زن های ایرانی به ورزشگاه می روند؛ به شرط ها و شروط ها!
شاید مهم ترین ابهامات در خصوص حضور بانوان در ورزشگاه ها را بتوان در دو عبارتی که احمدی در توجیه طرحش عنوان کرده یافت؛ اولی حضور «خانواده ها» در ورزشگاه و دیگری حضور این قشر در «برخی» ورزشگاه هاست.
نه ماه بعد از آنکه رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت از وزیر ورزش و جوانان و معاون امور زنانش خواست تا موضوع حضور زنان در ورزشگاه ها را بررسی کند، عبدالحمید احمدی، معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهش وزیر ورزش و جوانان ـ که اصلی ترین عضو کارگروه بررسی این مسأله بود ـ از تأیید طرح پیشنهادی این وزاتخانه برای حضور خانم ها و خانواده ها در سالن های ورزشی از سوی شورای امنیت کشور خبر داد؛ خبر مهمی که البته هنوز ابهامات فراوانی در دل خود دارد.
دومین حضور تیم ملی والیبال ایران در لیگ جهانی، موجب شد تا موضوع حضور بانوان در ورزشگاه ها به مسأله ای مهم در حوزه مدیریت ورزش کشورمان بدل شود.
خرداد و تیر سال گذشته بود که به مدد برگزاری مسابقات رفت و برگشتی لیگ جهانی والیبال ورزشگاه دوازده هزار نفری آزادی میزبان برخی از بازی های کشورمان در لیگ جهانی بود و با توجه به سابقه حضور بانوان در ورزشگاه های محل برگزاری مسابقات والیبال و بسکتبال، زنان زیادی برای حضور در ورزشگاه اقدام کردند؛ اما جز تعدادی خبرنگار زن و تماشاگران زن خارجی، کسی نتوانست وارد ورزشگاه شود.
شهیندخت ملاوردی، معاون امور زنان رئیس جمهور آن روز ها تلاش زیادی کرد تا مقدمات حضور گسترده زنان در ورزشگاه را ایجاد کند و حتی قبل از آخرین بازی ایران در تهران در صفحه فیس بوکش به زنان این امیدواری را داد که بازی آخر را در ورزشگاه می بینند، ولی این اتفاق نیفتاد تا مسأله حضور بانوان در ورزشگاه در آن روز ها نه تنها یک مسأله ملی که بازتاب های بین المللی هم داشته باشد، به گونه ای که خیلی ها از دست رفتن شانس میزبانی ایران در دور نهایی لیگ جهانی امسال را به حساسیت فدراسیون جهانی در این زمینه مرتبط دانستند.
در این میان اما برخی مسئولان بر این باورند که در ایران هیچ منعی برای حضور بانوان در ورزشگاه نیست و اشاره آن ها هم در این زمینه به حضور محدود تعدادی خبرنگار زن در ورزشگاه و همچنین زنان اتباع خارجی در جایگاه مهمان در ورزشگاه ها بود؛ مسأله ای که موجب شد تا در یکی از بازی های ایران، برخی از بانوان با داشتن پرچم برزیل و به عنوان هوادار تیم ملی برزیل، مسئولان برگزاری مسابقات را گول بزنند و راهی به ورزشگاه پیدا کنند. با همه این ها و هرچند در نه ماه گذشته خیلی ها در این زمینه فعالیت کردند و اخبار بزرگ و کوچکی از آن به گوش می رسید، سرانجام وزارت ورزش و جوانان از حل شدن این مسأله خبر داد.
عبدالحمید احمدی در گفت و گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی در این باره گفت: سال گذشته، وزارت ورزش و جوانان، آیین نامه جامع خود را برای حضور خانواده ها و زنان در سالن های ورزشی به شورای امنیت کشور ارائه کرد که خوشبختانه اواخر سال ۹۳مورد تأیید این شورا قرار گرفت. این طرح با در نظر گرفتن همه جوانب و با رویکردی ایجابی تنظیم شده است. این طرح مجموعه ای از ملاحظات فرهنگی، اجتماعی و شرعی است، البته در برخی رشته های ورزشی نه خانواده ها طالب حضور هستند و نه امکان حضور وجود دارد، زیرا تعدادی از این ورزش ها مردانه است.
معاون وزیر ورزش و جوانان در باره اینکه آیا این طرح در سراسر کشور اجرایی می شود یا خیر، گفت: پیش بینی هایی در این زمینه صورت گرفته و حضور خانم ها و خانواده ها در سالن های ورزشی به تناسب رشته ها بستگی دارد که ما نیز تصمیم داریم این طرح را در سال جاری اجرا کنیم.
هرچند سخنان احمدی به این معناست که یک تلاش سازمان یافته برای حل مشکل حضور بانوان در ورزشگاه ها صورت گرفته، همچنان این طرح ابهامات فراوانی دارد که شاید مهم ترین آن را بتوان در دو عبارتی که احمدی در توجیه طرحش عنوان کرده یافت. اولی حضور «خانواده ها» در ورزشگاه و دیگری حضور این قشر در «برخی» ورزشگاه هاست. معلوم نیست استفاده از قید «خانواده» به این معناست که زنان تنها با اعضای خانواده شان می توانند در ورزشگاه حاضر شوند یا اینکه به تنهایی هم اجازه حضور در ورزشگاه ها را دارند و اینکه محدوده «برخی» از ورزشگاه ها چگونه است و به تعبیر آقای معاون وزیر کدام رشته ها مردانه هستند و کدام رشته ها را می توان به صورت «خانوادگی» دید.
البته با توجه به شعار فدراسیون جهانی والیبال مبنی بر تبدیل والیبال به یک ورزش خانوادگی و با توجه به سابقه حضور بانوان در ورزشگاه های کشور تا همین سال ۱۳۹۱ بی شک والیبال یکی از این رشته های «خانوادگی» خواهد بود و بنا به گفته احمدی می توان امیدوار بود که خرداد و تیر امسال، زنان ایرانی در کنار خانواده شان تماشاگر سومین حضور ایران در لیگ جهانی والیبال باشند؛ حضوری که بی شک شور و حال دوچندانی به ورزشگاه ها خواهد داد و خط بطلانی خواهد بود بر تصمیمی که معلوم نشد، چرا از سال ۱۳۹۱ اتخاذ شد!
آخرین حضور زنان ایرانی در ورزشگاه آزادی به بازی ایران و ژاپن در سال ۱۳۹۱ باز می گردد؛ بازی که مجوز حضور ایران را در لیگ جهانی صادر کرد و البته با استقبال گسترده زنان ایرانی هم همراه شد. بعد از آن از حضور گسترده زنان در ورزشگاه های محل برگزاری بازی والیبال جلوگیری شد تا امروز که دولت از حل این مشکل خبر داده است.
