر از هزینه کرد فدراسیون است که مورد سوال است.