فوتبال از روزی که رسما به عنوان یک ورزش جهانی شناخته شد و کشورهای مختلف با فرهنگ‌ها، زبان‌ها و مذاهب متفاوت را دور یک هدف جمع کرد، روزهای تلخ و شیرین فراوانی به خود دیده است. پرطرفدارترین ورزش دنیا در عمر چند ده ساله خود، بارها شاهد اعتماد یک ملت، بروز یک فرهنگ خاص و خودنمایی یک کشور بوده است.

آرژانتین با یک گل استثنایی انگلیس را در زمین فوتبال شکست داد تا انتقام تمام شکست‌های کشورش در دنیای خارج از مستطیل سبز را یکجا گرفته باشد. ایسلند در یورو ۲۰۱۶ حضور خاصی داشت و یک ملت کوچک را به دنیا شناساند. آلمان پس از جنگ جهانی دوم به عنوان کشور مغلوب در میدان مبارزه، حیثیت و آبروی ملی‌اش را در زمین فوتبال باز پس گرفت و دنیا را به احترام واداشت. ژاپن و کره جنوبی از وقتی میزبان جام جهانی شدند، حساب خود را از سایر تیم‌های آسیایی جدا کردند و فرهنگ خاص فوتبال و کشورشان را به دنیا عرضه کردند.

فوتبال، در یک نگاه، صنعت و تجارت است و محلی برای کسب درآمدهای هنگفت و تبلیغات پرزرق و برق اما از نگاه دیگر، محفلی است براری بیان نمایش فرهنگ‌ها و رسوم ملت‌ها. هواداران فوتبال که برای تشویق تیم‌های ملی به ورزشگاه‌ها می‌آیند، نماینده فرهنگ کشور خود هستند؛ از "وووزلای" آفریقایی تا پرچم‌های بزرگ کره‌ای و چینی، از تشویق خاص ایسلندی‌ها تا شور و هیجان آلمانی‌ها در ورزشگاه، از هواداران مودب و آرام ژاپنی تا تماشاگران پر جنب و جوش برزیلی و صدها نمونه دیگر، این فرهنگ ملت‌ها است که روی سکوهای ورزشگاه‌ها فوتبال مجال بروز می‌یابد.

تیم ملی فوتبال ایران در راه صعود به جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه، این هفته با کره جنوبی دیدار می‌کند. این بازی قرار است در روزی برگزار شود که حرمت و سنگین خاصی برای ایرانیان و حتی مسلمانان جهان دارد. تاسوعای حسینی، یوم‌الله نهم محرم، یکی از نمادهای اوج اندوه ایرانیان است. در این روز، تیم ملی فوتبال باید برای کسب افتخار بجنگد، برای اهتزاز پرچم سه رنگ کشور مبارزه کند و بکوشد تا دل‌های ایرانی به غرور پیروزی مفتخر شود. روز خدا، روزی است که ایران، افتخار را در آن جست‌وجو می‌کند.

فارغ از جار و جنجال‌ها و حرف و حدیث‌هایی که پیرامون این رویداد ورزشی در روز تاسوعا مطرح شده، باید گفت که هواداران ایرانی بیش از هر زمان و هر مکانی، حرمت ایام محرم را می‌دانند و وظیفه خود را در این روزها می‌شناسند. حضور ده‌ها هزار ایرانی سوگوار سالار شهیدان در ورزشگاه آزادی و فریادهای یا حسین (ع) آن‌ها در حالی که دوربین‌های تلویزیونی از جای جای دنیا این رویداد را انعکاس می‌دهند، بهترین فرصت برای شناساندن فرهنگ عاشورا و مبانی فکری انقلاب حسینی است.

۲۰ مهر ۹۵، تاسوعای حسینی، چشم میلیون‌ها بیننده تلویزیونی در نقاط مختلف دنیا، هزاران مرد سیاه‌پوش را خواهند دید که فارغ از آنچه در زمین سبز آزادی رقم می‌خورد – برد یا باخت – مردی را صدا می‌زنند که صدها سال از شهادتش می‌گذرد و این سوال در ذهن‌شان شکل می‌گیرد که این حسین (ع) کیست که این چنین شوری در مردمان ایجاد کرده است؟

بهتر است به جای منفی‌نگری نسبت به این اتفاق، شرایط را مهیا کنیم که این فرصت خود به بهترین شکل ممکن مورد بهره‌برداری قرار بگیرد.