زدن گل قهرمانی پرسپولیس، انگار قرار است سهم بازیکنانی باشد که طول فصل کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
پرسپولیس دیروز از جم، نیاز به یک امتیاز داشت تا بدون نگرانی برای سومین فصل پیاپی قهرمانی لیگ برتر را جشن بگیرد. نیمه اول، برای آن‌ها با فشار زیادی دنبال شد اما در دقایق پایانی نیمه، ماریو بودیمیر گل قهرمانی سرخپوشان را زد تا در نیمه دوم با خیال راحت‌تری بازی را دنبال کنند. بودیمیر، پنجمین زننده گل قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر است. بازیکنانی که معمولا، در یک فصل سخت فرصت یک ضربه ماندگار را پیدا کرده‌اند.
تعویض سلطان
«چه تعویضی رو انجام می‌ده این علی پروین». زننده اولین گل قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر، ابراهیم اسدی بود. بازیکنی که جزو مهره‌های ثابت و کلیدی سرخپوشان محسوب نمی‌شد اما هفته آخر، به زمین رفت و کرنر حامد کاویانپور را تبدیل به گل قهرمانی پرسپولیس کرد. استقلال هم در انزلی، به ملوان باخت تا پرسپولیسی‌ها یک قهرمانی خاطره انگیز را تجربه کنند. با گل بازیکنی که زیاد گل نمی‌زد و هیچوقت فکر نمی‌کردند زننده مهمترین گل فصل‌شان باشد.
دقیقه 96
«دقیقه نود و ششم، قهرمان لیگ عوض می‌شه.» قبل از ورود برانکو، قهرمانی‌های پرسپولیس معمولا به سختی و با مسیری دشوار بدست می‌آمد. لیگ هفتم، یکی از جذاب‌ترین مسابقات تاریخ لیگ بین پرسپولیس و سپاهان در هفته آخر برگزار شد. دوئل قهرمانی، که دست برنده آن به جام می‌رسید. بازی تا دقیقه 96 با مساوی یک یک دنبال می‌شد و سپاهان قهرمان لیگ بود. تا لحظه‌ای که سپهر حیدری، روی هوا پرید و گل قهرمانی سرخپوشان را زد. حیدری بر خلاف اسدی، بازیکن فیکس پرسپولیس بود اما کسی توقع نداشت مدافع آخر تیم که در طول فصل فقط 2 بار سابقه گلزنی داشت، در آخرین ثانیه‌های فصل به دادشان برسد.
آقای گل آینده
قبل از محرومیت طارمی و تبدیل شدن علیپور به مرد اول خط حمله پرسپولیس، او هر سال را روی نیمکت شروع می‌کرد و سپس، به ترکیب اصلی می‌رسید. لیگ پانزدهم طارمی و عالیشاه زوج محبوب برانکو در شروع فصل بودند. نیم فصل دوم، علیپور فیکس شد و عالیشاه به خط هافبک رفت. لیگ شانزدهم این سناریو با وحید امیری تکرار شد و لیگ هفدهم هم، منشا خریداری شد اما باز هم علیپور خیلی زود جایش را پیدا کرد. بین همه این فصول هیچ فصلی به اندازه لیگ شانزدهم به علیپور سخت نگذشت. او تا هفته بیست و پنجم فقط یک گل زد و بازی‌های زیادی را روی نیمکت آغاز کرد. هفته‌های آخر، اوضاع برای علیپور عوض شد و بهترین اتفاق، زدن گل قهرمانی بود. پرسپولیسی‌ها با اختلاف بیشتر از 10 امتیاز، خیال راحتی از بابت قهرمانی داشتند و برای قطعی کردنش، باید در تبریز پیروز می‌شدند. آن‌ها برای تماشای گل اول، کمتر از یک دقیقه صبر کردند و علیپور، گل قهرمانی را به ماشین سازی زد تا فصل نه چندان خوبش را، رویایی تمام کند.
آخرین خاطره وحید
هفته‌های آخر لیگ هفدهم هم برای امیری، خوب دنبال نمی‌شد. نتایج پرسپولیس افت کرده بود و دو باخت پیاپی، قهرمانی‌شان را به تعویق انداخت. اوضاع می‌توانست مقابل پدیده بدتر هم بشود اما امیری پس از 25 هفته بدون گلزنی، در مشهد سنت شکنی کرد و با ضربه سر، گل قهرمانی سرخپوشان را زد. همین گل، باعث شد انتظار قهرمانی برای برانکو و تیمش طولانی‌تر نشود و با قطعی کردن قهرمانی به تهران برگردند. این آخرین خاطره شیرین پرسپولیسی‌ها با وحید امیری بود و او آخر فصل از تیم جدا شد.
غریبه تازه وارد
هیچکدام از خریدهای زمستانی پرسپولیس، به اندازه بودیمیر پر سر و صدا نبودند. شایعه رضایتنامه 800 هزار دلاری و مقایسه او با منشا، باعث می‌شد تحت فشار زیادی قرار بگیرد. بودیمیر هم بر خلاف موفقیت در گل‌سازی، در لیگ هیچ گلی نمی‌زد تا این فشار، بیشتر و بیشتر شود. هفته آخر مقابل پارس، کمتر پرسپولیسی امید به گلزنی بودیمیر داشت. باز هم زننده گل قهرمانی، چهره‌ای غافلگیر کننده بود و به جای علیپور، ترابی یا نعمتی، بودیمیر توانست از فضای پشت مدافعان حریف استفاده کند و پرونده قهرمانی لیگ را ببندد. او برای اولین گلش در لیگ برتر ایران، دیرترین و بهترین زمان ممکن را انتخاب کرد.
