تیم ملی فوتبال ایران که با کسب یک پیروزی و یک شکست امیدها برای صعود به مرحله بعدی بیست و یکمین دوره رقابتهای جام جهانی را افزایش داده است، باید از تکرار یک اتفاق بترسد.
شاگردان کارلوس کی روش برای صعود به مرحله بعدی رقابتهای جام جهانیباید برابر پرتغال به پیروزی برسند تا جدا از هر نتیجه ای که در دیدار اسپانیا و مراکش رقم می خورد به این موفقیت بزرگ دست پیدا کنند.
تیم ملی فوتبال ایران با برتری برابر مراکش و نمایش خوبی که برابر اسپانیا داشت سطح توقعات را بالا برده و حالا بسیاری از علاقمندان به فوتبال انتظار دارند این تیم برابر پرتغال که تا حدودی ضعیف تر از اسپانیاست به برتری برسد و راهی مرحله بعد شود.
طبیعتا انتظار از کی روش و مردانش هم همین است که پس از چند سال کنار هم بودن بهترین نمایش خود را داشته باشند و برای صعود تمام توانشان را به کار بگیرند اما اینکه توقع داشته باشیم پرتغال را به راحتی شکست دهیم و راهی مرحله بعد شویم انتظار بالایی است.
تیم کی روش نشان داده که در بازی تدافعی تبحر خوبی دارد و اگر بخواهد نتیجه ای را کسب کند با همین تدبیر به آن می رسد. اما این تیم در طول سالهایی که مرد پرتغالی هدایت آن را برعهده داشته کمتر نشان داده که آیا اگر به پیروزی هم نیاز داشته باشد توانایی رسیدن به آن را دارد یا خیر؟
چهار سال پیش در جام جهانی تیم ملی ایران در دیدار نخست خود برابر نیجریه به تساوی رسید و با شکست برابر آرژانتین محتاج پیروزی برابر بوسنی برای صعود شد. همین خواسته باعث شد تیم ملی کشورمان از قاب بازی تدافعی خارج شود و رو به بازی تهاجمی بیارد و در نهایت سه بر یک شکست بخورد.
حالا اتفاق چهار سال پیش تکرار شده است. ما برای صعود به مرحله بعدی نیازمند پیروزی برابر پرتغال هستیم. تیمی که برابر اسپانیا مساوی کرده و از بوسنی بسیار قویتر است. حالا ترس کی روش و تیمش تکرار آن شکست نسبتا سنگین چهار سال قبل است.
آیا کی روش از آن بازی درس گرفته و با تدبیر ویژه تری به مصاف پرتغال خواهد رفت؟ آیا مردانش آماده تر و بهتر از مردان چهار سال قبل تیم ملی ایران هستند که بتوانند در حمله خوب باشند و در دفاع هم از یاران رونالدو گل نخورند؟
