پوپولیسمِ سرخ!
پرونده انتقال مهدی طارمی به تیم الغرافه قطر درحالی بسته شد که هنوز ابهامات زیادی در مورد انتقال او به ترکیه باقی مانده و عوامل مقصر صرفا به دنبال تبرئه خود هستند!
مهدی طارمی با یک قرارداد عجیب به ریزه اسپور ترکیه رفت و با قراردادی عجیب تر به باشگاه پرسپولیس بازگشت. رفت و آمدی که هیچ چیزی جز ضرر برای این تیم نداشت و در پایان هم بی هیچ اتفاق شگرفی شماره ۹ پرسپولیس از این تیم رفت تا جیبش را پر از پول کند و سودای اروپایی شدنش را در لیگ ستارگان قطر، یدک بکشد.
پرده اول: مرده باد؛ زنده باد!
عجیب ترین احوالات هواداران پرسپولیس را می توان در دنیای مجازی همان روزهای پس از نایب قهرمان پرسپولیس در فصل ۹۴-۹۵ یافت. دو آتیشه هایی که وقتی پرواز مهدی طارمی و رامین رضاییان به مقصد استانبول در فرودگاه آتاتورک نشست شروع کردند به توهین!
هواداران متعصب پرسپولیس به هیچ کس رحم نکردند و از مدیر تا بازیکن را به بهانه جدایی قریب الوقوع آقای گل کوبیدند. یک روز به مدیر برنامه هایش تهمت زدند و روز دیگر رفیق صمیمی و گرمابه و گلستانش در تیم را آماج حملات خود قرار دادند.
آنها آنقدر فشار آوردند که هیچ کس جرات نداشت در آن روزها بگوید بازیکن حرفه ای است و دوست دارد برود. مدیران وقت پرسپولیس هم از شکایت خبر دادند و طارمی را تهدید کردند که قراردادش با ریزه اسپور غیر قانونی است.
مهاجم ملی پوش پرسپولیس هم گویا تصمیماتش را با "تاچ" کردن روی صفحه گوشی اش می گرفت. او در درمانده ترین حالت ممکن و در حالی که احساس می کرد تمام پل های پشت سرش را خراب کرده در تماس با هوادار متمول درخواست کمک کرد و به عشق وی به پرسپولیس برگردد اما غافل از اینکه همین درخواست روزی برایش گران تمام خواهد شد.
وقتی هم بازگشت باشکوه بازگشت! هم تیمی هایش برای او تونل خوشامدگویی ایجاد کردند و هوادارانی که توهین های ریز و درشت‌شان هنوز در ذهن ها بود خیلی سریع، پست‌های خود در فضای مجازی را پاک کردند و زنده بادهایشان را نثار آقای گل کردند تا انگار نه انگار او با رفتاری غیرحرفه ای موجبات آزار روحی هواداران و سرمربی تیم را فراهم کرده بود.
پرده دوم: تکرار و تکرار
«اگر کاری که دوست داشته باشی انجام بدهی را از قلبت بیرون کنی در گذر زمان در مغزت می پیچد!» مهدی طارمی مصداق این ضرب المثل شد. او در بازگشت نمایش خوبی داشت و باز هم آقای گل لیگ شد تا همه اتفاقات تلخ ابتدای فصل را به فراموشی بسپارد و دوباره در نقش یک مدعی و طلبکار ظاهر شود. «نمی خواهم در پرسپولیس بمانم و می خواهم لژیونر شوم.» این جمله ای بود که طارمی بر زبان آورد تا بازهم ماجراهای گذشته را تکرار کند و این بار مدعی تر از قبل.
باشگاه پرسپولیس که بازهم در گرداب حاشیه سازی های مهاجم ملی پوش خود افتاده بود تنها به گرفتن حق صدور رضایت نامه بسنده کرد و عملا نتوانست او را از جدایی منصرف کند. طارمی در شرایطی برای دومین بار از جمع سرخپوشان جدا شد که هنوز در مورد نحوه و اتفاقات جدایی اولش ابهامات زیادی باقی مانده بود و هیچکس تصور نمی کرد انتقال دوم عاملی شود برای افشای دروغ های بزرگی که در انتقال اول گفته شده بود و به نوعی هواداران را سرکار گذاشته بودند.
پرده سوم: پوپولیسم حادِ قرمز!
از زمانی که خبر توافق اولیه مهدی طارمی با باشگاه الغرافه قطر منتشر شد مصاحبه های پرتعداد و البته متناقضی از سوی مسئولان باشگاه و همه عوامل درگیر با این انتقال منتشر شد و در حالی که هواداران انتظار شفاف سازی داشتند اما عملا بر ابهامات گذشته افزوده شد. با این حال یک جمله تکراری و مشترک حالتی مشمئزکننده به خود گرفت: «مهم منافع باشگاه پرسپولیس است و نه شخص.»
آنها درحالی دم از منافع باشگاه می زدند که نمی دانستند بالاخره دست شان رو خواهد شد و فشارهایی که در فضای مجازی وارد می شود کار خودش را می کند. صحبت هایی که مهدی طارمی در برنامه نود انجام داد پرده از اتفاقات تلخ و تصمیم های اشتباه و پرهزینه مسئولان باشگاه پرسپولیس برداشت و دست همه را رو کرد تا یک آبروریزی بزرگ بین المللی رقم بخورد.
مهاجم ملی پوش پرسپولیس دروغ های بزرگ هماهنگ شده برای کلاه گذاشتن سر فیفا را افشا کرد و دست مسئولان باشگاه را رو کرد. غافل از اینکه حرف های نسنجیده او بیشتر از گذشته باشگاه را در باتلاق مشکلات فرو برد و حتی پای وکیل سوئیسی برای زنده نگه داشتن کورسوی امید بازماندن پنجره نقل و انتقالات را قطع کرد.
علی اکبر طاهری، محمدعلی ترکاشوند و حمیدرضا گرشاسبی و حتی برانکو ایوانکوویچ به صحبت های طارمی واکنش نشان دادند اما همه مسئولان داخلی حرف هایی زدند که بیشتر شعاری بود و دردی از پرسپولیس دوا نکرد.
آنچه ابهامات پرونده مهدی طارمی را افزایش داده است عدم شفاف سازی در این مورد است که دودش به چشم باشگاه رفته و هر کدام از مسئولان باشگاه صرفا منافع خودشان را دیده اند و به دنبال سوء استفاده از نام پرسپولیس هستند.
محرومیت پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالات بزرگترین ضربه ای است که این تیم از همین بی تدبیری ها متحمل شده و کسی در این باشگاه یا فدراسیون فوتبال نیست که با عوامل این بی تدبیری و تصمیمات سلیقه ای برخورد کند. بازهم هوادار لطمه خواهد دید و باشگاه بزرگی به نام پرسپولیس. این ضربه خوردن زمانی خودش را نشان خواهد داد که تعدادی از بازیکنان ملی پوش این تیم بعد از جام جهانی با پیشنهادات خارجی مواجه شوند و به خاطر پیشرفت یا سودآوری مالی مجبور به ترک باشگاه شوند.
آن زمان است که تصمیم غیرحرفه ای مهدی طارمی و بی تدبیری مسئولان باشگاه خودش را نشان خواهد داد و دست برانکو را برای فصل آینده خالی خواهد کرد تا این تیم دوباره به روزهای پرتنش خود برگردد. قطعا آن روز هم آقایان «مقصر» در مصاحبه هایشان در قامت یک مدعی ظاهر می شوند و بازهم دنبال مبری کردن خودشان از هر تصمیم اشتباه خواهند بود و کسی هم پیدا نمی شود که سوال کند در این باشگاه چه کردید؟
