رازهای مگوی علی فتحاللهزاده و عزیز محمدی در کافه خبر
ماجرای یک دوستی ۳۰ ساله که از بازداشت امنیتی در مجلس قدیم شکل گرفت
علی فتحاللهزاده و عزیز محمدی کافه خبر نشستند ،خاطره گفتند و مناظره کردند! علیه هم افشاگری هم البته داشتند.
عزیز محمدی و علی فتح اللهزاده، دو مدیر قدیمی در فوتبال ایران مهمان‌مان در کافه خبر بودند. یک کل‌کل دوستانه شیرین در فضایی نوروزی. از کری‌های استقلالی و پرسپولیسی تا بحث‌های جدی فوتبالی. بدون سانسور، هر آن‌چه گفتیم و شنیدیم. بدون سانسور با مدیر پیشین استقلال و رئیس اسبق سازمان لیگ برتر.
*کمی از خاطرات گذشته برایمان بگویید. شما در پرسپولیس خوی بازی می کردید؟
فتح‌الله زاده: بله آن زمان که در خوی بودم، در نوجوانان و جوانان پرسپولیس خوی بازی کردم. همچنین در تیم منتخب آذربایجان هم بودم.
*شما هم دوره حسن صادقیان در آن تیم بودید؟
فتحاللهزاده: نه ما یک دوره بعد از ایشان آمدیم. در همان زمان با وجود اینکه آذربایجان غربی در رده بزرگسالان تیم فوتبال نداشت، 4 نفر از جمله خودم از تیم استان به اردوی تیم ملی جوانان دعوت شدند. در رشت حشمت خان مهاجرانی با بی انصافی تمام ما را خط زد. این را هم بگویم که آن زمان خوی، تیم تاج نداشت.
*پس از اول پرسپولیسی بودید!
فتحاللهزاده:نه عزیز جان ، خوی آن وقت ها تیم آبی نداشت.البته در ادامه ما خودمان تاج خوی را تشکیل دادیم. من به هیچ وجه پرسپولیسی نبودم اما پرسپولیسی ها را دوست دارم. بعد از اینکه از تیم ملی جوانان خط خوردم دیگر روزهای انقلاب شده بود و بعد از آن هم جنگ از راه رسید و فوتبال من تمام شد.
* عزیز جان رابطه شما همیشه با حاجی فتح الله خوب بوده. با وجود اینکه شما زیاد هم استقلالی نیستید.
فتحاللهزاده:عزیز پرسپولیسی دو آتشه است. این قدر که هربار با هم به سفر می رویم کلی برای هم کری می خوانیم. اما من از سر زیرکی خودم و البته رفاقتی که بین مان بود، بازیکنان فجر سپاسی را برای استقلال می گرفتم. با وجود اینکه پرسپولیسی بود اما بازیکنانش را من می گرفتم.
محمدی: رفاقت من با حاجی فتح الله زاده به اوایل دهه 60 بر می گردد. من از اواخر سال 59 تا تیر 60 مسئول حفاظت مجلس شورای اسلامی بودم و آقای فتح الله زاده هم با آقای ... (رییس دولت اصلاحات) که در مجلس بودند، رفت و آمد داشتند و به مجلس می آمدند و از آن موقع با هم آشنا شدیم.
فتحاللهزاده: ما با آقای (...) در ارشاد هم بودیم. آن زمان آقای منتظری مسئول تئاتر کشور بود و من مسئول اجرایی تئاترها بودم و انجمن منتقدان تئاتر را هم من راه اندازی کردم. اولین برخورد من با عزیزمحمدی زمانی بود که برای ماموریتی به مجلس آمده بودم. او من را در مجلس گرفت و گفت اینجا چه کار می کنی؟ این را هم بگویم که من آن موقع خبرنگار روزنامه اطلاعات هم بودم. آقای هاشمی رفسنجانی آن موقع فرمانده کل قوا بودند و قرار بود آن روز کنفرانس خبری برگزار کنند و بلافاصله برای انجام عملیات راهی جبهه شوند. خلاصه عزیز ما را در مجلس بازداشت کرد و اجازه نداد من به کنفرانس بروم. تا اینکه چند نفر دیگر از مسئولین آمدند و اجازه ورود من را دادند. بعد از این ماجرا بود که ما با هم رفیق شدیم.
محمدی: دیگر از آن زمان ما با هم ارتباط داشتیم. قبل از اینکه به ورزش بیایم، به دفتر حاج آقا زیاد می رفتم. از سال 74 هم که وارد ورزش شدم همیشه در کنار هم بودیم. نکته جالب دیگر در مورد ما این است که بعضی اوقات ما را با هم اشتباه می گیرند. مثلا یک بار بازی فجرسپاسی و استقلال بود و هواداران استقلال به هوای این که من فتح الله زاده هستم من را در استادیوم تشویق کردند. الان هم بعضی اوقات من را با حاجی اشتباه می گیرند و از من در مورد اوضاع باشگاه استقلال سوال می کنند.
فتحاللهزاده: شاید زیاد هم به هم شباهت نداشته باشیم اما از دور به نظر شبیه می آییم. مثلا همین چند وقت پیش که با آقای عزیزمحمدی کربلا بودیم، خانمی پیش من آمد و گفت آقای ظریف مارا دعا کن! گفتم من ظریف نیستم فلانی هستم. اما ایشان اصرار داشت که من ظریفم و می گفت چون تو مسئولی نمی خواهی خودت را لو بدهی.
*حالا بالاخره نگفتید پرسپولیسی هستید یا نه؟
فتحاللهزاده: شدید پرسپولیسی است.
محمدی: این سوال در رادیو هم از من شده بود و من گفتم که سرخابی ام. بعد از من پرسیدند بچه هایت چطور؟ گفتم که آن ها پرسپولیسی اند. اما در مورد خودم، ما پیش از انقلاب که به استادیوم می رفتیم چون تاج تیم وابسته به حکومت بود، اکثر بچه های مذهبی و پایین شهر و آنهایی که تیپ مردمی داشتند طرفدار شاهین بودند. وقتی هم که شاهین به پرسپولیس تغییر کرد ما حامی این تیم بودیم. اما من چه زمانی که در سازمان لیگ بودم و چه زمانی که در اتحادیه بودم، هیچ وقت کارم را به صورت رنگی انجام نداده ام. حتی برای فجرشهیدسپاسی که خودم جزو بنیان گذارانش بودم و الان هم عاشق این تیم هستم، کاری خارج از برنامه انجام ندادم و همه کار ها را طبق قانون انجام دادم. ما در فجرسپاسی هدفمان فرهنگ سازی بود. بازیکنانی مثل مهدی رجب زاده، مهدی رحمتی و حتی فرشید اسماعیلی از مکتب فرهنگی فجرسپاسی بیرون آمده اند. ما نظرمان این بود که روی بازیکنان فجر فرهنگ سازی کنیم و آن ها را در اختیار باشگاه های دیگر قرار دهیم. این گونه می توانیم فرهنگ را اشاعه دهیم.
*حتی شرایط در زمان حضور شما در سازمان لیگ به گونه ای بود که پرسپولیسی ها شما را استقلالی می دانستند.
محمدی: بله هنوز هم به من این مطلب را می گویند و حتی سر آن بازی استقلال و پرسپولیس در جام حذفی به من فحش هم دادند.
فتحاللهزاده: واقعیت این است که در بحث مدیریت مسائل رنگی مطرح نیست. مثلا اگر من رییس فدراسیون می شدم، از آقای علی پروین استفاده نمی کردم؟ الان هم اعتقاد دارم سرمایه ای مثل پروین نباید بیرون از گود ورزش باشد.
محمدی: من از سال 74 در سطح حرفه ای فوتبال هستم و از سال 79 یا 80 در زمان آقای صفایی فراهانی در هیئت رییسه فدراسیون حضور داشتم. در این مدت هرگز در مسائل این باشگاه ها دخالت نکردم و به نفع تیمی کار نکردم. چه همان موقع و چه الان همیشه در کارها مشورت می کنم. من با اکثر مدیران باشگاه ها رفیقم و برای من تفاوتی میان تیم ها وجود ندارد. مدیران هم می دانند که من رنگی عمل نمی کنم. چه در برنامه‌ریزی ها و چه در دادن حق و حقوق ها. با این حال معتقدم هر تیمی که به لیگ قهرمانان آسیا رفت باید از آن حمایت کنیم، چون آن تیم ها در آسیا نماینده فوتبال ایران هستند و باید برای موفقیتشان تلاش کرد.
*قبول دارید بعد انقلاب بیشتر بچه های سپاه استقلالی بوده اند؟
محمدی: نه این مورد را قبول ندارم. شما چون خودتان استقلالی هستید می خواهید همه را استقلالی کنید. هر دو تیم طرفدار داشته اند.
فتحاللهزاده: عزیز کی استقلالی است؟ عشوندی؟ این پرسپولیسی است اما ادای استقلالی ها را در می آورد! من را نمی تواند گول بزند. از طرفداران هر دو تیم در بدنه سپاه بوده اند اما به نسبت استقلالی ها بیشتر بودند. البته مردم همیشه به ما لطف داشته اند و چه استقلالی چه پرسپولیسی به ما احترام می گذارند.
محمدی: همیشه می گویند دوست و رفیق قدیمی برای آدم بهتر است.
*مخصوصا اگر این دوستی با دعوا هم شروع شده باشد.
محمدی: مثلا خیلی ها می گویند چرا عزیزمحمدی زیاد به دفتر فتح الله زاده می رود. یا با هم استخر می روند. هرکس بخواهد تفریح کند با رفقایش این کار را انجام می دهد. ما وقتی باهم رفیقیم، خانوادگی هم رفیقیم، سفرهای زیارتی مان را هم با هم می رویم، چرا در کنارهم نباشیم؟ ما رفاقت و اتحادمان باهم زیاد است.
فتحاللهزاده: من فکر می کنم این خودش یک درس است که یک استقلالی و یک پرسپولیسی این گونه با هم رفیقند. مثلا من با آقای رویانیان یا عابدینی هم رفاقت داشته ام. البته نه به اندازه رفاقتم با آقای عزیزمحمدی. روابطمان با آن دوستان بیشتر کاری بود. چه اشکالی دارد که رفاقت ها سر جایش باشد و قرمز و آبی هم باشد؟ خیلی هم خوب است.
*چه موقع با هم دعوای کاری کرده اید؟ فکر کنم سر آن بازی فجرسپاسی و استقلال که جنجال شد و در نهایت فجر برنده اعلام شد، دعوا کرده اید. عزیزمحمدی قبول داری آن بازی را برای فجر درآوردید؟
محمدی: نه این مسئله را قبول ندارم.ما حق مان بود 3 بر صفر برنده شویم. دعوا را استقلالی ها راه انداختند.
فتحاللهزاده: دعوای ما با سازمان لیگ بر سر پول بود. می گفتیم پول بده اما نمی داد. عزیز می گفت اگر به تو پول بدهم می گویند به رفیقش پول داده. یک نکته ای را لازم است اینجا در مورد مسائل مالی بگویم. در استقلال مثلا همین بحث بلیت فروشی الکترونیکی باعث شده برای باشگاه بدهی به بار بیاید. چون به ما می گفتند چون استقلال و پرسپولیس در آزادی بازی می کنند پس پول این کار را آنها بدهند. حرف ما این بود که سرمایه‌گذار خودش باید هزینه این کار را تقبل کند چون 35 درصد از بلیت فروشی را مال خود می کند. جالب این است که شرکت بلیت فروشی، 2میلیارد و 500 میلیون تومان هزینه کرده که یک میلیارد و دویست آن را استقلال و یک میلیارد و دویست آن را پرسپولیس داده اند. این یکی از موارد بدهی های ما است.
محمدی: من قبل از اینکه رییس سازمان لیگ شوم، در هیئت رییسه فدراسیون فوتبال بودم. در دوران دکتر دادکان، ایشان زحمت کشیدند و ساختمان تیم های استقلال و پرسپولیس را خریدند. ایشان پول خرید ساختمان ها را از درآمدهای سازمان لیگ پرداخت کردند. ما هم درآمدهای این دو تیم در سازمان لیگ را مستقیما برای خرید این ساختمان ها هزینه کردیم که حدودا برای هرتیم 500 میلیون تومان می شد. در ادامه هم سند این ساختمان ها به نام این دو باشگاه خورده شد. درآمدهای این دو تیم در سازمان لیگ معمولا بابت بدهی های قبلی شان هزینه می شد. البته جاهایی هم که لازم بود ما این پول را به خودشان پرداخت کردیم. مثلا زمان آقای واعظ آشتیانی، تیم استقلال می خواست به قطر برود اما پولی نداشت. به من در سازمان لیگ مراجعه کردند و من 90 میلیون تومان به استقلال دادم تا این تیم بتواند به قطر برود.
فتحاللهزاده: اعتقاد من است که استقلال و پرسپولیس در این مورد خیلی دارند ضرر می کنند. به این علت که اگر این باشگاه ها بروند برای خودشان اسپانسر بگیرند بالای 15 میلیارد درآمد خواهند داشت. اما کل پولی که سازمان لیگ می خواهد به ما بدهد از 4 میلیارد بیشتر نیست. اگر بخواهیم حرفه ای باشیم و باشگاه خصوصی باشد، ما می توانیم پول هایمان را بگیریم. در دوران من، وزارت ورزش جمعا به ما 3 میلیارد تومان پول می داد و توقع قهرمانی هم داشت. که البته ما جام هم می آوردیم. ولی الان سه سال است که جامی نگرفته ایم. با وجود اینکه درآمد باشگاه 25 میلیارد بوده.
*رویانیان با وجود اینکه مدت کمی در پرسپولیس بود ولی با ابتکاری که ایجاد کرد، با اپراتورهای تلفن همراه قرارداد بست و درآمدزایی کرد.
فتحاللهزاده: نخیر اصلا اینطور نیست. مبدع این طرح من بودم. آقای رویانیان آن موقع اصلا در این وادی نبود. آقای رویانیان رفیق من است ولی من این حرف ها را می گویم تا تاریخ عوض نشود. مثلا در بحث نوشابه هایی که با هم تولید کردیم، خیلی ها گفتند اول رویانیان این کار را انجام داد و بعد فتح الله زاده سراغ این طرح رفت. در حالی که من این طرح را 3 سال قبل از رویانیان عملی کرده بودم. من اس‌پاور که همان ردبول خارجی هاست را آوردم. اولین قرارداد با اپراتورهای تلفن همراه را من بستم که از طریق آن در سال اول 700 میلیون تومان درآمد زایی کردیم.
*در بحث اپراتورها و اس ام اس ها بحث همین است که اگر کف این پیامک ها یک میلیون باشد، با هزینه روزی 200 تومان، درآمدزایی زیادی برای باشگاه ها اتفاق می افتد.
فتحاللهزاده: الان این پول ها به باشگاه ها نمی رسد. من 8 سال پیش آبی سل را راه اندازی کردم که جلوی آن گرفته شد. سوال من این است که چرا جلویش گرفته شد؟ من غریب بودم و کسی از من حمایت نمی کرد، حق باشگاه ما را خوردند. اولین حرف دوستان این بود که می گفتند اگر امروز آبی سل بیاید فردا قرمزش هم می آید و چندین میلیون نفر جذب این دو اپراتور می شوند و سایر اپراتور ها ورشکسته می شوند. همین طرح حمایت های پیامکی جزو برنامه های من با آبی سل بود که چون اجازه ندادند، مجبور شدم با اپراتور دیگری قرارداد ببندم. اگر آبی سل کار می کرد، ما 100 میلیارد درآمد و 30 میلیارد هزینه داشتیم. 70 میلیارد اضافه می آوردیم که صرف توسعه فوتبال می شد. منتهی عده ای مریض نمی گذارند افراد خوش فکر خوب کار بکنند.
*اصلا پایه و اساس طرح از شرکت های خارجی بود؟
فتحاللهزاده: بله چون شرکت ایرانی نیامد که کار کند. یک اپراتور انگلیسی طرف قرارداد ما بود. تلفن آبی سل 30 درصد درآمدهای ما را تضمین می کرد. در ایران متاسفانه حق این دو باشگاه را نمی دهند.
*در همان سال که می گویید 700میلیون تومان از طریق پیامک درآمد داشته اید، رویانیان آماری منطقی ارائه داد که گویا شرکت فناپ 20 میلیارد درآمد داشته که فقط 2 میلیارد آن را به استقلال و پرسپولیس داده.
فتحاللهزاده: فناپ نمی توانسته 20 میلیارد درآمد داشته باشد. ما طبق قراردادی که با فناپ داشتیم، اگر آن اجرا می شد به هر کدام از دو تیم و خود فناپ،50 میلیارد پول می رسید ولی متاسفانه راه ها را می بندند و می گویند که مدیران ما کار نمی کنند.
محمدی: حالا من یک سوال از شما دارم. این شرکت آمده با سه باشگاه استقلال و پرسپولیس و تراکتورسازی قراردادهایی بسته که کسی از محتوای آن آگاه نیست. الان درآمدهای 3090 به حساب کی می رود؟ در صداوسیما برای فرستادن اس ام اس به 3090 تبلیغ می شود اما مشخص نیست این پول کجا می رود. چون باشگاه ها خصوصی نیستند نمی توانند آن چنان به دنبال حق خود باشند وگرنه می توانند به AFC یا FIFA نامه بنویسند و شکایت کنند. الان پول پخش تلویزیونی و اینترنتی مسابقات به جیب کی می رود؟ چرا این پول را به باشگاه ها نمی دهند؟ همه جوره حق باشگاه ها ضایع می شود. فوتبال یک صنعت پول ساز است و احتیاج به کمک کسی ندارد. باشگاه ها باید روی این حق خود دست بگذارند.
فتحاللهزاده: مدیران خوب مثل من در این فوتبال کم نیستند. خیلی ها هم از دوران مدیریت من به نیکی یاد می کنند. اما متاسفانه فرق دوغ و دوشاب معلوم نیست. به یکی 25 میلیارد می دهند و وقتی سوم ایران شد برایش دست می زنند اما به من 3 میلیارد دادند و می گویند چرا قهرمان آسیا نشدی؟
*در همان سالی که 3 میلیارد دادند هم خیلی هزینه کردید.
فتحاللهزاده: ما در آن سال 24 میلیارد هزینه کردیم. من 16 میلیارد درآمدزایی کردم. 8 میلیارد هم ضرر کردم که وزارت ورزش باید می داده که نداده.
محمدی: قراردادش را من دیده ام. قرار بوده که وزارت ورزش نیمی از هزینه ها را تقبل کند که این اتفاق نیفتاده.
*اما فکر نمی کنم اینطور باشد. همان اسنادی هم که خود حاج آقا به ما دادند و منتشر کردیم، این را نمی گوید. شما 12 میلیارد پول نیاورده اید.
فتحاللهزاده: من 16 میلیارد پول آوردم.
*3 میلیارد وزارت ورزش داده، 3 میلیارد هم آقای انصاری کمک کرده، چیزی حدود 700 میلیون هم خودتان گذاشتید که بعدا آن را برداشتید. کلی هم که پیش پیش از عزیز و سازمان لیگ و آقای تاج گرفتید که برای سال بعدش بوده ...
فتحاللهزاده: این چرت و پرت است. من از آقای انصاری 3 میلیارد نگرفتم. من 9 میلیارد از آقای انصاری گرفتم. 3 میلیارد آن برای فصل بعد بوده که من قرض گرفتم و در همان سال خرج کردم.
*سه میلیارد هم از سازمان لیگ گرفتید.
فتحاللهزاده: از سازمان لیگ پولی نگرفتم.
*سندش موجود است.
فتحاللهزاده: شما مدام به دروغ اصرار می کنید. سند را نشان بدهید تا من ببینم. سازمان لیگ هرگز چنین کمکی به باشگاه استقلال نکرده است. همان سال من 3 میلیارد بلاعوض برای باشگاه آوردم.
*این سند را خودتان دادید و منتشر کردیم
این برای تا برج 12 است و سال مالی ما ادامه داشته.
*آخر پول بلاعوض که درآمدزایی نیست. چرا باید پول بلاعوض به باشگاه آورده شود؟
فتحاللهزاده: چرا درآمد زایی نیست؟ پول بلاعوض که اشکالی ندارد. از دوستانم کمک گرفته ام و در باشگاه خرج کرده ام. مگر آقای طاهری 370 میلیارد پول بلاعوض به پرسپولیس آورده اشکالی دارد؟ من در سال آخر حضورم در استقلال 16 میلیارد درآمدزایی کردم. ریز سندش هم موجود است. به دفترم بیا تا همه آن را نشانت بدهم.
* حاج آقا ما دوستت داریم . من که قانع نشدم چون سندها را دیدم ولی با اختلاف زیاد نسبت به سایر مدیران این سال های استقلال بهتر نتیجه گرفتی با همه این ابهام های توی برگه ها!
فتحاللهزاده: دم شما گرم.الان به خودم امیدوار شدم. هر چی دوست داری دیگر بگو!
محمدی: الان استقلال از پنجره نقل و انتقالات محروم است به این علت که پول یک بازیکن داده نشد. آیا می شد پول این بازیکن را داد یا نه؟ قطعا می شد. بستگی داشت به این که مدیر چه کسی باشد. وقتی در قسمت مدیریت تعصب به باشگاه وجود ندارد نتیجه این می شود. الان آقای طاهری دارد تمام تلاشش را می کند که بدهی ژوزه را پرداخت کند تا باشگاه پرسپولیس ضربه نخورد و محروم نشود. یا شخص نباید سمت مدیرعاملی را قبول کند یا اگر قبول می کند باید نسبت به مسائل و شرایط آگاه باشد. از 5 سال پیش تا الان تیم پرسپولیس 5 مدیر عوض کرده. مدیرعامل ها و اعضای هیئت مدیره باید اطلاعات باشگاه را در اختیار هم قرار دهند.
فتحاللهزاده: متاسفانه یک جوی که علیه من درست شد این بود که من بدهی زیاد به بار آورده ام. ما بعد از پرسپولیس و تراکتورسازی سومین باشگاه بدهکار بودیم اما همه روی ما تمرکز کردند. ضمن اینکه یک رقم بدهی پرسپولیس به ژوزه، بیشتر از بدهی ما به چندین بازیکن‌مان بود.
محمدی: تمام حرف من این این است یک مدیرعامل یا باید خودش مسائل باشگاه‌داری را بلد باشد یا گروهی قوی در هیئت مدیره کمکش کنند.
فتحاللهزاده: سر یک پرونده ای دوستان به ما گفتند شما باید مبلغ زیادی را به عنوان جریمه به فیفا پرداخت کنید ولی من به زوریخ رفتم و در دادگاه CAS حاضر شدم و دو وکیل بین المللی گرفتم و به رای فیفا اعتراض کردم. نتیجه اش این شد که حکم فیفا به نفع ما صادر شد و نه تنها ریالی پرداخت نکردیم بلکه 800 هزار دلار هم به دست آوردیم. مذاکره خیلی مهم است اما متاسفانه برخی دوستان آن را بلد نیستند.
محمدی: اگر باشگاه ها خصوصی بودند مدیرعامل باید به اعضای هیئت مدیره و اعضای مجمع پاسخ می داد و این گونه نبود که ناگهان بگذارد و برود.
فتحاللهزاده: در مسئله رودریگو توزی من معتقد بودم حق با ماست. من رفتم دفتر آقای افشارزاده و به ایشان گفتم توزی در کمیته انضباطی خودمان محکوم شده است. اگر شما این نامه محکومیت را به فیفا ارائه دهید دیگر خطری باشگاه استقلال را تهدید نمی کند. به ایشان گفتم صفر تا صد این پرونده را به من بسپارید تا آن را به سرانجام برسانم. اگر موفق شدم، شما یک تشکر از من بکن و اگر استقلال محکوم به پرداخت جریمه شد من آن را پرداخت می کنم. آقای افشارزاده هم موافق بود اما دوستان اطراف ایشان گفتند ما خودمان انجام می دهیم. اما نکردند. می توانید از خود ایشان هم بپرسید. من هم شاهد دارم. آقا خسروی‌وفا همراه من بود. بعضی از آدم ها کم لطفی می کنند. افشارزاده رفیق سی ساله من است. من همیشه آماده بودم مشکلات را حل بکنم.
*یکی از بدترین دوران از لحاظ بازیکن‌گیری در استقلال دوران خود شما بود حاج آقا. مخصوصا در این دو، سه سال آخر. البته شاید شخص شما هم چندان مقصر نبودید زیرا شما طبق لیست سرمربی جذب می کردید. در اول فصل و نیم فصل خیلی زیاد ورودی و خروجی داشتید و همین شاید هزینه‌هایتان را بالا برد. شما و دیگر مدیران حدود 3 میلیون دلار خرج جریمه بازیکنان خارجی کرده‌اید. اگر اختیار با خودتان بود چندتا از آن بازیکنان خارجی را جذب می کردید؟
فتحاللهزاده: بعضی هایشان خوب از آب درآمدند. مثل جانواریو و ساموئل. اما از آن هایی که خوب نبودند واقعا من هیچ کدامشان را نمی گرفتم. مسائل حرفه ای ما متاسفانه حل نشده است. فهم حرفه‌ای بین مدیران وجود دارد اما در عمل کاری از پیش نمی رود. این بحث ها باید در برنامه های پربیننده تلویزیون مطرح شود. من مدیرعامل شخصی را به عنوان سرپرست تیم تعیین می کنم. بر فرض مثال تیم از پرواز جا می ماند و همه به مدیرعامل فحش می دهند. در حالی که اینجا باید یقه سرپرست را گرفت چون این مسائل در حیطه وظایف او است. یا مثلا در مورد بازیکنان. من 90درصد بازیکنان مورد نیاز را جذب می کردم اما می گفتند اگر فلان بازیکن را داشتیم قهرمان می شدیم. 25 بازیکن گرفتیم و بی تاثیر بوده و فقط چون یکی را نگرفتیم بازی را باختیم. اگر مربی می گوید بازیکن خارجی بگیر باید مسئولیتش هم برعهده مربی باشد. چون اگر آن را نگیرم می گویند بهترین بازیکن بوده و اگر ما او را داشتیم قهرمان می شدیم. این مشکلات باید حل شود.
*ولی بحث این است که شما با 30 سال سابقه مدیریتی نباید زیر بار این گونه خرید ها بروی.
فتحاللهزاده: اگر نخرم و بگویم که فلان بازیکن به درد نمی خورد به من می گویند دخالت نکن. چرا در کار فنی دخالت می کنی؟
*ولی اینکه مربی بگوید فلان بازیکن خارجی را به فلان قیمت بخر ؛ این حرف پذیرفته نیست.
فتحاللهزاده: بله این حرف شما در صحیح است اما ما جایی زندگی می کنیم که اگر فلان بازیکن را نگیرم، به من حمله می شود که چرا او را نگرفتی؟ و چون متاسفانه این افراد رسانه دارند و با مردم ارتباط برقرار می کنند، هوادار ما هم شاکی می شود و می گوید چرا فلان بازیکن را نگرفتی. ما باید این نکته را نهادینه کنیم. اگر من مدیرعامل مربی خوب انتخاب نکردم باید جوابگو باشم. اگر برای تیمم امکانات خوب فراهم نکردم باید جوابگو باشم.
محمدی: سال اولی که در سازمان لیگ بودم، دیدم بازیکنان خارجی بدون هیچ حساب و کتابی دارند وارد فوتبال ایران می شوند. آمدیم در آیین نامه نقل و انتقالات تغییر ایجاد کردیم به گونه ای که بازیکنان اروپایی و اهل آمریکای جنوبی که می خواهند به ایران بیایند باید در لیگ برتر یا لیگ یک کشورشان شاغل باشند و اگر از آسیا و آفریقا می آیند، در تیم ملی بزرگسالان کشورشان بازی کرده باشند. در سازمان لیگ آماری تهیه کردیم از عملکرد بازیکنان خارجی. مثلا یک تیم شهرستانی در ابتدای فصل 4 بازیکن خارجی جذب کرده بود و در نیم فصل دوتای آن ها را بیرون کرده بود و دوتای دیگر جذب کرده بود. از این 6 بازیکن، 5 بازیکن اصلا مورد استفاده قرار نگرفتند. یا 12 بازیکن خارجی در لیگ داشتیم که جمعا زیر 90 دقیقه بازی کرده بودند.
*یا مثلا یکی چند بازیکن خارجی آورده بود به باشگاه ها بفروشد که یکی از آن بازیکنان شد دنی اولروم و بقیه کارگر ساختمانی شدند.
محمدی: بله این موارد هست. به همین جهت ما یک شرط دیگر گذاشتیم مبنی بر اینکه بازیکن خارجی وقتی می آید باید تست پزشکی شود. اگر یادتان باشد چند بازیکن آمدند که هپاتیت داشتند و برگشتند کشورشان. در آیین نامه نقل و انتقالات فیفا آمده است که اگر باشگاه از بازیکنی تست پزشکی نگیرد و بعدا بازیکن دچار مشکل باشد، باشگاه باید کل پول قرارداد را به بازیکن بدهد. تست پزشکی جزو اختیارات باشگاه هاست و اجباری نیست اما ما برای خارجی ها الزامی کردیم. نکته سومی که لحاظ کردیم این بود که بازیکن از وزارت کار گواهی کار دریافت کند. چهارمین نکته همین مسئله ای بود که حاجی فتح الله به آن اشاره کرد. ما دیدیم که مربی به مدیر فشار می آورد که فلان بازیکن خارجی را جذب کن ولی مثلا در نیم فصل راحت او را کنار می گذارد و یکی دیگر را می گیرد. به همین جهت ما در سازمان لیگ فرمی را تهیه کردیم و از مربیان خواستیم تعهد بدهند و بازیکن را از نظر فنی تایید کنند تا بعد بتوانند آن را بیاورند. الان هم اعتقادم بر این است که یا باشگاه ها باید کمیته فنی داشته باشند و بازیکن را تایید کنند و فردا هم پاسخگو باشند، یا باید شخص سرمربی مسئولیت فنی بازیکن را بپذیرد. اگر مدیرعامل در خصوص جذب بازیکن اظهار نظر کند، می گویند چرا در امور فنی دخالت می کنی؟ نه اینکه سرمربی بازیکنی را بیاورد و فرداروزی بگوید من که این را نیاوردم. باشگاه با او قرارداد بسته. دلال هایی بوده اند که با سرمربی ساخت و پاخت کردند و بازیکنی را به تیمی آوردند اما سرمربی زیر توافقات زده. بازیکن آفریقایی در لیگ خودشان 50 هزار دلار بیشتر نمی گیرند. در ایران هم با 70 یا 80 هزار دلار راضی می شوند. این را ایجنت خود بازیکنان آفریقایی به ما گفته. با بازیکن قرار 150 هزار دلاری می گذارند و نصفش را خودشان برمی دارند و در حد همان هفتاد، هشتادهزار دلار به بازیکن می دهند. این ها مسائلی است که باید حل شود. نکته بعد این است که مدیران باید ثابت باشند. آقای فتح الله زاده، آذری و ساکت جزو مدیران طولانی مدت بوده اند و توانستند خوب کار کنند. مدیری که یک سال بیاید و برود به این مسائل فکر نمی کند. یک بار پیش یک مدیرعاملی بودم و لیستی را جلوی من گذاشت و گفت می خواهم این بازیکنان را بگیرم. از او پرسیدم مربی تیمت کیست؟ گفت هنوز مشخص نیست. به او گفتم انتخاب بازیکنان که وظیفه تو نیست. اول مربی را بیاور و ببین که این بازیکنان به دردش می خورند یا نه. شاید بیاید و بگوید نصف این ها به درد نمی خورد.
فتحاللهزاده: الان داریم بحث می کنیم که مثلا در جذب یک بازیکن بی کیفیت مربی مقصر است یا مدیر عامل. در حالی که مقصر اصلی بی پولی فوتبال ماست. پول های فوتبال ما جاهایی می رود که نباید برود. بار ها شده که مجریان تلویزیون می گویند به به فلان تیم قطری عجب بازیکن خارجی ای گرفته. خب آن باشگاه 12 میلیون یورو پول خرید آن بازیکن را داده. 12 میلیون یورو یعنی 50 میلیارد تومان. 50 میلیارد هزینه دو سال باشگاه های استقلال و پرسپولیس است. ما چنین پولی نداریم بدهیم. بنابراین ما با این رقمی که به خارجی ها می دهیم، از هر 5 بازیکن یکی اش خوب در می آید. در نتیجه اگر نگیریم بهتر است.
*ماجرا همین است که اگر خارجی نگیری، حالا به هر دلیلی، مثلا اگر فیفا تو را محروم کند مجبور می شوی به امید نورافکن بازی دهی تا 10 سال تیم ملی و باشگاهت را تضمین کند.
محمدی: دقیقا نکته همین است. ما در سازمان لیگ طرح ممنوعیت دروازه بان خارجی را اجرا کردیم و همین باعث شد دروازه بانان ما رو بیایند. قبل این طرح فقط مهدی رحمتی دروازه بانی بود که رویش حساب می شد اما الان ما اخباری و مظاهری را داریم و همه‌شان خوبند.
*من قبول ندارم. این طرح ممنوعیت دروازه بانان خارجی، خروجی خوبی نداشت. خروجی اش رحمان احمدی و گردان و حامد لک بودند.
فتحاللهزاده: من هم با این طرح مخالف بودم. از دل این طرح دروازه بانانی مثل عابدزاده و رحمتی خارج نشدند.
*همین طرح باعث شد رحمتی از پیکان حدود 3 میلیارد بگیرد.
محمدی: نخیر رحمتی این رقم را از پیکان نگرفت.
فتحاللهزاده: رحمتی از پیکان پول خوبی گرفت ولی این مقدار نبود. آقای عزیزخان! شما هم بپذیر که این طرح قیمت دروازه بانان ایرانی را بالا برد چون دروازه بان ها کم بودند. یک جورهایی ما ضرر کردیم.
محمدی: من همین را می خواهم به شما بگویم. سقف می گذاری ۳۵۰ تومان. اصلا آن فصل ما که سقف گذاشتیم می دانی جریان چه بود؟ آقای محرابیان یک نامه ای برای آقای احمدی نژاد نوشت که طبق تبصره ۱۳ برنامه توسعه و تعاون پنجم که گفته بود یک ریال صرف ورزش نشود، از آن سمت کارگران به کارخانه های ما اعتراض می کنند و ما این چهارتا کارخانه را نمی خواهیم؛ سپاهان، ذوب آهن، فولاد و مس کرمان. اینها را بدهید سازمان تربیت بدنی. آقای مشائی هم نوشته بود برای آقای سعیدلو که طبق دستور آقای احمدی نژاد این باشگاه ها را تحویل بگیرید و خودتان هم اداره کنید. بعد یک جلسه ای در وزارت ورزش گذاشتند که آقای کفاشیان و آقای تاج رفتند. بعد به من گفتند که در جلسه بعدی حضور داشته باشم. در جلسه بعدی من هم رفتم و گفتم آقای سعیدلو عزیز شما در اداره همین استقلال و پرسپولیس ماندید. نمی دانید چه کنید؟ این ۴ باشگاه پیشانی ما هستند. یعنی هم امکانات دارند هم در ای اف سی این ۴ باشگاه ما برای حرفه ای شدن اولویت دارند. آکادمی دارند. استادیوم تمرین دارند و استادیوم خودشان را هم دارند. من گفتم این کار را نکنید. پرسیدند چه کار کنیم؟ در آن وقت مدیرعامل های این ۴ باشگاه به دفتر ما آمدند و گفتند به این ۴ باشگاه ۱۰۰ میلیون تومان بیشتر ندهیم. ما گفتیم آقا الان مهدی رحمتی در سپاهان ۴۴۰ تومان قرارداد دارد. نمی شود که ما کمتر از این به او بدهیم. آنجا قرار شد ۳۵۰ تومان به تیم ها و در کنار این ۷۰ تومان بیشتر برای آنهایی که در آسیا حضور دارند بدهیم. ما این سقف را گذاشتیم. ولی وقتی آنها نمی دانند چطور پول بدهند؛ یعنی به آقای رحمتی که در آسیا و تیم ملی هم می خواهد بازی کند، همان پولی را بدهند که به بازیکن ذخیره‌شان می دهند، این دیگر دست من نیست. تازه بعد از آن من گفتم ۱۰ درصد تلرانس است که نتوانستیم کنترل کنیم. سال بعدش شد ۵ درصد که اصلاحش کردند. آقای تاج آمد و گفت سقف بودجه بگذاریم. گفتند برای هر تیم ۱۵ میلیارد تومان که آن هم اشتباه بود.
فتحاللهزاده: در اولین جلسه هیئت فوتبال که شما هم بودی، من این را به آنها گفتم. مثال زدم که در آلمان این کار را کردند، دورتموند و یک تیم دیگر را هم فصل بعدش بردند دسته یک. یعنی در آلمان هم همین است که باید اول بپرسند آقای مدیرعامل شما درآمدت چقدر است؟ برآورد می کند و می گوید که شما فلان قدر می توانید خرید کنید. آن وقت من یک بازیکن می خرم ۳ میلیارد و فردا در اروپا می فروشم ۳۰ میلیارد! این چیزی است که خودم تنظیم می کنم.
محمدی: ما یکی دو سال بعد آمدیم و این مشکل را حل کردیم. گفتیم که باشگاه ۶۵ درصد پول‌شان را خرج خرید بازیکن و مربی کنند. ۳۵ درصد هم صرف زیرساخت ها. ما رفتیم این را در ای اف سی مطرح کردیم، اما دوستان ما در همین جا گفتند که زیاد است و ۵۰ درصد صرف خرج ها باشد. حمایت نکردند و دوباره بعدا انتقاد هم کردند. عقیده من این است که در بودجه نباید بین تیم ها فرق بگذاریم. چون در اروپا هم همین است. آقای پلاتینی قانونی گذاشت که مثلا مالاگا یک سال به لیگ قهرمانان رفت. یا منچستر و پاری سن ژرمن مجبور به فروش بازیکنان‌شان شدند. چون که آنها می گویند پول فلان مالک عرب قبول نیست. باید از درآمدهای فوتبالی خرج شود.
*خب نمی شود هرکولس برای مثال شبیه رئال مادرید خرج کند. مثلا حاجی ۳ میلیارد می گرفته، بعد از آن هم ۱۰ میلیارد. یعنی این می شد ۱۳ میلیارد. ولی تیم های دیگر کمتر و نتیجه اش سقوط به دسته یک.
فتحاللهزاده: من قبول دارم این کار را، اما شما ایراد اصلی را از کسانی بگیر که با پول دزدی این خرج ها را انجام می دادند. اینطور که شما می گویید رقابت جذاب نمی شد. من هوادار زیاد داشتم و نمی توانستم دقیق این کار را اجرا کنم.
محمدی: ما پیشنهاد دادیم به جای اینکه دولت به باشگاه های دیگر هم پول دهد، این پول را می داد به صدا و سیما ما هم این پول را بین باشگاه تقسیم می کردیم و رقابت جذاب می شد. اما مدیرها را وقتی روی کار می آورند، همه فکر و ذکرشان پیش این می رود که اگر خرج نکنم من را بر می دارند. پس فقط به فکر خرید بازیکن و مربی می افتند.
فتحاللهزاده: دقیقا. وگرنه من مریض بودم چک شخصی بدهم که الان هم گرفتار باشم؟!
*این چه گرفتاری است که شما مدام به خارج می روی و بعد می گویی ممنوع الخروج هستی؟!
فتحاللهزاده: این را به عادل هم گفته بودی. به من گفت و جوابش را دادم. اما سانسور کرد و نگفت! شما حالا این را بنویس و سانسور نکن. وقتی شما ۱۰۰ میلیون به یک نفر بدهکاری و ممنوع الخروج هستی، چک را که پاس می کنی مشکلت حل می شود. دوباره ۱۰ روز دیگر یک نفر دیگر شما را ممنوع الخروج می کند. ما از این جا صلوات می فرستیم تا از گیت رد شویم. این ها بد است. چرا باید این اتفاقات بیفتد.
محمدی: مهم ترین اتفاقی که الان باید بیفتد این است که نظام باشگاه داری در مجلس تصویب شود. بحث حق پخش و مالیات ها حل شود، باشگاه ها خصوصی شوند.
*بعد یکدفعه شانس بد، حاجی برمی گردد استقلال؛ یک میلیارد در مجلس تشخیص مصلحت می گیرد و...
فتحاللهزاده: نه اصلا اینطور نیست ...
*مگر صفایی بنده خدا در رابطه با همین موضوع پیر نشد ...؟
فتحاللهزاده: نه. تاریخ را تحریف نکنید. اسناد هم در سازمان لیگ موجود است. ما آن سال مجمع را متقاعد کردیم که یک میلیارد و دویست میلیون به فدراسیون کمک کنند. آقای صفایی گفت این مقدار کم است. قبول نکرد و ماجرا منتفی شد. درباره حق پخش هم ما خودمان قراردادی دو طرفه با صدا و سیما امضا کردیم که بابت این مسئله به استقلال و پرسپولیس پول بدهند. من برای منافع باشگاه خودم و آقای غمخوار برای منافع باشگاه خودش مذاکره کردیم که بابت حق پخش به ما پول بدهند. من که نمی توانم حق تیم های دیگر را ببخشم. آن موقع فدراسیون باید می گفت به جز این دو تیم بقیه هم قرارداد بستند، حالا حق پخش آنها را هم بدهید.
محمدی: شما رفتید برای خوتان توافقی کردید که امضای آن قانون اصلی را هوا کرد! حالا من می گویم اگر نظام جامعه باشگاهی حل شود، بخش خصوصی رغبت می کند که باشگاه ها خصوصی شوند. هیئت مدیره و مجمع و تشکیل شوند. مدیر عامل هم یک ساله نباشد. بیاید و مثلا ۵ سال کار کند.
فتحاللهزاده: مگر همیشه نمی گفتند پرسپولیس و استقلال بیت المال را هزینه می کنند؟ خوب این بیت المال را چرا به بخش خصوصی نمی دهند؟
محمدی: مگر استقلال و پرسپولیس را قیمت نگذاشتند؟ مگر نمی خواستند ۳۰۰ میلیارد بفروشند؟ از ابتدای نظام چقدر برای این تیم ها خرج کردند؟ پول استقلال و پرسپولیس را می خواستند بدهند به وزارت ورزش یا شخص دیگر؟ مثل این می ماند که طرف می خواست مادرش را بفروشد یک قیمت گذاشت که نخرند! بیایند ۵۰ میلیارد روی این دو تیم قیمت بگذارند، ببینند چند نفر برای خرید می آیند؟
فتحاللهزاده: عزیز این دروغ است. نمی فروشند. ما ۱۰ سال پیش قیمت گذاری کردیم. استقلال ۳۴ و پرسپولیس ۳۵ میلیارد. خوب حالا که چند سال پیش روی این دو تیم قیمت گذاشتند ۳۸۰ میلیارد، ما نقشی در بالا بردن این قیمت نداشتیم؟ آن موقع گفتند ما ۱۰ تومان‌اش را به شما بدهیم؟ حرف من این است که متاسفانه مسئولان ما نمی خواهند فوتبال رشد کند. وگرنه فوتبال را رها کنند، ببینند لیاقت باشگاه داری داریم یا نه؟ شما الان تیم بدون پول به ما بدهید.
* ۳۰ بار به شما تیم دادند، همین شده دیگر!
فتح اللهزاده: موفق بودم دیگر. البته تا وقتی آدم های مریضی مثل تو هستند ... ( خنده )
*بدون سانسور این ها را می نویسیم.
فتح الله زاده: ما هر سال چقدر خرج باشگاه ها می کنیم؟
محمدی: ۲۰۰ میلیارد
فتح الله زاده: بیشتر است آقا. مثلا ۲۵۰ میلیارد. این پول را می گیریم که برای چه خرج کنیم؟
محمدی: برای شادی و نشاط مردم.
فتح‌الله زاده:من۶۰ میلیارد خرج کردم، ۳ جام گرفتم. چقدر می ارزد؟ ۳ سال تیم دست من بوده، یک قهرمانی جام حذفی دارم، یک لیگ. سال آخر هم تیم سوم آسیا شدم.
*منتقدانتان هم می گویند همان فصل بین چهارتا مدعی در لیگ هم پنجم شدید!
فتحاللهزاده: این را نمی گویی که سوم آسیا شدم.
*حذفی که دیگر سوم و چهارم ندارد!
فتحاللهزاده: جزء ۴ تیم که رفتم. حالا بعد از ما در این ۳ سال تیم چه کار کرده؟ من با ۶۰ میلیارد ۲ جام گرفتم. الان ۷۰ میلیارد خرج شده، چه کار کردند؟
*خودتان هم می دانید قهرمان حذفی یعنی هیچی. شما خودت آمدی گفتی من اگر تیم را خودم اداره می کردم یا یک مربی خوب می آوردم ۲ جام می گرفتم. اما الان با این مربی یکی می گیرم!
فتحاللهزاده: خوب انصاف دارم دیگر. چلوکبابی نیست که هر چه بخواهی سفارش بدهی! باز این مربی در یک سال یک جام گرفت. در این ۳ سال گذشته چه؟ به جز این؛ من ۴۴ قهرمانی لیگ دارم، نائب قهرمانی آسیا دارم، سومی آسیا دارم. این ها یعنی هیچ؟ من یک در میان جام داشتم. شما یکی مثل من را مثال بزن.
*دوره اول لیگ چرا تیمتان در لیگ جام نگرفت که بنده خدا پورحیدری با این داغ از دنیا رفت؟
فتحاللهزاده: همان هایی که داغ روی دل او گذاشتند، روی دل من هم گذاشتند.
*شما را مقصر می‌دانند...
فتحاللهزاده:خودشان می دانند دروغ می گویند و چه داغی روی دل من گذاشتند.
محمدی: من یک نکته بگویم. الان در انگلستان دولت یک پولی را می دهد، برای کنترل احساسات مردم. برای اینکه مردم به استادیوم ها بیایند و تخلیه شوند. مثلا همین بازی آخر بارسا را همه دنیا دیدند یا نه؟ چه جوی در دنیا فراگیر شد؟ ما اینجا یک بازی فوتبال می خواهیم برگزار کنیم به همه باید پول بدهیم. در حالی که این پول باید از سوی دولت تامین شود. مثل همه جای دنیا. باید این امکانات و هزینه ها تامین شود.
