در دقیقه ۳۰ بود که الهلالی‌ها به اولین گل رسیدند. سانتر به پشت دفاع‌هایی که می‌خواستند از عمر خریبین آفساید بگیرند و فرار او، نتیجه‌اش گل بود. بیرانوند باز برابر یک مهاجم سوریه‌ای گل خورد. او در صحنه گل نه جلو آمد تا توپ مشت کند و نه روی خط مانده بود که تسلط داشته باشد. گلی خورد از آن گل‌هایی که خوردنش را از مهدی رحمتی زیاد دیده بودیم.

قبل از دقیقه ۴۰ بود که این بار یاسر الشهرانی با شوتی از پشت ۱۸ دروازه قرمزها را باز کرد. روی هر دو گل اشتباهات دفاع‌های پرسپولیس را بیرانوند تکمیل می‌کرد. در خط حمله هم تیم، دیگر آن قدرت همیشگی را نداشت. تیم با همین دو گل خورده به رختکن رفت.

برانکو که بعد از چند بازی آسیایی و برگرداندن بازی در نیمه مربیان، هواداران می‌گفتند در یونان باستان الهه تعویض‌های طلایی نامش برانکو بوده است، می‌خواست بازی را متفاوت آغاز کند. پرسپولیس هجومی هم شروع کرد. پرفشار؛ چند حمله و فشاری که باعث شد الهلال ده نفره شود.

اوتیف روی شایان مصلح خطا کرد و کارت زرد دوم را در دقیقه  ۴۹ گرفت. این می‌توانست برای پرسپولیسی که در شروع نیمه دوم نوراللهی را بعد یک سال دوری از تیم به جای محسن مسلمان در ترکیب می‌دید، یک مجال بزرگ برای بازگشت باشد. این اتفاق اما نیفتاد.

پرسپولیس بدون کمال، بدون طارمی و بدون انصاری و با شوک روحی روزهای اخیرش توان بالای همیشگی‌اش را نداشت. آنها یازده نفره و در دقیقه ۵۵ گل سوم را از عمر خریبین خوردند. تنها موقعیت قرمزها در نیمه دوم فرصتی بود که نوراللهی از دست داد و در دقیقه ۹۰ عمر خریبین از پشت ۱۸ قدم با شوتی زیبا گل چهارم را هم به پرسپولیس زد. بعد هم در زمین فریاد الله‌اکبر سر داد. بازیکن سوری که انگار انگیزه‌ای ویژه برای بازی برابر پرسپولیس داشت و اینچنین هیجانی بود.

پرسپولیس اما شاید قبل از رفتن به زمین بازی، جایی به استیصال رسید که با افشای جزئیات ماجرای مهدی طارمی، بنیان‌های اخلاقی تیمش از هم پاشید. اینکه یک بازیکن برای منافع شخصی اینچنین با یک تیم ۳۰ میلیون نفری قمار کرده بود و نابودش کرد. اینکه مدیرانش بچگانه‌ترین رفتارها را در این پرونده داشتند و خودشان هم دانسته در مسیر نابودی تیم پیش رفتند.

بعد هم برای سرپوش روی اتفاق، ویدئویی ضبط کردند و با خنده برای هواداران گفتند: «چیزی نشده، حتما خیری توش بوده.»

سه هفته دیگر بازی برگشت دو تیم در مسقط برگزار می‌‌شود و پرسپولیس تعدادی از محرومانش را دارد اما این باخت بی‌شک قبل از هر کسی باید تقدیم به مهدی طارمی و بعد از او مدیران مقصر پرسپولیس شود.