خارجیهای تراکتور، روزهای اول با هزینه و حالا با حاشیههایشان، پای ثابت اخبار این تیم هستند.
حضور زنوزی در تراکتورسازی، پای بازیکنان بزرگ زیادی را به این تیم باز کرده است. او با قراردادهای پر سر و صدا دژاگه، شجاعی و حاج صفی را خرید و برای تقویت تیمش سراغ چند بازیکن و مربی خارجی گرانقیمت هم رفت. ملیپوشان تراکتورسازی، عملکرد خوبی در این تیم داشتهاند اما خارجیهای این تیم بجز سوگیتا، هر کدام دردسر عجیبی ساختهاند. حاشیههایی که با ماجرای کنستانت، حالا پررنگتر هم شده است.
تراکتورسازی فصل را با جان توشاک روی نیمکت و آنتونی استوکس، لی اروین، یوکیا سوگیتا و هری فورستر آغاز کرد. اولین نفری که تراکتورسازی را ترک کرد، جان توشاک بود. توشاک قراردادی سه ساله با تراکتورسازی داشت و بعد از چند ماه بخاطر نتایج ضعیف، از این تیم کنار گذاشته شد. بعد از او، تراکتوریها خودشان فورستر را به ماشین سازی دیگر تیم زنوزی هدیه دادند. چند هفته پیش از پایان نیم فصل، نوبت به استوکس و اروین رسید تا بروند و دیگر به تبریز برنگردند. استوکس، مدتی بعد با وساطت تقوی برگشت اما اروین دیگر پیراهن تراکتور را نپوشید. بین همه خارجیهای نیم فصل اول تراکتور، فقط سوگیتا بدون دردسر برای این تیم بازی میکند.
نیم فصل دوم، نوبت یک نام بزرگ و یک دردسر جدید در تراکتورسازی رسید. کوین کنستانت، قرار بود بزرگترین خرید فصل تراکتور باشد و ژرژ لیکنز، خاطرات بد توشاک را پاک کند. لیکنز، هنوز در آغاز راه با تراکتورسازی است اما کنستانت قبل از نقطه شروع متوقف شد. شرایط بدنی کنستانت، باعث شد قرارداد او و تراکتورسازی تعلیق شود و شاید او هیچوقت، پیراهن باشگاه را نپوشد. مشخص نیست تراکتورسازی در صورت لغو قرارداد، چقدر مجبور به پرداخت غرامت شود.
پس از گذشت 18 هفته از لیگ برتر، از 7 خرید خارجی تراکتور در زمین و روی نیمکت 4 نفر از باشگاه جدا شدهاند و یک نفر یعنی استوکس، با ماجراهای طولانی به باشگاه برگشت. شاید اگر تراکتوریها برای عکس یادگاری عجله نکنند، اوضاع خریدهای خارجیشان هم به اندازه ملیپوشان، قابل افتخار باشد.