یک بازی در مرحله نخست جام جهانی می‌تواند یکی از برجسته‌ترین لحظات تاریخ فوتبال یک کشور باشد؟ تاریخ کشوری که پر افتخارترین تیم جام جهانی تا به امروز است؟ بله ممکن است چون همه تاریخ سازی‌ها از یک نقطه شروع می‌شود. برای تیم‌ ‌ملی برزیل که به خاطر فوتبال چشم‌نوازش معروف است. این شروع یک مکان و یک تاریخ دارد که آن استراسبورگ (فرانسه) در پنجم ژوئن ۱۹۳۸ است.

سلسائو با وجود این که در دوره نخست جام جهانی شرکت کرده بود اما در سومین دوره با تمام قدرت در این رقابت‌ها حاضر شد. پیروزی ۶ بر 5 این تیم مقابل لهستان نشان داد برزیل در چه شرایطی قرار دارد و از یک گروه مستعد بهره می‌برد که می‌تواند حریف قدرتمندی برای تیم‌های دیگر باشند. آنها اولین گروه مستعد فوتبال برزیل نبودند چون پیش از این، سلسائو که در ترکیبش از آرتور فریدنریش بزرگ  بهره می‌برد توانست فاتح ۱۹۱۹ کوپا آمه ریکا شود. برزیل نخستین عنوان قهرمانی را به دست آورد. با این حال در جام‌های جهانی ۱۹۳۰ و ۱۹۳۴ بازیکنانی که به تیم‌ ‌ملی دعوت شدند تحت تاثیر سیاست‌های دو ایالت سائوپائولو و ریودوژانیرو قرار گرفته بودند. این اتفاق باعث شد بازیکنان جوان و بی تجربه سلسائو را همراهی کنند.

آدمار پیمنتا، اولین سرمربی بود که توانست یک تیم‌ ‌ملی حقیقی را جمع کند، یعنی بهترین بازیکنان را به تیم‌ ‌ملی فراخواند. او در یک دوره تمرین توانست این تیم را تشکیل دهد. پیمنتا بازیکنان را به دو گروه تقسیم کرد. گروه "آبی" از فوتبالیست‌های قوی و سنگین وزن تشکیل شده بودند و در گروه "سفید" بازیکنان سبک وزن و توانمند حضور داشتند. هدف او داشتن دو تیم 11 نفره متفاوت بود. تیم اصلی فوق العاده نبود نداشت و تنها از ستاره‌ای ‌به نام لئونیداس سیلوا بهره می‌برد. او نخستین فوتبالیستی بود که در فهرست ستاره‌های برزیلی قرار گرفت. در میان بازیکنانی که در تیم‌های باشگاهی‌شان درخشیدند و عملکردهای به یاد ماندنی داشتند هیچ کسی قابل مقایسه با "الماس سیاه" نبود.

در این میان باید اضافه کرد در سال ۱۹۳۸ رادیو در کشور برزیل به محبوبیت رسیده بود. پیروزی تاریخی سلسائو برابر لهستان قدرتمند (پس از شکست تیم‌های مجارستان و بریتانیا) نخستین بازی بود که از رادیو در این کشور پخش می‌شد. این وسیله تاثیر زیادی بر فوتبال این کشور گذاشت و این ورزش را به جزئی از هویت برزیلی‌ها تبدیل کرد. همچنین نام یک کشور دیگر به عنوان شانس‌های نخست قهرمانی در جام جهانی‌ها ‌اضافه شد.

دیدار دو تیم برزیل و لهستان در ورزشگاه لامنو برگزار و به یکی از تاریخی ترین بازی‌های تاریخی جام جهانی تبدیل شد. نخستین نمایش فوق‌العاده‌ سلسائو در این رقابت‌ها به یک جشنواره گل هیجان انگیز تبدیل شد. در ‌دقیقه ۱۸ حمله "آبی‌ها" توسط پیمنتا شروع شد و با گلزنی لئونیداس به پایان رسید. تقریبا پنج ‌دقیقه بعد باتاتایس (دروازه‌بان برزیل) مجبور شد ارنست ویلیموسکی را در محوطه جریمه سرنگون کند. سپس فردریک شرفکه توانست از روی نقطه پنالتی‌ نخستین گل لهستان را در جام جهانی به ثمر برساند و بازی را مساوی کند. با این حال در نیمه اول رومئو و پراسیو با گلزنی‌شان برزیل را 3 بر یک پیش انداختند.

تا این جا اتفاق خاصی رخ نداده بود و ۴۵ ‌دقیقه نخست مانند دیگر بازی‌ها بود. تنها نکته قابل توجه عملکرد برزیلی‌ها بود. بخش به یاد ماندنی این دیدار در نیمه دوم و با باران شروع شد. این اتفاق با درخشش ویلیموسکی آغاز شد بازیکنی که عصر خاصی را تجربه کرد. دو گل پیاپی‌اش در دقایق ۵۳ و ۵۹ باعث شد بازی 3 بر 3 مساوی شود. پراسیو بازیکن بوتافوگو در ‌دقیقه ۷۱ توانست گل سوم برزیل را به ثمر برساند و به نظر می رسید سلسائو پیروز این دیدار خواهد شد اما در ادامه اتفاقات زیادی رخ داد.

ویلیموسکی در لحظات پایانی هت تریک کرد تا بازی در وقت‌های ‌اضافه دنبال شود. اکنون می‌توانستند درباره این بازی در کتاب تاریخ فوتبال بنویسند. در دیداری که دروازه‌بان‌های هر دو تیم درخشیدند، دا سیلوا توانست هت تریک کند. تنها سه ‌دقیقه پس از شروع وقت‌های ‌اضافه بازیکن فلامنگو دوباره برزیل را پیش انداخت. او آن گل را با پای برهنه به ثمر رساند چون کفش‌هایش از پایش خارج شده بود. در ‌دقیقه ۱۴ وقت‌های ‌اضافه لئونیداس یک گل دیگر به ثمر رساند تا بازی ۶ بر 4 به نفع سلسائو شود. با این حال فستیوال گل‌ها در این بازی پایان نیافته بود. ویلیموسکی دو ‌دقیقه ‌مانده به پایان دوباره دروازه‌ برزیل را باز کرد و در نهایت اورین نیک سوت پایان بازی را زد تا یکی از بهترین بازی‌های تاریخ فوتبال تمام شود. پیروزی ۶ بر 5 برزیل بهترین معرف تیمی بود که با گذشت زمان به سلسائو مشهور شد.

پس از آن عصر، فوتبال برزیل هرگز دوباره نتوانست چنین نمایش درخشانی داشته باشد چون این تیم با وجود پیروزی بزرگ برابر لهستان خیلی زود به خانه برگشت. برزیلی‌ها در مرحله یک چهارم نهایی برابر چکسلواکی قرار گرفتند که نایب قهرمان جام جهانی ۱۹۳۴ شده بود. در یک بازی که بیشتر شبیه به یک جنگ بود "آبی‌ها" توانستند در ۱۲۰ ‌دقیقه به تساوی یک بر یک دست یابند. بازی دوم برای صعود به نیمه نهایی برگزار شد و این بار "سفیدها" با حضور لئونیداس  توانستند 2 بر یک پیروز شوند و برزیل به دور بعد صعود کند. خستگی لئونیداس در دیدار برابر ایتالیا آشکار شد. "الماس سیاه" مجبور شد در پیروزی 2 بر یک تیم ویتوریو پوتزو به عنوان یک تماشاگر این بازی را دنبال کند.

در ادامه‌ ایتالیا توانست قهرمان شود و برزیل با پیروزی 4 بر 2 برابر سوئیس در جایگاه سوم قرار رفت. این رقابت‌ها باعث شد مردم برزیل به شدت به فوتبال علاقه‌مند شوند. همچنین لئونیداس با به ثمر رساندن هفت گل توانست برترین گلزن رقابت‌ها شود و او به یکی  از مردان برجسته کشورش تبدیل شد.