انگار چاقو روی شاهرگ‌شان گذاشته بودند؛ دقیقاً همان تیزی که در پایان بازی روی برخی از خبرنگاران حاضر در میکسدزون ورزشگاه اختصاصی تراکتورسازی کشیده شد. انگار سنگ روی سرشان می‌انداختند؛ دقیقا همان سنگ‌هایی که روی سر بازیکنان، کادرفنی، خبرنگاران و عکاسان حاضر در ورزشگاه اختصاصی تراکتورسازی ریخته شد. مسئولان سازمان لیگ را می‌گوییم؛ مسئولان هیئت فوتبال استان آذربایجان شرقی را می‌گوییم؛ مسئولان باشگاه تراکتورسازی را می‌گوییم؛ انگار نه انگار که امنیت هر انسانی از هر چیز دیگری است اما...

انگار اما هیچ کدام از اینها اهمیت نداشت. چاقو کشیدن، سنگ پرتاب کردن، خطر جانی برای انسان‌های حاضر در ورزشگاه و... انگار اهمیتی نداشت که مسئولان صرفاً اصرار به برگزاری مسابقه تراکتورسازی و پرسپولیس داشتند. در هر ورزشگاهی، در هر شرایطی و در هر وضعیتی که بود این بازی برگزار شد. در ورزشگاه بدونِ امنیتِ اختصاصی تراکتورسازی. در ورزشگاهی که پیش از شروع بازی سر دروازه‌بان کروات پرسپولیس را نشانه گرفتند، نیمکت این تیم را شکستند، به سر بازیکنان سنگ انداختند، سر عکاسان و خبرنگاران را شکستند.

به کمی عقب‌تر برگردیم. 15 خردادماه 95؛ پس از پایان لیگ برتر پانزدهم. مسئولان باشگاه تراکتورسازی اصرار به تعویض چمن ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز داشتند. کارشناسی‌ها می‌گفت که این زمین برای شروع لیگ آماده نمی‌شود، اما تراکتورسازان کار خودشان را انجام دادند. قرار بود این ورزشگاه اول شهریورماه آماده شود و قول داده شد که بازی تراکتورسازی و پرسپولیس که به دلیل استقبال زیاد تماشاگران نیاز به امنیت و کنترل بیشتری دارد، در ورزشگاه یادگار امام (ره) برگزار شود.

اتفاق همانطور افتاد که پیش‌بینی می‌شد و ورزشگاه یادگار امام (ره) آماده برگزاری این دیدار نشد. مسئولان اداره کل ورزش و جوانان و هیئت فوتبال استان آذربایجان شرقی و باشگاه تراکتورسازی باید پاسخ بدهند که چرا قبل از فراهم کردن مقدمات کار، اقدام به شروع به تعویض چمن ورزشگاه کردند؟ مصطفی آجورلو به عنوان مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی که میزبان این بازی بود به جای سکوت باید پاسخگو باشد که چرا زمین چمن ورزشگاه یادگار امام آماده نشده و چرا روز گذشته به دلیل عدم تأمین امنیت، نشست خبری برگزار نشد. او و سایر مسئولان تراکتورسازی امروز باید پاسخگو باشند، درست همانند مسئولان سازمان لیگ.

وقتی می‌گوییم برای مسئولان سازمان لیگ صرفاً برگزاری مسابقات اهمیت دارد، دلیلی پشت این حرف است. سال گذشته هم بازی استقلال اهواز و پرسپولیس در ورزشگاه تختی اهواز برگزار شد. اتفاقات تلخی پیش، حین و پس از برگزاری آن بازی که چهار هفته مانده به پایان لیگ پانزدهم برگزار شد، افتاد. آن زمان مسئولان سازمان لیگ گفتند هیئت فوتبال استان خوزستان تعهدات لازم را داده اما آیا این کار کافی است و سازمان لیگ نباید جدی‌تر وارد کار شود؟ مسئولان باشگاه تراکتورسازی و مسئولان استان آذربایجان شرقی مقصرند اما سازمان لیگ متولی برگزاری مسابقات است و حتی اگر مسئولان آن استان و آن باشگاه هم تضمین داده باشند، باز هم سازمان لیگ باید تمهیدات لازم را بیندیشد.

صحبت از جان انسان‌هاست که نباید ساده گرفت. صحبت از جان تک تک نفراتی است که روز گذشته در ورزشگاه اختصاصی تراکتورسازی بودند. از تماشاگران روی سکوها تا مأموران نیروی انتظامی، بازیکنان، کادرفنی، تدارکات، مسئولان برگزاری مسابقه، خبرنگاران، عکاسان و... که انگار جان‌شان اهمیت نداشت.انگار چاقو کشیدن و سنگ انداختن اهمیت نداشت و فقط باید بازی برگزار می‌شد.