رقابت یک اصلاح طلب با دو اصولگرا در انتخابات ریاست ...

 

حالا پس از هشت سال و هشت ماه ریاست یک چهره خنثی از لحاظ سیاسی، سه کاندیدا با تمایلات صریح و روشن سیاسی برای جای او دورخیز کرده‌اند. البته این تحرک در رسانه‌های دو جناح چندان نمود نداشته، زیرا انتخابات فوتبال، انتخاباتی عمومی و سراسری نیست. ۷۶ نفر قرار است رأی خود را به گلدان‌ها بریزند و برای جلب نظر این افراد لابی بیش از تبلیغ اهمیت و کارکرد دارد پس در پشت پرده رایزنی‌ها تا ۱۸ اردیبهشت بی‌وقفه ادامه خواهد داشت. 
اما بد نیست جهت گیری سیاسی کاندیداهای موجود پست ریاست فوتبال برای چهارسال آتی را با هم مرور کنیم، خوشبختانه هر سه نفر تمایلات سیاسی خود را در سال‌های گذشته پنهان نکرده‌اند. 


مصطفی آجورلو/سردار اصولگرا از دوران قالیباف تا حالا

عزیزالله محمدی /سردار بازنشسته‌ای که اصلاح طلبی‌اش را جار زد

شاید برای افکارعمومی که کمتر به عقاید سیاسی رئیس پیشین و سختگیر سازمان لیگ آشنایی داشتند، دانستن اینکه عزیزمحمدی یک اصلاح طلب سفت و سخت است، تعجب آور باشد؛ اما او هیچ گاه تمایلات سیاسی‌اش را پنهان نکرد. 
سردار بازنشسته که در دوره او نهاد اداره فوتبال باشگاهی ایران پوست انداخت و صاحب ساختمان آبرومند و مجزا و همچنین درآمدی ثابت از محل حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی شد، برای انتخابات اخیر مجلس هم نام نویسی کرد و با آنکه مدرک علمی‌اش دکترا و سوابق جبهه و جنگش نیاز به مرور نداشت، از سوی شورای نگهبان ردصلاحیت شد و به رقابت مجلس راه نیافت. 

پس تا اینجا عزیز محمدی، نزدیکی بیشتری با جریان فکری قالب در دولت حسن روحانی دارد. او طی چند ماه اخیر بار‌ها با عارف و همچنین چهره‌های جریان اعتدال دیدار داشته و اگر قرار بود دولت گزینه‌ای برای خودش معرفی کند، قاعدتا آنچهره باید محمدی می‌بود اما چنین تمایلی به هیچ عنوان در چهره، صحبت‌ها و مواضع گودرزی وزیر ورزش و سایر دولتمردان دیده نمی‌شود و آن‌ها فعلا همینکه کفاشیان قرار است برود، راضی‌اند. 

مهدی تاج /اصولگرای خوش تکنیک! 

او به استثنای تنها یک سال، طی دو دوره نایب رییس علی کفاشیان بود و به همین دلیل نسبت به دو رقیب خود به رییس فعلی نزدیک‌تر است. همین موضوع باعث شده او گزینه کفاشیان برای انتخابات لقب بگیرد و معرفی رئیس خوش خنده به عنوان نایب رئیس پیشنهادی این موضوع را قوت می‌بخشد. 

اما از لحاظ تمایلات سیاسی، به رغم اینکه می‌توان تاج را به صراحت متعلق به جناح اصولگرا دانست اما تشخیص طیف تعلق خاطر او بسیار دشوار است. تاج در انتخابات ۸۴ ریاست جمهوری همراه جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی و حسین فدایی حامی محمود احمدی‌نژاد بود. تاج که زمانی مدیر فروش شرکت ذوب آهن اصفهان بود، بعد از انتخاب احمدی‌نژاد و با نظر مساعد علی آبادی به عنوان نایب رئیس به فدراسیون وارد شد و نقش پررنگی در جلسات با او ایفا می‌کرد. 

در انتخابات ۹۲ نیز تاج از دکتر حدادعادل و سپس دکتر ولایتی حمایت کرد؛ اما رفاقت نزدیک مهدی تاج با محمود اسلامیان باعث می‌شد، او را جدا از قالیباف هم ندانند! زیرا اسلامیان از چهره‌های برجسته اردوگاه قالیباف شناخته می‌شد. با همین استدلال و با توجه به ارتباط اسلامیان با جهانگیری در دولت کنونی، تاج را می‌توان از این منظر به جناح حاکم نزدیک دانست.

---

با توجه به مطالبی که گفته شد، ایرادی که اکنون برخی حامیان دولت به کابینه حسن روحانی به خصوص وزیر ورزش او وارد می دانند، این است که چرا دولت تدبیر و امید، تدبیری برای رقابت های انتخاباتی و وارد کردن گزینه باب میل خود نیندیشیده است؟ این عدم معرفی کاندیدا و ابهام در جهت گیری وزارت ورزش البته این طور توجیه می شود که دخالت دولت قبلی در انتخابات هر دو دوره بازخورد و نتایج مناسبی نداشته و نتیجه برعکس داده است. 

هنوز قیافه عباسی، وزیر ورزش احمدی نژاد در حال خروج از مجمع از اذهان پاک نشده. او که چهره ای دمق و حتی بدون لبخند تصنعی، شکست دکتر محمدحسین قریب را هضم می کرد و از سالن خارج می شد. گودرزی تمایلی به تکرار آن تجربه تلخ همتای پیشین خود ندارد و متوجه حساس بودن اعضای مجمع به تبعیت از فیفا، به دخالت دولت هست.