طوفان هافبک تیم ملی علیه فدراسیون فوتبال هافبک تیم ملی گفت:حالا که حق سرمربی و بازیکنان را می خورید دهانم را باز می کنم. شاید در پایان مصاحبه مکثی کنید...
- نظرات : بدون نظر - بازدید [ 1084 ] - یکشنبه, 16 فروردین 1394
طوفان هافبک تیم ملی علیه فدراسیون فوتبال
هافبک تیم ملی گفت:حالا که حق سرمربی و بازیکنان را می خورید دهانم را باز می کنم.
شاید در پایان مصاحبه مکثی کنید و باورتان نشود اشکان دژاگه، پسر آرام و بی حاشیه تیم ملی چنین حرف هایی را به زبان آورده است اما می گویند هر کس آستانه صبر و تحملی دارد و پیداست با اظهارات اسدی، دبیرکل جدید فدراسیون، کاسه صبر اشکان لبریز شده است. او باور نمی کند که دبیرکل عملکرد تیم ملی و کی روش را پایین تر از استانداردها خوانده و مدام می گوید حرف های اسدی را نمی فهمد. دژاگه عادت ندارد درباره مشکلات تیم ملی حرف بزند. حداقل بارها او را در شرایط سخت امتحان کرده ایم ولی در این گفت و گو به ناگهان حقایقی را بازگو می کند و از مشکلاتی حرف می زند که به قول خودش «خنده دار» است. او می گوید در همین اردوی عید نوروز، لباس تمرینی نداشتند!
این شما و این هم مصاحبه ای متفاوت از اشکان دژاگه، بازیکنی که شاید هنوز باور نکنید چنین حرف هایی به زبان آورده است.
*اشکان جان! موافق هستی با اردوی تیم ملی در اروپا شروع کنیم؟ دو بازی خوب برگزار کردیم.
بله، همین طور است. فکر می کنم بازی های خیلی خوبی بود. بازی با شیلی دیداری بود که با تیم پانزدهم دنیا داشتیم و توانستیم بعد از 4 سال یک بازی بسیار خوب با یک تیم قدرتمند انجام بدهیم. دوباره نشان دادیم که می توانیم با تیم های بزرگ دنیا رقابت کنیم. بر اساس تفکری که کی روش در این 4 سال در تیم القا کرده، توانستیم خوب دفاع کنیم و این نقطه قوت ماست. خدا را شکر توانستیم شیلی را ببریم. دیدید که سانچز و براوور هم برای شیلی بازی کردند و برخلاف اینکه بعضی ها پیش بینی می کردند شیلی با تیم اصلی اش برابر ما بازی کرد.
*مقابل شیلی فوق العاده بازی کردی...
خدا را شکر توانستم به تیم کمک کنم. در تیم باشگاهی ام هم 90 دقیقه بازی می کنم. این اعتماد به نفسی که کارلوس کی روش به من داده خیلی کمکم کرده است.
*بعد از بازی با شیلی هم به مصاف سوئد رفتید؛ دیداری که بسیاری از آن به عنوان بازی خداحافظی کی روش یاد کردند.
امیدوارم که واقعا بازی با سوئد آخرین دیدار ما با کی روش نبوده باشد. خیلی ها پیش از این دو بازی می گفتند که این دیدارها بازی خداحافظی کی روش است اما همه ما دیدیم که چطور او با قلبش کار می کرد. امیدوارم آخرین بازی کی روش نبوده باشد. فکر می کنم در این دو بازی نشان دادیم که این مربی به تیم ایران چقدر کمک کرده است. نمی دانم چند دفعه گفته ام ولی دوباره می گویم کی روش خیلی طرفدار دارد و مردم می دانند که چطور با قلبش با تیم ایران کار کرده است. امیدوارم آدم های دیگر متوجه شوند که کی روش چقدر برای فوتبال ایران مهم است. اگر او نباشد فوتبال ایران ضرر بزرگی می بیند.
*شما در اتریش و سوئد بودید، در تعطیلی رسانه های مکتوب، مردم در شبکه های اجتماعی خیلی جدی از کی روش حمایت کردند.
مردم همیشه پشت کی روش بوده اند اما منظوم کسانی است که چند وقتی می شود به شیوه های مختلف او را اذیت کرده و گفته اند کی روش خوب کار نمی کند. نمی دانم چطور آنها این حرف را می زنند. من یادم نمی آید که تیم ایران توانسته باشد تیم پانزدهم دنیا را اینگونه شکست بدهد. یا آن عملکردی که برابر آرژانتین داشتیم. من نمی فهمم که چرا این حرف ها مطرح می شود. چطور آنها به خودشان اجازه می دهند که بگویند کی روش کمکی به فوتبال ایران نکرده است.
*منظورت کسانی است که گفته اند کی روش پایین تر از استانداردها کار کرده است؟
بله، شنیدم که آقای اسدی این حرف ها را زده است. خیلی از حرف های ایشان ناراحت و متعجب شدم. همه دنیا دیدند که فوتبال ایران چقدر خوب بازی می کند. من دوستان زیادی در تیم های ملی بوسنی، غنا، هلند و آلمان دارم که بعد از جام جهانی به من گفتند اشکان شما چه تیم خوبی داشتید و چه فوتبال خوبی بازی می کنید. نمی دانم چطور آقای اسدی این حرف را مطرح کرده است. من تا به حال ایشان را ندیده ام و با هم صحبت نکرده ایم اما حرف های ایشان به ما هم برمی خورد و ما هم ناراحت می شویم که چنین حرفی زده می شود. این حرف ایشان یعنی اینکه تیم ملی خوب نبوده، واقعا این حرف ها را نمی فهمم.
*یعنی فکر می کنی منظور از این حرف ها، بازیکنان تیم ملی هم بوده اند؟
کی روش خیلی به تیم ملی ایران کمک کرده است. نمی فهمم که چطور این حرف ها را زده و گفته اند ما استانداردی پایین تر از استانداردهای مد نظرشان داریم. من 4،5 سالی می شود که پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرده و به این پیراهن افتخار می کنم اما اگر اتفاقاتی که اینجا (در تیم ملی) افتاده را تعریف کنم، خیلی ها باورشان نمی شود. از پاداش و پول گرفته تا بلیت و هتل ها و لباس اما من تا الان هیچ چیز نگفته بودم. با این حال وقتی می بینم که حالا دارند حق سرمربی و بازیکنان را می خورند، وقتش است که دهانم را باز کنم و واقعیت ها را بگویم. متاسفانه وقتش رسیده بخشی از واقعیت ها را بگویم.
*ما هم به خاطر همین سراغ شما آمدیم.
ببینید ما سر لباس ها چقدر دعوا داشتیم. آن لباس ها خجالت آور بود. اگر من بروم این حرف ها را به دوستانم در تیم های ملی دیگر بگویم از تعجب شاخ درمی آورند. ببینید من فوتبالم را در زمین خاکی آغاز کرده ام و برایم مشکلی نیست که با لباس خوب بازی نکنم اما وقتی شما درباره تیم ملی ایران صحبت می کنی باید همه چیز کامل باشد. ما بازیکنان تیم ملی 70 میلیون نفر را نمایندگی می کنیم، بنابراین باید لباس هایی را بر تن کنیم که شان مردم ایران رعایت شود. واقعا اگر پول ندارند که لباس خوب تهیه کنند خود بازیکنان تیم ملی حاضرند پول جمع کنند تا پیراهنی در خور نام مردم ایران تهیه کنند. یا در تمام بازی های دوستانه، مقامات رسمی با کت و شلوار می آیند ولی همراهان ما با شلوار ورزشی و پیژامه می آیند. من در آلمان بزرگ شده ام و در تیم های آلمانی و انگلیسی بازی کرده ام اما در تمام دوران بازیگری ام این چیزهایی که در تیم ملی اتفاق افتاده را هیچ جای دیگر ندیده ام. جرات ندارم که اینها را به کسی بگویم چون آدم خجالت می کشد اما مردی به نام کی روش با سابقه ای بزرگ این همه دارد زحمت می کشد و دارد جانش را می دهد. با وجود اینکه از قبل گفته شد که بازی با سوئد آخرین بازی کی روش است اما جوری کار کرد که انگار 4،5 سال دیگر در ایران می ماند. نمی فهمم که چرا ما این همه ناشکریم و از داشتن چنین مربی بزرگی ناراحتیم. من در قطر بازی می کنم. بازیکنان قطر وقتی شنیدند که کی روش می خواهد برود، آمدند از من پرسیدند که چطور او دارد از ایران می رود. از یک لحاظ شوکه شده بودند که کی روش دارد می رود و از طرف دیگر خوشحال شدند که ایران، او را از دست می دهد.
*خیلی از مردم دوست دارند او بماند اما ظاهرا تصمیم گرفته اند کی روش دیگر نباشد...
تمام دنیا دارد می بیند که این مربی چقدر خوب کار کرده اما خودمان قدرش را نمی دانیم. آن روز نیاید که کی روش برود و همه حسرت بخوریم که چطور گذاشتیم او از فوتبالمان برود. آدم چقدر می تواند چشمانش را ببندد. من بعضی وقت ها دلم می سوزد که باید به همه چیز اوکی بگوییم. هر چیزی می گویند باید بگوییم چشم. من این چیزها را در عمرم ندیده ام. اتفاقاتی که در فرودگاه اتریش رخ داد را برای اولین بار می دیدم. بازیکنان باید خودشان بارشان را تحویل می دادند و کارت پروازشان را می گرفتند. این تیم ملی ایران است. در جام جهانی بازی کرده ایم. همه شان بزرگی برای فوتبال ایران قائلند. 3 تا بلیت بازیکنان هم اوکی نبود. شاید اگر اتفاقات لحظه آخر نمی افتاد، 3 بازیکن مان باید جدا می رفتند. خب با وجود این شرایط سرمربی دارد برای تیم ملی جان می دهد اما می آیید می گویید که پایین تر از استانداردهایتان کار کرده است؟! واقعا دور از انصاف است. این چیزها را که آدم می بیند باور نمی کند. من تا حالا چنین حرف هایی را نزده بودم. تا به حال یک کلمه درباره پاداش های صعود به جام جهانی صحبت نکرده بودم. اما الان می گویم. ما صعود کردیم به جام جهانی. حواله و پول دادند به بازیکنان. متاسفانه پای من شکست. خدا خواست و نتوانستم در 3 بازی آخر در کنار تیم باشم و کمک کنم اما قبلش که بودم. جانم را که داده بودم. آقای رحمتی بود، آقای پولادی هم بود. او هم جانش را داد و در تیم ملی مصدوم شد اما حق مان را خوردند. حتی یک بار هم کسی درباره موضوع پاداش ها با من صحبت نکرده است. بیایند لااقل بگویند چرا؟ فقط گفته اندن اینها نبوده اند! یعنی چه نبوده ایم؟! قبل از مصدومیت که در همه بازی ها حضور داشتم. برای من حواله و پول مهم نیست اما انتظارم دارم برای ما شخصیت قائل شوند. پولادی مگر کجا مصدوم شد؟ آخر چرا حقش را می خورند و می گویند نبودی؟! آدم هایی حواله را نفر اول گرفتند که اصلا یک قطره عرق هم برای تیم ملی نریختند اما بازیکنانی که جانشان را دادند و مصدوم شدند در آن بازی ها حق شان خورده شد. گفتم پول و پاداش برای من مهم نبود. می خواستم آن پول را به امری خیر اختصاص بدهم اما نشد. من با پای شکسته با قلبم بازی ها را نگاه می کردم (اشکان بغض می کند). بازی ها را نگاه می کردم. خوشحال می شدم که همبازی هایم مثل آندو با دست شکسته برای تیم ملی بازی می کنند و جان می دهند.
*خب شاید به همین دلیل وقتی می گویند پایین تر از استانداردها بودید، خیلی ناراحت می شوید.
اما وقتی این حرف ها را می زنند و می گویند پایین تر از استانداردهایشان بازی کرده ایم خیلی بی انصافی است. این درست نیست. فوتبال رشته محبوبی است و هر کس دوست دارد و می تواند درباره آن نظر بدهد و همه نظرها هم قابل احترام است ولی مسئول فوتبالی باید تجربه داشته باشد که نظر بدهد. من به نمایندگی از همه بازیکنان حرف می زنم. تا الان چیزی نگفته بودم اما وقتی می بینم حق سرمربی را هم می خورند و می گویند که کی روش خوب کار نکرده، برای من دیگر غیر قابل تحمل است. حرف شان مثل جوک است. یعنی چه این حرف ها؟ ما به عنوان تیم اول رفتیم جام جهانی. در برزیل هم خوب کار کردیم. نتایج آنطور که بازی کردیم رقم نخورد. حق مان بدون هیچ اغراقی این بود که آرژانتین را ببریم. چیزهایی که من در این چند ساله در تیم ملی دیده ام عجیب است اما کی روش دارد همچنان می جنگد و جانش را می دهد. خیلی مربیان هستند که حوصله جنگیدن با مشکلات را ندارد اما آنقدر تیم ملی ایران و بازیکنانش برای کی روش مهم هستند که برای همه چیز می جنگد و جانش را می دهد. خیلی سختی کشیدیم در این تیم چند ساله. من در تیم نوجوانان آلمان بازی کردم. در آنجا هم اینطوری نبود. چقدر آدم صبر دارد. باید یک روز این حرف را می گفتم. در همین اردوی عید می خواستیم برویم تمرین، پیراهن نداشتیم تمرین کنیم. لباس تمرین مان شماره نداشت. خنده دار است. بازی های دوستانه ای که می کنیم، اگر بخواهیم لباس مان را عوض کنیم باید دست مان بلرزد که لباس برای بازی داریم یا نه. تمرین می رویم، لباس مدیوم انگار ایکس لارج است. لباس هم هیچ کیفیتی ندارد. ما چشم مان را روی خیلی از مشکلات بستیم و گفتیم ایرادی ندارد اما آخر تا کی؟! واقعا چقدر دیگر تحمل کنیم؟! من شنیده ام برای بازی با شیلی رییس فدراسیون شیلی آمده بود اما رییس فدراسیون ما نبود. برای بعد از بازی شام دعوت کردند اما رییس فدراسیون نبود. این خیلی بد است. این چیزها خیلی مهم است. اگر می خواهیم با تیم های بزرگ دنیا بازی کنیم باید این پروتکل ها را رعایت کنیم. معلوم است که دفعه بعد قبول نمی کنند با ما بازی کنند.
*کی روش در آستانه سفر به اتریش ممنوع الخروج شد. این هم یکی از مشکلاتی بود که در رسانه های دنیا منعکس شد.
در تمام دنیا ممنوع الخروجی کی روش بازتاب داده شد. واقعا خجالت کشیدم. خیلی از هم تیمی های سابقم به من زنگ زدند و گفتند قضیه چیست. می خواهیم دفاع کنیم و بگوییم رسانه ها شلوغش کرده اند اما مگر می شود واقعیت را پنهان کرد؟ در این چندین سالی که دارم فوتبال بازی می کنم کار این ماساژورهایی که اینجا هستند را بی نظیر دیده ام. در عمرم ماساژ به این خوبی نگرفته ام. واقعا زحمت می کشند. (دژاگه دوباره بغض می کند) بعد حق اینها را هم می خورند. پول توجیبی این ماساژورها را هم می خورند اما این دو 24 ساعته سرویس داده و جانشان را می دهند. آقای ابراهییمی هم این همه زحمت می کشد حق اینها را هم می خورند. مهم پول نیست. مهم این است که چطور رفتار می کنند. من نه در وولفسبورگ، نه هرتابرلین و نه فولام هیچ وقت چنین ماساژی نگرفته بودم. اینها این همه زحمت می کشند اما چطور می شود بعضی وقت ها پول توجیبی شان را می خورند؟! ما چیزی نگوییم اینها که حرفی نمی زنند و اگر هم چیزی بگویند حرف شان به جایی نمی رسد. اینها چیزی به ما نمی گویند امما ما از چشم شان می فهمیم که ناراحت هستند. زندگی و خانواده شان را گذاشته اند و آمده اند اینجا دارند جان شان را می دهند اما از آن طرف اینطوری حق شان را می خورند.
*سوال آخر ما هم درباره خداحافظی جواد نکونام از تیم ملی است...
افتخار می کنم که با جواد نکونام در یک تیم بودم. آقا جواد بهترین کاپیتان دوران فوتبالم است. همیشه به من و همه بازیکنان کمک می کرد، هم در بازی و هم بیرون از زمین برایمان مثل یک برادر بزرگتر بود. خیلی حیف شد که آخرین بازی اش را جلوی سوئد انجام داد. خدا را شکر توانست این دو مسابقه را به خوبی تمام کند. آقا جواد بازی های خوبی انجام داد و ان شاءالله در آینده دوباره با هم کار می کنیم. مدتی همبازی بودیم و حالا او قرار است مربی شود.
*خبر داشتید که خداحافظی می کند؟
نه نمی دانستم. شوکه شدم که خداحافظی کرد. یک بار دیگر می گویم او برای ایران و تیم ملی خیلی زحمت کشید.
تبلیغات