نساجی فصلی پر از بالا و پایین را تجربه کرد. از داوری ضربه خورد و دعواهای مدیران و کادر فنی این تیم بارها رسانه‌ای شد. با اینکه فصل را در میانه جدول تمام کرد اما در وطنی قائمشهر، آرامش لحظه‌ای بود و لحظه‌ای دیگر نبود.
بین تیم‌های فصل 98-97 لیگ برتر، نساجی و نفت مسجد سلیمان را نمی‌توان با فصل قبل مقایسه کرد چرا که آن‌ها در سطح پایین‌تری از فوتبال یعنی در لیگ دسته یک حضور داشتند اما می‌توان عملکرد این دو تیم را با هم مقایسه کرد تا متوجه شد که نماینده مازندران عملکرد بهتری در لیگ برتر داشته است. آن‌ها بعد از مدت‌ها دوری از لیگ برتر در طول مسابقات 29 گل خوردند که فقط 3 گل از فصل آخر حضورشان در دسته یک بیشتر است. این رقم برای نفت مسجد سلیمان به عدد 9 می‌رسد.
در گل‌های زده با این که هر دو تیم عملکردشان به شدت افت کرده است اما باز هم نساجی عملکرد بهتری داشته است. آن‌ها در دسته یک 49 گل و در لیگ برتر 28 گل به ثمر رساندند. اما 46 گل نفت در دسته یک به 16 گل در لیگ برتر تقلیل یافت.
نماینده شهر قائمشهر در این فصل دو سرمربی یعنی جواد نکونام و مجید جلالی را روی نیمکت خود دید. هر دوی این مربی‌ها به علت مشکلاتی که با مدیریت باشگاه داشتند تصمیم به قطع همکاری گرفتند. علاوه بر این با کارشناسی‌های صورت گرفته مشخص شد در لیگ برتر مخصوصاً در نیم فصل اول آن، تیم نساجی بعد از ذوب آهن از داوری بیشترین ضربه را خورده بود.
بعد از مدت‌ها دوری از لیگ برتر حضور در رتبه دهم می‌تواند عملکرد خوبی برای نساجی به حساب بیاید اما نباید از این موضوع غافل شد که تعداد زیادی از بازیکنان این تیم با اتمام قراردادشان وضعیت نامشخصی برای فصل آینده دارند. از طرفی جدایی جلالی نیمکت این تیم را بدون سرمربی گذاشته است. تیمی که هوادارانش به واقع یار دوازدهم آن بودند، فصل را با آرامشی تقریبی به پایان برد اما سرنوشت نا مشخص بازیکنان و کادر فنی، از همین حالا و به فاصله دو ماه و نیم به شروع فصل جدید به نظر می‌رسد دچار سردرگمی شده باشد. البته این موضوع در طول فصل هم بارها مشاهده می‌شد. نتایج سینوسی، درگیری‌ها و آشتی بین کادر فنی و مدیریت و شایعات مختلفی که از این تیم به بیرون درز پیدا می‌کرد اجازه نداد تا هواداران نساجی آن طور که انتظارش را داشتند از حضور در لیگ برتر لذت ببرند.
