مدرس فوتبال آسیا گفت: قطعاً مقابل ژاپن به تعداد بازی با چین فرصت بدست نمی‌آوریم پس قدر بدانیم و توپ را از دست ندهیم.
مسعود اقبالی درباره عملکرد کلی تیم ملی فوتبال کشورمان، خط دفاعی، هافبک‌ها، حمله و دروازه بان مان صحبت کرد. وی همچنین درباره ژاپن حریف بعدی تیم ملی در دیدار نیمه نهایی نکاتی را یادآور شده و ابراز امیدواری کرد تیم ملی در این دوره قهرمانی را به ارمغان بیاورد.
متن صحبت‌های وی در ادامه می‌آید:
**تیمی بی نقص داشتیم!
تاکتیک‌های تدافعی و تهاجمی را به خوبی اجرا کردیم و در تمام نقاط زمین هم نقطه ضعفی از تیم ملی دیده نشد.
**هم خوب بودیم هم بردیم!
من معمولاً می گویم که تیم برخی اوقات خوب بازی میکند و می‌برد، برخی اوقات بد بازی میکند و می بازد. برخی اوقات خوب بازی میکند و می بازد و البته برخی اوقات بد بازی میکند و می‌برد. اگر این چهار بخش را در نظر بگیریم باید گفت که ما خوب بازی کردیم و برنده هم شدیم.
**چین، تیم نبود!
واقعیت امر این است که تیم ملی چین، تیم نبود. یک تیم شکننده را دیدیم که در خط دفاعی اشتباهات خیلی فاحشی داشتند و عملاً ما سه گل را بر اثر سه اشتباه محرز خط دفاعی شان زدیم. تیمشان اصلاً هماهنگ نبود.
**چینی‌ها مهره فشارشکن نداشتند!
ما در چهار بازی قبلی مان در تمام نقاط زمین اصل پرسینگ را در زمین حریف انجام می‌دادیم و اجازه و فرصت طراحی و بازیسازی را نمی‌دادیم. همین کار را با تیم‌هایی که کمی بهتر بودند هم انجام دادیم و گاهی از زیر فشار بیرون می‌آمدند و خطراتی هم برای ما ایجاد می‌کردند ولی تیم چین در تمام خطوط حتی یک مهره که طراح یا بازیساز باشد و بتواند چین را از زیر فشار بیرون بیاورد نداشت.
**لیپی تفنگ بی فشنگ داشت
آمار نشان داد تیم ما چه اندازه برتر بود. واقعاً آمار زبان فوتبال است و این آمار نشان داد که لیپی یک مشت تفنگ بدون فشنگ را روانه میدان کرده بود و هیچ گاه کارآیی لازم را درون میدان نداشتند.
**چینی‌ها به تیم قدر نخورده بودند
چینی‌ها فقط از فیلیپین گل نخوردند و در دیگر بازی‌ها گل دریافت کرده بودند. البته دیگر تیم‌های که با چین بازی کردند به قدرت تیم ما نبود و چینی‌ها فرصت داشتند در حمله شرکت و گل هم بزنند ولی روبروی ایران این اتفاق برایشان رخ نداد.
**هافبک‌های دوکاره تیم ملی!
خوشبختانه خط دفاعی مان به هماهنگی لازم رسیده‌اند و در خط هافبک در حین حمله مخصوصاً خیلی خوب اضافه می‌شوند و برعکس در فاز دفاعی خیلی خوب جمع می‌شوند و به پشت توپ می آیند.
**دو نیمه متفاوت!
در واقع مقابل چین ما دو تا استایل متفاوت را در دو نیمه اجرا کردیم. در نیمه اول بیشتر در زمین حریف بودیم که زودتر به گل برسیم و این مهم تحقق یافت. در نیمه دوم تقریباً ما روی نیمه زمین تمرکز کردیم و سعی داشتیم دفاع کنیم و بلافاصله به ضد حمله بپردازیم و دستور کارمان بیشتر بازی مستقیم و طولی بود.
**بازی طولی ما دلیل داشت!
دلیل بازی طولی و مستقیم ما این بود که کی روش و دستیارانش نقطه ضعف تیم چین که دفاع وسط شان بود را شناسایی و تحلیل کرده بودند و برای همین توپ‌ها را به دو سه تا مهاجم خوب مان که هم سرزن هستند و هم شوتزن و هم سرعت و تکنیک خوبی دارند می‌رساندند و آنها هم استفاده کردند.
**چین دفاع وسط خوب نداشت!
با توجه به اینکه کی روش تحلیل درستی از چین داشت، از نقاط ضعف شان استفاده کرد. تیم چین خیلی برای ما دردسر ساز نبود. آنها دو دفاع اصلی اش را هم در اختیار نداشتند. برای همین لیپی یکی از نفرات دفاعی اش را خیلی سریع از زمین بیرون برد. مگر ممکن است یک مدافع، توپ دو سه بار جلویش زمین بخورد و نتواند آن را بگیرد؟ سردار هم توپ را دزدید و برد و گل زد. برای همین هم لیپی مدافعش را تعویض کرد. اینها اشتباهات فردی است.
**چین تیم درجه سه آسیاست!
چین در سطح آسیا تیمی متوسط و درجه دو و سه است. در این بازی هم متوسط عمل کرد والبته دلیلش این بود که تیم ما خیلی خوب عمل کرد و اگر تیم چین می‌توانست 20 درصد برای ما خطرساز باشد در این کار هم ناموفق بود.
**سنگ محک واقعی ما ژاپن است!
در واقع سنگ محک اصلی ما بازی با ژاپن است. ما در دیدار با ژاپن نمی‌توانیم این‌طور که با چین بازی کردیم بازی کنیم. ژاپن تیم قدرتمندی است که مهره‌های بسیار کلیدی دارد که در اروپا فوتبال بازی می‌کنند و ترکیبی از بازیکنان جوان و باتجربه هستند که می‌توانند برای ما مشکل ایجاد کنند.
**در یک صورت می‌توان از ژاپن گذشت!
اگر بازیکنان ما با تمرکز بیشتری بازی کنند و بتوانند برنامه‌های تاکتیکی کی روش را در زمین پیاده کنند می‌توانند از این حریف هم عبور کنند ولی خب خیلی مشکل است.
**اول بازی تمرکز نداشتیم!
درباره دو خطر روی دروازه تیم ملی مان در اوایل نیمه‌های اول و دوم باید گفت که دقایق اول بازی معمولاً بازیکنان خیلی تمرکز ندارند که این خیلی مهم است. خیلی از گل‌ها در 15 دقیقه ابتدایی به ثمر می رسند که دلیل اصلی اش به خاطر عدم شناخت بازیکنان از یکدیگر و مهره‌های حریف است و به تدریج این اتفاق در دقایق بعدی از بین می‌رود و وضعیت بهتر می‌شود.
**فوتبال بازی فرصتهاست!
در طول بازی فوتبال فرصتهاست که تعیین کننده‌اند. فوتبال بازی استفاده از فرصتهاست. یا اشتباه فردی است یا اشتباه گروهی و یا تیمی. در هر صورت این قبیل اشتباهات رخ می‌دهد و مهم این است که تیمی برنده است که کمتر اشتباه کند و بتواند از فرصتهایش بهتر استفاده کند.
**مقابل ژاپن نباید توپ خراب کنیم!
ما هنوز در زدن ضربات آخر مشکل داریم و باز هم دیدیم که طارمی ضربه آخر را بد زد. در بازی با ژاپن ما این فرصتها را نباید از دست بدهیم. شاید در بازی ژاپن دو، سه تا فرصت بیشتر بدست نیاوریم و اگر بخواهیم به این سادگی آنها را از دست بدهیم دیگر کار برای مان مشکل می‌شود.
**ژاپنی‌ها اقتصادگرند!
ژاپنی‌ها برعکس ما اقتصادی عمل می‌کنند و با یک گل مسابقه را می‌برند. کمتر می دوند و بیشتر توپ را می دوانند و سعی می‌کنند مالکیت توپ را داشته باشند و از فرصتهایشان استفاده کنند.
**ژاپن هر چه دارد رو میکند!
فکر می‌کنم ژاپنی‌ها روبروی ما هر چه دارند رو می‌کنند. هر نیرویی دارند به کار می‌گیرند. آنها 9 بازیکن داخلی دارند و بقیه شان لژیونرند که اگر از آنها در یدار با ما بازی بگیرند کار سخت می‌شود. ممکن است مربی شان از تمام نیروهای بالقوه اش استفاده کند و برای ما مشکل ایجاد کند.
**بیرانوند هنوز کار خاصی نکرده است!
رکوردهای بیرانوند رکوردهای خوبی هستند ولی حقیقت این است که هنوز خطر جدی را روی دروازه مان ندیده‌ایم. او در دیدار با چین دو سه اشتباه در شروع مجدد داشت که برای دروازه بانی که دوست دارد دروازه بان اول آسیا و در آینده لژیونر شود این اشتباهات از سوی کسانی که استعداد یابی می‌کنند دیده می‌شوند. نقاط ضعفش را هم از این طریق می‌بینند. بنابراین زمانی ما می‌توانیم او را محک بزنیم که دروازه تیم ملی مان تحت فشار بیش از اندازه باشد و آنجا آن ظرفیت‌های بالقوه اش نمایان شود. ما دروازه بانانی داشتیم که در ضربات پنالتی خوب عمل می‌کنند و خطرات جدی را هم دفع کرده‌اند. بیرانوند با تیم ما 4 بازی را برده و یکی را مساوی کرده و گلی نخورده که این خودش مهم است. این نتایج می‌توانند تا اینجا بیرانوند را نسبت به دیگر دروازه بانان برجسته‌تر کنند. با این همه باید دید او در بازی با ژاپن و بعد اگر به فینال رسیدیم با کره یا قطر یا استرالیا چه میکند.
**لیپی حقیقت را گفت!
حرف لیپی در نشست خبری بیان حقیقت بود. مقابل یک تیمی که مدعی قهرمانی است و تا اینجا همه نتایج مطلوبش را گرفته است باید حرف از اشتباه نکردن می‌زد. به هر حال لیپی آدم کم تجربه‌ای نیست و تیم خودش را می‌شناسد و مقایسه میکند با تیم‌های ژاپن، کره، حتی قطر یا استرالیا. وقتی می بیند تیمش تیمی نیست که بخواهد قهرمان شود، آن وقت می‌گوید اگر می‌خواهیم قهرمان شویم نباید در دیدار با بزرگان قاره اشتباه کنیم. که اتفاقاً ما هم از این اشتباهات استفاده کردیم.
**به امید قهرمانی ایران!
به عنوان یک ایرانی آرزو می‌کنم که تیم مان قهرمان شود و امیدوارم از اینکه هستیم بهتر باشیم. امیدوارم در دیدار با ژاپن آنچه واقعاً هستیم را نشان بدهیم.
