چرا سرمایه گذاری در فوتبال به مشکل می خورد؟
دانیال فدائی
چرا ما همواره از اصل 44 قانون اساسی و سرمایه گذاری بخش خصوصی دم می زنیم؛ اما در عمل رفتار دیگری نشان می دهیم!ای کاش آقایان حداقل به «حمید استیلی» که بار دیگر سازندگی را به باشگاه راه آهن بازگردانده و آکادمی فوتبال احداث کرده بود، اجازه می دادند تا پایان فصل به کارشان ادامه می دادند تا این باشگاه قدیمی و ریشه دار در آستانه نابودی قرار نگیرد.
مدّت زیادی نبود که «حمیدرضا سیاسی» به عنوان مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره به جمع پرسپولیسی ها پیوسته بود؛ اما در کمال تعجب و ناباوری سر از بازداشتگاه درآورد! البته «سیاسی» اولین نفری نیست که با حضور در فوتبال دچار مشکل شده است و قطعاً آخرین نفر هم نخواهد بود. لطفاً به این فهرست توجه کنید: علی عبده (مالک اسبق باشگاه پرسپولیس تهران)، مرحوم عبدالله صوفیانی(باشگاه پورای تهران)، دکتر اسماعیل وفایی (باشگاه های پرسپولیس تهران و ابومسلم خراسان)، برادران مداح (باشگاه بهمن تهران)، علی و شهرام شفیع زاده (باشگاه استقلال اهواز)، برادران قویدل (باشگاه داماش گیلان)، محمدرضا زنوزی مطلق(باشگاه گسترش فولاد تبریز)، حسین هدایتی(باشگاه های پرسپولیس و استیل آذین تهران)، علی انصاری (استقلال تهران)، مهدی پرهام (نساجی قائم شهر)، بابک زنجانی (راه آهن تهران)، سیروس محجوب (باشگاه ملوان انزلی) و... اخیراً برادران سیاسی (باشگاه های پرسپولیس و راه آهن تهران) نمی دانیم چرا هر سرمایه دار یا فرد متمّول و علاقه مندی پای به عرصه ورزش خاصه فوتبال می گذارد با مشکل مواجه می شود؟ نه این که لزوماً همه افراد یاد شده بازداشتگاه را تجربه کرده باشند؛ اما اگر پای تمام کسانی که هنوز زنده اند و به قصد خدمت وارد این عرصه شده اند، بنشینید متوجه خیلی از مسائل می شوید. اول آنکه دولت نه تنها کمک و همکاری با این دوستداران فوتبال نمی کند، بلکه گاهی هم به عناوین مختلف چوب لای چرخ شان گذاشته می شود دیگر آنکه برخی از این افراد بازداشت و زندانی می شوند و آبروی اجتماعی چندین ساله آنان زیر سؤال می رود، حالا درچنین شرایطی چرا باید بعضی ها هم از جیب شخصی هزینه کنند هم از اعتبارات شان مایه بگذارند؟ به طور مثال می توان به همین مورد «حمید استیلی» و دوستانش اشاره کرد. این گروه تاکنون چیزی بالغ بر 5/6 میلیارد تومان برای باشگاه راه آهن تهران هزینه کردند و در حالی که قرار بود یک ماهه مالکیت این باشگاه به آنان واگذار شود؛ اما این وضع حدود پنج ماه به طول انجامید و دست آخر دستور رسید استعفاء بدهید و بروید!اگر به جای حمید استیلی فرد دیگری بود که اهل حاشیه و سروصدا بود چه می شد!؟ از آن گذشته این سؤال مطرح می شود؛ چرا ما همواره از اصل 44 قانون اساسی و سرمایه گذاری بخش خصوصی دم می زنیم؛ اما در عمل رفتار دیگری نشان می دهیم!ای کاش آقایان حداقل به «حمید استیلی» که بار دیگر سازندگی را به باشگاه راه آهن بازگردانده و آکادمی فوتبال احداث کرده بود، اجازه می دادند تا پایان فصل به کارشان ادامه می دادند تا این باشگاه قدیمی و ریشه دار در آستانه نابودی قرار نگیرد.
