دیدار ایران برابر چین روز سه شنبه می توانست تبدیل به یکی از تلخ ترین خاطره های فوتبال ایران از جنس 5 فروردین 1384 تبدیل شود. مسئولین فدراسیون فوتبال در این دیدار برای حضور هواداران در ورزشگاه آزادی در حالی تصمیم به رایگان شدن بازی گرفتند، که به نظر می رسد با توجه به نتایج خوب تیم کی روش و ایام تعطیلات نوروز در صورت بلیت فروشی نیز هواداران باز هم تمامی صندلی های آزادی را پر می کردند اما در کنار تصمیم عجیب رایگان کردن بازی که البته با کش و قوس های زیادی نیز انجام شد، باز گذاشتن در ورزشگاه آزادی و بی توجهی به تعداد تماشاگران باعث شد تا اتفاقات دلهره آوری در ورزشگاه آزادی ایجاد شود. نشستن روی دیوارهای ورزشگاه، حضور در بین فنس ها، بالا رفتن از نورافکن ها و غیره باعث شد تا تکرار خاطره ی بازی سال 84 در جریان بازی از جمله نگرانی های حاضران در ورزشگاه باشد.

با پایان شیرین بازی در نتیجه و خارج از زمین اما نباید این اتفاق را فراموش کرد و البته چند سوال مبهم باقی می ماند که قطعا وظیفه ی پاسخ دادن به آن، بر عهده مسئولین برگزاری این بازی است:

1-چرا در حالیکه می شد با بلیت فروشی در این بازی با بلیتهایی به قیمت میانگین 10 هزار تومان، درآمدی معادل 700 میلیون نصیب فدراسیون شود، مسئولان ترجیح دادند از این درآمد چشم پوشی کنند؟ در دیدار برابر قطر و کره جنوبی با وجود بلیت فروشی تمامی سکوهای ورزشگاه آزادی مملو از تماشاگر شد و حضور هواداران در این بازی نیز اتفاق دور از انتظاری نبود.

2- طبق قوانین AFC رایگان کردن بازی تخلف است. البته AFC این اجازه را به مسئولان برگزاری بازی داده که تمامی بلیت ها را به یک نفر بفروشند اما در نهایت باز هم هواداران باید با بلیت وارد ورزشگاه شوند و این قانون برای این وضع شده که تعداد هواداران داخل ورزشگاه بیشتر از تعداد صندلی ها نشود. اتفاقی که روز گذشته در ورزشگاه آزادی رخ نداد و به همین دلیل شاهد بودیم که در تمامی راهروها، دیوارها و هر جای ورزشگاه هوادارانی نشسته بودند که این موضوع قطعا با گزارش ناظر بازی برای ایران دردسر ساز می شود. 

3-مسئولان فدراسیون فوتبال می توانستند با استفاده از سامانه بلیت فروشی، اقدام به فروش اینترنتی این بازی بکنند اما هزینه ای دریافت نکنند تا هواداران نیز با کد ملی خود بعد از خریداری بلیت مانند دیگر بازی ها در زمان مقرر وارد ورزشگاه شوند اما این اتفاق نیز رخ نداد تا هواداران با حضور در ورزشگاه آزادی با درهای باز روبه رو شوند و استقبال از این بازی به اندازه ای بود که حتی عادل فردوسی پور در گزارش این بازی نیز بارها با توجه به سابقه بازی ایران و ژاپن ابراز امیدواری کرد تا مشکلی برای هواداران تیم ملی ایجاد نشود.

4-نا مشخص بودن وضعیت برخی از جایگاه ها از دیگر اقداماتی است که باید مسئولان درباره آن توضیح دهند. جایگاه های 5 و 6 و7 ورزشگاه آزادی با تصمیم مسئولان تا 1 ساعت قبل از بازی خالی از تماشاگر بود و تنها در چند مرحله هواداران با هجوم از روی فنس های ورزشگاه توانستند خود را به این جایگاه برسانند که در این دقایق نیز صحنه های خطرناکی رقم خورد. دلیل بسته بودن این جایگاه ها که در ساعات پایانی بعد از پر شدن تمامی سکوهای ورزشگاه مورد بهره برداری قرار گرفت، قطعا باید جالب باشد.

البته مشاهدات خبرنگاران در ورزشگاه آزادی روز سه شنبه نشان می داد که تعداد نیروهای انتظامی برای کنترل هواداران کافی نیست و در چند صحنه هواداران با سو استفاده از این موضوع توانستند دست به اقدامات خطرناکی بزنند.

صعود به جام جهانی برای فوتبال ما قطعا اتفاقی بزرگ و با ارزش است؛ به ویژه آنکه تا به حال ما دو صعود متوالی را تجربه نکردیم و قطعا با حضور در ویترین بزرگ فوتبال دنیا، فوتبال ایران می تواند جهش رو به جلویی را تجربه کند اما سلامتی و جان هواداران فوتبال مطمئنا بسیار با ارزشتر از تمامی اتفاقات خوبی است که در یک ورزشگاه فوتبال رخ می دهد. به همین دلیل مسئولان باید در هنگام اتخاذ چنین تصمیماتی، رویکردی متفاوت نسبت به گذشته داشته باشند و سلامت حاضران در ورزشگاه را با اولویت بالاتری نسبت به دیروز پیگیری کنند. با این وجود دیدار ایران برابر چین در نهایت برای فوتبال ایران با خیر و خوشی به پایان رسید اما قطعا مسئولان فدراسیون فوتبال و تمامی نهادهای برگزاری بازی باید برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات که تصاویر آن در ادامه می آید، تلاش کنند:

عکسها از پیام پارسایی