وقتي با محمدحسن انصاري فرد درباره سوژه هاي مربوط به فوتبال پرسپوليس حرف مي زنيم عادت دارد به صورت کلي حرف بزند تا درگير مسائل جزيي نشود.
محمدحسن انصاری فرد چنان از باخت های متوالی پرسپولیس ناراحت است که به صورت روشنی حتی در لحن صدای او می توان دلگیر بودنش را حس کنیم.
تنها تشابه پرسپولیس با روزگار ما رنگ پیراهن بود
وقتی از انصاری فرد درباره نتایج پرسپولیس با این عبارات که «از پرسپولیس چه خبر؟» سوال می کنیم، سه بار پشت سر هم عبارت ای بابا را تکرار کرده و می گوید: پرسپولیس خیلی بد است، خیلی بد هیچ وقت پرسپولیس را اینقدر ضعیف ندیده بودم. انگار نه انگار این تیمی که پیراهن قرمز تن کرده، پرسپولیس است. انگار نه انگار که روزی این پیراهن تن بهزادی و کلانی و پروین و آشتیانی و محمدخانی و همین حمید درخشان و دایی و علی کریمی و ... بوده است. تنها تشابه پرسپولیس امروز با آن تیم تاریخی که ما با دیدنش عاشقش شدیم و آن تیمی که خیلی ها با دیدن بازی نسل ما به طرف فوتبال کشیده شدند، رنگ پیراهن است و بس.
وقت حضور درخشان نبود
پرسپولیس خوب نفس نمی کشد، انگار چیزی راه گلوی پرسپولیس را بسته است. به نظر من بزرگترین دلیل ناکامی پرسپولیس نوع مدیریت این تیم است. شاید حمید درخشان در این شرایط مربی مناسبی برای پرسپولیس نبود و نباید از او در این شرایط استفاده می شد. بحث بزرگی یا کوچکی درخشان نیست و اینکه او برای نیمکت پرسپولیس شأن داشت یا نداشت هم مدنظر من نیست. من می گویم در شرایط وقوع بحران باید به گونه ای دیگر یک مجموعه ورزشی را هدایت می کردند. اشکال از درخشان نیست، اشکال از آنهاست که حمید درخشان را مربی کرده اند.
از دسته اولی ها پایین تر بودند
محمدحسن انصاری فرد در باره سطح و کلاس فنی بازیکنان پرسپولیس به خصوص جدیدها گفت؛ پرسپولیس متاسفانه حتی کوچکترین چیزی را هم برای امیدوار ارائه نکرده است. اگر سرخپوشان ملوان را هم می بردند، کار هیچ پیشرفت و حرکت رو به رشدی را نشان نمی داد. دیروز پرسپولیس بازیکنان اسما خارجی را داشت که اصلا در حد پرسپولیس نبودند. من نمی گویم که سطح بازی آنها در چه حدی است و آنها با چه کلاسی به پرسپولیس آمدند. من فقط آن چه را که دیدم می گویم و براساس چیزی که من دیدم بازیکنی که به اسم خارجی در ترکیب پرسپولیس بود، سطحی پایین تر از بسیاری از بازیکنان لیگ دسته اول داشت. حالا شاید در بازی های بعد چیز خاصی از او ببینیم اما آنچه را که دیدم به واقعیت چیزی جز حرف و ادعایم نیست.
باید با سیستم کج دار و مریز کار کنند
محمدحسن انصاری فرد در پاسخ به راه های برون رفت پرسپولیس از بحران با دو، سه برد می گوید؛ این پرسپولیسی که من می بینم نمی تواند صاحب دو، سه برد بشود و از بحران در بیایید، بازیکنانی که این تیم را تشکیل داده اند، نمی توانند کیفیتی مقبول برایش بسازند. نهایت باید جسته و گریخته، کج دار و مریز سال را تمام کنند. آنگاه باید آنها که با مدیریتشان پرسپولیس را به این روز انداخته اند، بنشینند و جواب دهند که چرا با احساسات این همه جوان علاقمند چنین کردند. نقش مدیریت در همه ابعاد فوتبال مشهود است. زمان ما پرسپولیس بین 40 تا 100هزار تماشاگر داشت. راه دور نرویم من زمان مدیریتم را می گویم نه زمان فوتبالم را. زمان حضور ما یعنی وقتی که دنیزلی سرمربی بود، اگر هم می باختیم به پیکان 4 ـ3 می باختیم. اگر مساوی می کردیم حداقل 10 تا 15 فرصت گل داشتیم، سر فصل نقل و انتقالات مهدی واعظی و نیکبخت و آشوبی و الونگ و بادامکی را به پرسپولیس آوردیم. اگر حرفی از مدیریت می زنم به این دلیل است که خودم در این مجموعه مدیریت را تجربه کرده ام.