رسانه‌ها خسته شدند از بس که درباره نقایص و کمبودهای فوتبال ایران نوشتند و هیچ چیزی درست نشد؛ از این که درباره نابه‌سامانی‌ها و نامدیریتی‌ها نوشتند و کسی تغییر نکرد؛ از ناشی‌گری مدیران کارنابلد نوشتند و به آنارشی فوتبال ایران اضافه شد.

این هرج و مرج از کجا به فوتبال ایران رسیده است؟ فوتبالی که خیلی قبل‌تر از امروز، صاحب تشکیلات شده و جزو قدیمی‌ترین اعضای فیفا است، چرا امروز با این وضعیت اسف‌بار دست و پنجه نرم می‌کند؟ فوتبال ضعیف ایران چقدر باید از نالایقی مدیرانش در رنج و عذاب باشد؟

فوتبال ایران از اوایل دهه ۸۰ خورشیدی مثلا حرفه‌ای شد و قرار بود سال به سال، امکانات حرفه‌ای بیشتری واردش شود که نشد، قرار بود باشگاه‌ها کم‌کم حرفه‌ای شوند و نشد، قرار بود فوتبال ایران از آن پس، حرفه‌ای اداره شود و نشد؛ آماتوری بود و آماتوری هم ماند، فقط اسمش عوض شد. آمپول‌زنی بود که لباس جراح قلب را پوشید.

امسال، شانزدهمین سال فوتبال حرفه‌ای ایران است اما چیزهایی در آن رخ می‌دهد که در روستاهای یک کشور صاحب فوتبال اروپایی هم نمی‌افتد. استقلال تهران به عنوان یکی از بزرگترین تیم‌های ایران، در یکی از بدترین سال‌های خود از نظر نیروی انسانی، از نقل و انتقالات زمستانی محروم شد. بگذریم که هواداران این تیم تازه خاطره تلخ محرومیت چند سال قبل از حضور در لیگ قهرمانان آسیا به دلیل بی کفایتی مدیران وقت باشگاه را فراموش کرده بودند. این تیم به مشکل برخورد و معلوم نشد بالاخره تقصیر اصلی بر گردن کیست. فدراسیون فوتبال کارش را غلط انجام داده یا باشگاه استقلال ناشی‌گری کرده است.

امروز (جمعه)، خبر رسید که تراکتورسازی هم از نقل و انتقالات زمستانی محروم بوده است؛ مدیران تراکتورسازی در نیم‌فصل، امید عالیشاه، احمد نورالهی و ... را به تیمشان اضافه کردند و وقتی خواستند قرارداد سجاد شهباززاده را ثبت کنند و نیاز به TMS داشتند، متوجه شدند که فیفا آنها را از نقل و انتقالات زمستانی محروم کرده و حالا منتظرند که  ببینند تکلیف بازی‌هایی که با بازیکنان جدید انجام داده‌اند چه می‌شود.

درست مانند استقلال و تراکتورسازی، پرسپولیس هم پرونده قطوری درباره بدهی به یک فرد خارجی در فیفا دارد و دور از ذهن نیست که این باشگاه هم از نقل و انتقالات محروم باشد. صدرنشین لیگ برتر در نیم‌فصل، سروش رفیعی و سامان نریمان‌جهان را به خدمت گرفته و در چند بازی هم از آنها استفاده کرده و حالا ممکن است بلای تراکتورسازی، سر سرخ‌پوشان هم بیاید و چندین امتیاز از این تیم کسر شود.

حالا پاسخ‌گوی این افتضاح مدیریتی کیست؟ آیا هر کدام از این دو باشگاه به صورت جداگانه "گاف" داده‌اند و در چاه افتاده‌اند یا اشتباه فدراسیون فوتبال آنها را به مسلخ کشانده است؟

مسئولان فدراسیون فوتبال از اصل ماجرا خبر ندارند، یعنی ادعا می‌کنند که بی‌خبرند. مسئول کمیته حقوقی بی‌خبر است و موضوع را به کمیته بین‌الملل حواله می‌دهد، این یکی هم اتفاقا خبر ندارد و پاسخ را به کمیته انضباطی پاس می‌دهد، نهاد قضایی فدراسیون فوتبال که اصلا از ماجرا خبر ندارد و دیگر بخش‌ها را مقصر می‌داند. در مجموع، فدراسیون فوتبال می‌گوید نامه‌ای به دستش نرسیده که از محرومیت تراکتورسازان خبر بدهد و مدعی است که فیفا نخست خود باشگاه‌ها را مطلع می‌کند پس توپ را به زمین باشگاه‌ها می‌اندازد.

وضعیت مدیران فوتبال ایران مثل یک تیم فوتبال محلی است که از قوانین حرفه‌ای فوتبال بی‌اطلاع‌اند ولی برای رقابت با تیم‌های حرفه‌ای در یک محل جمع می‌شوند تا بازی کنند؛ چون کار را بلد نیستند مدام توپ را به هم پاس می‌دهند و کسی رو به جلو حرکت نمی‌کند، عاقبت هم یکی از پرادعاترین اعضای گروه، توپ را وارد دروازه خودی می‌کند و ...

با این شیوه مدیریت، فوتبال ایران، بازنده همه میدان‌ها خواهد بود.