هفت‌سین ورزش ایران
ایرانیان عقیده داشتند که در ایام نوروز ارواح درگذشتگان از جایگاه آسمانی خود به زمین و به خانه‌های خویش باز می‌گردند و بازماندگان برای پذیرایی از آنها سفره‌ای رنگین می‌گستراندند تا ارواح درگذشتگان از پذیرایی و صفا و پاکیزگی بازماندگان، دل خوش شده و آنان را برکت عطا کنند.
سفره هفت سین با نماد هفت مائده زمینی از دیر باز در ایران‌زمین گسترده می‌شده است. آن چیزی که بر سفره هفت‌سین مهم‌ترین است، امیدی است برای آینده‌ای بهتر و عشقی است به ایران‌زمین که داشتیم و خواهیم داشت. از این رو بنا بر رسمی که سال‌ها است آن را اجرا می‌کنم، هفت‌سین ورزش ایران را در آخرین یادداشت سال می‌نویسم
۱- سلامتی: برای ورزش ما سلامتی می‌خواهم. این آرزو را نه تنها برای ورزشکاران و مربیان و تماشاگران و دیگر اعضای خانواده ورزش، که بیشتر برای مدیریت ورزش خواهانم. سایه فساد و پنهان‌کاری‌های مالی هر روز بیش ز پیش نه تنها در بسیاری مجموعه های جامعه ما که در ورزش هم فراگیر می‌شود. امید دارم که روزی سلامتی در اندیشه و کردار و گفتارها حاکم شود.
۲- سرافرازی: سال گذشته در چنین ایامی آرزوی سرافرازی برای کل ورزش خصوصا فوتبال و صعود به جام جهانی کردم. امید دارم که دامنه پیروزی‌های دلاوران ورزش ایران روز به روز در گیتی افزونی پیدا کند.
۳- سرور: بی‌گمان مدت‌ها است که به علت سو رفتارها نمی‌توانیم از ورزش، رسیدن به هدف بزرگش را طلب کنیم؛ امید دارم که بار دیگر ورزش به همه اقشار ما شادمانی دهد و غریو شادی و سرور در ورزشگاه‌های ما با حضور زنان و مردان ایرانی در کنار یک‌دیگر سر به آسمان گذارد.
۴- سیاست: سال‌ها است که ورزش گرفتار سیاست شده است. معادلات سیاسی بسیاری از آرزوهای کسانی که ورزش نوین را پایه‌ریزی کردند به ناکامی کشانده است. حکایت باخت‌های ورزشی که سیاست عامل آن است برای ما بسیار تلخ است و آرزو داریم فارغ از همه حکایت‌های سیاسی، آگاه باشیم که اساس ورزش بر پایه دوستی بین ملت‌ها شکل گرفته و رقابت‌های ورزشی بر پایه عدالت و جوانمردی بوده که وصول به آن آرزوی همه عاشقان ورزش است.
۵- سکوت: امیدوارم که شعار و شعارگرایی در ورزش کمتر و به جای آن عملکرد صحیح بر پایه اصول علمی و مدیریت درست جایگزین آن شود.
۶- سرمایه: استفاده بهینه از همه سرمایه‌ها را فارغ از سلایق شخصی و جهت‌گیری‌های سیاسی و تبعیض‌های جنسیتی و غیره، و تقسیم امکانات در تمامی وجوه ورزش را چه از بعد ورزشکار و مربی و مدیر و چه تماشاگران خواهانم.
۷- ستایش: امید دارم که در سال جدید عملکرد مدیریت ورزش بتواند جایگاه انتقاد را کمتر و ستایش بیشتری از سوی ملت ایران دریافت کند.
نوروزتان پر ز بهروزی!
