برخلاف یک باور عمومی، تیم‌ملی سوریه چندان هم ضعیف نیست. دلیل اصلی پیروزی پرگل ایران مقابل آن‌ها، ترکیب پرستاره‌ای است که بازی خوب را به خوبی درک کرده است.
نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا و بازی با ژاپن، پر از اشتباهاتی بود که اگر رخ نمی‌داد این شانس را به ایران می‌داد تا به فینال صعود کند و مقابل قطر قرار بگیرد. همان قطری که پیش از آغاز مسابقات امارات به ایران باخته بود و این یعنی یوزها لیاقت قهرمانی را داشتند. در دیدار برابر سوریه، تاکتیک‌های هجومی را برای تیم ملی ایران نظاره نکردیم اما با آمدن ویلموتس، حالا به جوان‌ترین گلزن تاریخ فوتبال ایران افتخار می‌کنیم. این شجاعت و شهامت او در بازی دادن به جوانان، واقعا ستودنی است. با این حال برای برررسی دقیق‌تر عملکرد ویلموتس به زمان بیشتری نیاز داریم. مرد بلژیکی باید در بازی‌های رسمی حاضر باشد. آن وقت می‌توانیم قضاوت بهتری از تاکتیک‌های او داشته باشیم. در بازی مقابل سوریه، چند صحنه حساس را دیدیم اما در تاکتیک‌های تهاجمی و نحوه گلزنی تیم ملی، رویکردهای متفاوتی را ندیدیم. این فرصت‌های مشابه در گلزنی خیلی هم اتفاق بدی نیست. بسیار منطقی و جذاب است که یک سرمربی با موجودیت شاگردانش و از نفرات تهاجمی ترکیبش استفاده کند تا تهاجمی‌ترین شکل ممکن را به نمایش در بیاورد. او با چهار بازیکنی که توانایی بازی در نوک خط حمله را هم دارند، به خوبی بازی را مدیریت کرد. اما آن‌چه اهمیت دارد، پیاده‌سازی همین سیستم مقابل تیم‌های بزرگ است. بازی با سوریه یکی از جذاب‌ترین بازی‌های تیم ملی در چند سال اخیر بود و بسیار دلپذیر احساس می‌شود. آن هم با این تیم ملی فوق‌العاده.
نمی‌توان با اطمینان از موفقیت بیشتر ویلموتس نسبت به کی‌روش حرف زد. حقیقت این است که با توجه به شرایط زیرساخت و امکانات فوتبال ایران، کی‌روش به سقف فوتبال ایران دست پیدا کرده بود. این سقف برای ویلموتس هم ممکن است. اما بالاتر رفتن از این سقف، به یک شبهه انقلاب نیاز دارد. تکمیل بیشتر زیرساخت‌ها مصادف است با قدرت بیشتر فوتبال ایران. اتفاقی که در کوتاه مدت ممکن نیست و باید زمان بیشتری صرف آن شود. فوتبال ایران جای پیشرفت بسیار بیشتری دارد. فرمول‌های فوتبال ساده است اما اجرا کردن آن‌ها کمی دشوار است.
در فوتبال ایران، این شانس را داریم که تا قهرمانی جهان هم پیش‌روی کنیم. به شرطی از این تنوع استعدادی و نژادی استفاده کنیم و هر باشگاه به شکل درست و استانداردی از پرورش استعدادها بهره‌مند شود. آن روز می‌توانیم منتخب جهان را در اختیار داشته باشیم. با این حال هنوز در زیرساخت‌ها مانده‌ایم. فوتبال ایران از نگاه اقتصادی مریض است و برای قدم گذاشتن در مسیر سلامتی، ابتدا باید اقتصاد سالمی داشته باشد. فدراسیون می‌گوید هر باشگاه باید 60 هزار یورو پول تجهیزات کمک داور ویدیویی هزینه کند، آیا مهندسان ایرانی نمی‌توانند این فناوری را به خوبی پیاده‌سازی کنند؟ پاسخ در زیرساخت‌ها است.
ما در فوتسال و فوتبال ساحلی با امکانات خوبی در سطح جهان حاضر هستیم و موفق هم بوده‌ایم. حالا اگر به دنبال توسعه فوتبال هم هستیم، باید زیرساخت‌ها را توسعه دهیم. و در نهایت به وحید هاشمیان هم اشاره کنیم. من به وحید هاشمیان نظر مثبتی دارم. او زبان آلمانی را می‌داند و برای من که یک استاد آلمانی داشته‌ام، انتخاب هاشمیان یک حرکت خردمندانه بود. او در نخستین حضورش در پیراهن ایران گلزنی کرده بود و حال با نخستین حضورش روی نیمکت تیم ملی، شاهد گلزنی جوانی است که در نخستین دیدار ملی‌اش گلزنی کرده است؛ اللهیار صیادمنش.
