احتمالا از دقیقه 93 بازی بلژیک و ژاپن بود که ساموراییها تصمیم گرفتند روش بازیشان را تغییر دهند. ژاپن در مرحله یکهشتم نهایی جامجهانی 2018 روسیه، تا دقیقه 70 دو بر صفر از بلژيک مدعی جلو بود که ناگهان ورق برگشت. بلژیکیها در 5 دقیقه حساب کار را دو بر دو کردند و همهچیز آماده رفتن بازی به وقتهای اضافه بود. ژاپن در دقایق تلفشده بازی یک کرنر بدست آورد و به جای کشتن وقت، تصمیم گرفت از آخرین فرصتش برای گلزنی سهباره به بلژیک استفاده کند. همه جلو کشیدند و بعد یک ضدحمله از بلژیک و ناصر چادلی کار را برای مردمان سرزمین آفتاب تمام کرد.
حالا 6ماه بعد از آن اتفاقات در روسیه، ژاپن در امارات هویت خود را تغییر داده. این تیم که جوان شده، آشکارا آن ژاپنی که همه میشناختیم نیست. آنها دیگر هراسی ندارند که با برچسب ترسو شناخته شوند و 90 دقیقه جلوی عربستان بیشتر در زمین خود وقت میگذرانند و به لطف یک ضربه سر روی یک ضربه ایستگاهی بازی را میبرند. ژاپن امروز هم به سختی و به لطف VAR از سد ویتنامی گذشت که پیش از این به راحتی به عراق و ایران باخته بود و حالا رقیب تیم ما در مرحله نیمهنهایی خواهد بود.
حالا گزارشگرانی که پیشتر عادت داشتند تیم ژاپن را با موتورهای سریع ساخت این کشور مقایسه کنند باید در بازیهای بزرگ این کشور(از جمله بازی با عربستان و ایران در مرحله بعد) بیشتر از کلمه اتوبوس ژاپنی استفاده کنند که انگار تا قبل از جام ملتهای آسیا هرگز وجود نداشته. خلاصه اینکه ژاپنیها در این جام چهرهای جدید از خود نشان دادهاند که دیگر هرگز سزاوار آن نیستند تا با لقب سامورایی ازشان یادکنیم.در فرهنگ ژاپنی، کلمه سامورایی مترادف است با: انضباط شخصی، مهارت، شجاعت، اطاعت، احترام و ایثار. از لحاظ تاریخی، ساموراییها، جنگجویان نظامی ژاپن قبل از صنعتی شدن این کشور بودند که اصالتی اشرافی داشتند. آنها در ارتشهای خصوصی استخدام میشدند و به دایمیوها (اربابان محلی) خدمت میکردند.
«سونه تومو یاماموتو»، یکی از ساموراییهای معروف همه اعصار که کتابی بهنام «هاگاکوره» دارد، برخی از راه و رسمهای زندگی به سبک سامورایی را بر میشمارد که حداقل دو مورد آن نشان میدهد چقدر این تیم ژاپن لایق لقب ساموراییها نیست؛ « در یاران شوربرانگیز! سامورایی راستین هرگز نباید که پژمرده دل و افسرده جان بدهد.» و « اگر هم میبازی، جانانه بباز.»
ژاپن حالا نه شوری بر میانگیزد و نه اگر مثل جامجهانی به بلژیک باخت کسی حاضر میشود از آنها به نیکی یاد کنند.
رسول مجیدی*