پرتاب بطری و نارنجک، پوزخنداینفانتینو و عجزفوتبال ایران
لحظاتی که هواداران استقلال در گوشه میدان به سمت بازیکنان پرسپولبیس بطری و نارنگی پرتاب می کردند، دوربین روی چهره رییس فیفا زوم کرد که لبخند روی لبانش خشکیده بود و بعد از ثانیه هایی لبخندی به نشانه پوزخند زد
حضور اینفانتینو از نکات قابل توجه دربی 86 بود. از آن حوادثی که معمولا در فوتبال جهان سوم کمتر اتفاق می افتد اما از این فرصت طلایی چنان که باید استفاده نشد به خصوص جایی که عده ای در با نارنجک و بطری تلاش کردند که به او بفهمانند آزادی و ایران امن نیست.
لحظاتی که هواداران استقلال در گوشه میدان به سمت بازیکنان پرسپولبیس بطری و نارنگی و نارنجک پرتاب می کردند، دوربین روی چهره رییس فیفا زوم کرد که لبخند روی لبانش خشکیده بود و بعد از ثانیه هایی لبخندی به نشانه پوزخند زد. همین تصویر می تواند به تنهایی نشان دهد که رییس فیفا تا چه میزان نسبت به عمق مشکل در سکوهای فوتبال ایران اطلاع پیدا کند. این حماقت محض آن هم در لحظاتی که در میدان بین دو تیم اختلاف و درگیری نبود و البته استقلال یک گل از حریق پیش بود، چه دلیل دیگری جز اقدام علیه آبروی فوتبال ایران می تواند داشته باشد؟
حضور رییس فیفا به هر حال کم اتفاقی نبود، در شرایطی که فوتبال ایران در آسیا تک افتاده و هر طرفدار سعودی برای تنه زدن به فوتبال ایران کم بهانه جور نمی کند حضور مرد اول فوتبال جهان حداقل می تواند برخی از تصمیمات ناجوانمردانه علیه فوتبال ایران را تلطیف کند اما صد حیف در شرایطی که مسئولان ایرانی چه آنها که صادقانه و حرفه ای در تلاش هستند و چه آنها که تلاش های شان بیشتر برد داخلی دارد تا بین المللی، سعی می کنند تا مناقشه بین ایران و عربستان را حل کنند برخی هواداران نادان و بدون درک در دربی با حرکاتی بس زشت و دور از اخلاق و حرفه ای تصویر زشتی از فوتبال دوستان ایرانی را به رخ اینفانتینو کشیدند.
واقعا عجیب است در روزگاری که فضای مجازی حرف اول را در اطلاع رسانی و آموزش می زند هستند عده ای که هنوز در عصر جاهلیت به سر می برند و گویی به آنها هیچ نکته اخلاقی و انسانی راه نفوذ ندارد و قول معروف نرود میخ آهنی بر سنگ. آنها با حجم گسترده بازرسی در گیت های ورودی خطر دستگیری را هم به جان خریدند و با خود ترقه و بمب های دست ساز وارد آزادی کردند تا بی دلیل وسط میدان بیندازند و بخندند تا رییس فیفا را به سود سعودی خها به این نتیجه برسانند که آزادی جای امنی نیست.
به نظر می رسد با این دسته افراد که علیه منافع ملی فوتبال و بدون شعور لازم جمعی، دست به اقدام می زنند دیگر نباید به شکل یک هوادار برخورد کرد. آنها را باید پیدا کرد و با برخوردهای قاطع تر، حق شان را کف دست شان گذاشت.
