راز جاود انگی اســطوره بی تکــرار
17 د ی مصاد ف است با چهل و هفتمین سال د رگذشت جهان پهلوان تختی، اسطوره بی بد یل ورزش ایران. بهانه ای که هر ساله باعث می شود د وستد ارانش د ر ابن بابویه گرد هم بیایند . آنقد ر د رباره تختی نوشته اند که همه حتی نونهالان امروزی می د انند قلب یک ملت را با تیر اخلاق و اد ب و فروتنی به تسخیر خود د رآورد ه بود . تختی برخلاف آنچه برخی مغرضین عنوان می کنند بعد از مرگ محبوب نشد . نام و آوازه غلامرضا تختی خیلی پیشترها د ر کوچه پس کوچه های شهر تا د ورترین نقاط این سرزمین ورد زبان ها بود .
قهرماني جهان و المپيك د ر ابتد ا بهانه اي شد براي ظهور يك چهره ممتاز و متمايز د ر ورزش ايران اما عناوين و مد ال ها هيچ گاه او را جهان پهلوان نكرد كه بود ند قبل و بعد از او قهرماناني با نشان هاي بيشتر و افتخارات پررنگ تر اما او د ر كنار مرد م ماند و چه بسا پس از شكست، مد ال برازند گي اش را براي جهان پهلوان شد ن از همين مرد م گرفت. آنچه او را از ساير قهرمانان هم د وره و حتي امروزي ورزش جد ا مي كند صفات پهلوانانه اش بود . فروتن، سربه زير، مرد مد ار... و د ر يك كلام، مرد . چه زيبا گفته آن روزنامه نگار قد يمي د ر توصيف او كه «... او از هر د ختري خواهر و از هر پسري براد ر مي ساخت براي خود ...» حال تصور كنيد حال و روز قهرمانان امروزي را و مقايسه كنيد تفاوت ها را!
او با وجود چراغ سبز حاكميت، نه وكيل مجلس شد و نه شهرد ار و نه عضو شورا اما به گواهي تاريخ براي حل مشكلات مرد م به قد ري به اد ارات مختلف مراجعه مي كرد كه بخشنامه كرد ند به سفارشات و مراجعات او ترتيب اثر د اد ه نشود . او مرد م را براي مرد م مي خواست و خود ش را فد اي مرد م مي كرد . حال آنكه برخي قهرمانان امروزي همه چيز را براي خود مي خواهند و حضور د ر شوراي شهر و مجلس و برخي فعاليت هاي اقتصاد ي را چند ان بد نمي د انند !...
زلزله 52 سال قبل بوئين زهرا را بيشتر از آنكه 12 هزار كشته و ويراني بسيارش سر زبان ها بيند ازد ، حضور حماسي تختي و د وستد ارانش به تاريخ پيوند زد . روزي كه قهرمانان ورزش به پيشاهنگي جهان پهلوان د وراهي يوسف آباد تا ميد ان راه آهن را پياد ه طي و كمك هاي مرد مي را براي آسيب د يد گان زلزله جمع آوري كرد ند . همان روز كه سيمين بهبهاني شاعره فقيد د ر خصوصش گفت «...آن روز براي خريد به چهارراه استانبول رفته بود م يك د فعه د يد م كاميوني با جمعيت زياد ي مي آيد و جلوي جمعيت تختي است. به قد ري اين منظره باشكوه بود كه حد ند اشت. مرد م همين طور پول هايشان را د اخل د يگ بزرگي مي ريختند و من طوري تحت تأثير قرار گرفتم كه كيفم را د ر د يگ برگرد اند م.»
تختي قهرماني بود كه هر د و مرگش را به فاصله خيلي كم تجربه كرد . مرگ اولش جد ايي از كشتي و گوشه گيري اش و مرگ د وم د ر سال 1346 و د ر 37 سالگي تا نامش براي هميشه جاود انه گرد د . نامي كه با گذشت نيم قرن هرگز د ر ورزش اين سرزمين تكرار نشد . روحش شاد و نامش بلند آوازه.
