کی روش و پایان بازیکن سالاری در تیم ملی
کی روش برخلاف اغلب مربیان ایرانی دنبال ستاره ها نیست. او تیم بودن و کارهای تاکتیکی را می پسندد و این جنگ او است با سبکی که ستاره ها را جمع می کرد!
اگر سال 1976 را به یادآوریم و ترکیب آن روزهای تیم ملی ایران را مرور کنیم که متشکل از ناصر حجازی و علی پروین و علی جباری و غلامحسین مظلومی و... بود به یاد بیاورید و نسل بعدی را با شاهرخ بیانی ها و حمید درخشان ها و ناصر محمدخانی ها و چنگیزها و شاهین بیانی ها و ... جلوی چشم بیاورید و پس از آن مهدوی کیا و دایی و باقری و پاشازاده و زرینچه و استیلی و عزیزی و عابدزاده را با مایلی کهن از ذهن عبور دهیم جلوی چشم بیاورید و تیم امیر قلعه نویی را با 13 لژیونر در 2007 مالزی ببینیم و برانکو را با کریمی و جباری و هاشمیان و یازده لژیونر تصور کنیم و تیم قطبی را با نکونام و تیموریان در اوج و خسرو حیدری جوان و پژمان منتظری و مسعود شجاعی و میلاد میداوودی و جباری و ... را به یاد آوریم، باید بگوییم کی روش کم ستاره ترین تیم تاریخ فوتبال ایران را به جام ملت های آسیا برده است.
کی روش تقریبا بدون بازیکنی در سطح اول اروپا به میدان استرالیا رفته و شاید فوق ستاره اش تنها دژاگه باشد چرا که نکونام و تیموریان، باوجود بازی خوب و عالی در ملبورن ستاره محسوب نمی شوند و کی روش از تجربه آنها استفاده می کند. قوچان نژاد هم در کشورها حوزه خلیج فارس ضعیف شده و دیگر ستاره نیست و پورعلی گنجی و غفوری و آزمون و جهانبخش هم برای ستاره نام گرفتن هنوز بسیار جوان هستند و کم نام و نشان.
کی روش اما می تواند مدعی باشد که تیم ترین تیم ملی همه ادوار فوتبال ایران را در اختیار دارد. او بازیکنانی دارد در خدمت تیم که آن می کنند که سرمربی می خواهد. باید دید تیم ترین تیم بی ستاره ایران در چالش و دعوای بین ستاره داشتن و تیم بودن تا کجا جلو می رود و چه می کند؟
شاید نتیجه این جام برای فوتبال ایران درس های زیادی داشته باشد. البته کی روش هم می توانست با دعوت از رحمتی و جباری و عقیلی و ...ستاره دار باشد اما او ستاره لازم ندارد بلکه مردانی می خواهد که تیم باشند نه یک سری ستاره وگرنه می توانست جباری را به میدان بیاورد و کار را راحت تر انجام بدهد اما...
در واقع کی روش روشی را که مربیان ایرانی باب کرده بودند که تنها باید ستاره بخرند تا موفق باشند را از بین برد و تیمش را بدون آنها به جام ملتها برد. شاید به همین دلیل است که می گوییم پیروزی یا شکست او در این جام بسیار مهم است چرا که پیروزی او پایان بازیکن سالاری است و ورافتادن سبک بسیاری از مربیان ایرانی که فقط برا موفق شدن بازیکن می خرند!
