علی کریمی، یاغی دوست داشتنی فوتبال ایران
امیر حاج رضایی
متن یادداشت حاج رضایی که در اختیار قرار گرفته به شرح زیر است:
معمولا بازیکنانی در فوتبال وجود دارند که از آن ها به عنوان یاغی های دنبای فوتبال یاد می شود. خود این یاغی ها هم دو دسته اند. یک دسته یاغی هایی که معمولا به دلیل حواشی که برای تیم هایشان درست می کنند در بین طرفداران فوتبال منفور هستند. ماریو بالوتلی از همین دسته است و یاغی گری هایش هیچ وقت محبوب جامعه فوتبالی نبوده؛ با این حال گروهی دیگر از یاغی ها هستند که به زیر بار حرف زور نرفتن شهرت دارند و برای گرفتن حق منطقی شان در فوتبال جنگیده اند. اگر بخواهیم برای این دسته از یاغی ها مثالی بیاوریم، علی کریمی اسطوره فوتبال ایران بهترین مثال در این زمینه است.
کریمی چه در دوران بازیگری و حالا چه در دوران مربیگری نشان داده که برای رسیدن به منافعی که بابت آن ها مطمئن است، به هیچ وجه فرمانبردار نیست و شخصیت همیشه معترض او باعث شده چهره محبوب فوتبال ایران، همچنان به یاغی دوست داشتنی شهرت داشته باشد.
از شخصیت همیشه معترض علی کریمی که بگذریم، به موضوعی می رسیم که باعث می شود موضوع خداحافظی ناگهانی او از مربیگری تیم ملی را بهتر ارزیابی کنیم. کریمی بعد از امید نمازی و مجید صالح سومین مربی ایرانی بود که برای همراهی با کی روش انتخاب شد. با این حال سومین مربی هم مثل دو مربی قبلی ازهمکاری با کی روش استعفا داد تا موضوع همکاری مربیان ایرانی با سرمربی پرتقالی تیم ملی وارد ابعاد تازه ای شود.
هر چند دلیل قطعی جدایی کریمی از تیم ملی هنوز مشخص نشده اما متن جمله کریمی در صفحه اجتماعی اش حاوی پیامی است که تا حد زیادی موضوع را مشخص می کند. جمله «اگر نمی توانی خدمت کنی برو تا خیانت نکنی» نشان می دهد که در تیم ملی اتفاقاتی است که با روحیات علی کریمی سازگاری ندارد. همین نشان می دهد در رابطه کریمی و کی روش نکات مبهمی وجود دارد که ما از آن بی اطلاع هستیم و این اتفاقات اگر فاش شوند قطعا باعث می شود تا احترام کریمی در میان فوتبالی ها بیشتر شود.
تنها مسأله ای که می توان درباره آن رای قطعی داد این است که با تمام احترام به مربیان ایرانی سابق تیم ملی، کریمی وزن بیشتری نسبت به بقیه دارد و قطعا باید نوع برخورد کی روش با او متناسب با همین وزن باشد.
موضوع نداشتن مدرک A مربیگری کریمی یک مسئله است و بار تجربی او برای کمک به بازیکنان مسئله دیگر. شاید مربی باشد که با مدرک رسمی به راحتی بتواند روی نیمکت تیم ملی بنشیند اما قطعا مربی با این داشته شرایط کریمی را با سابقه حضور در بهترین لیگ اروپا و در تورنمنت های مهمی مثل جام جهانی و جام ملت های آسیا را نخواهد داشت.
در نهایت می توان این طور نتیجه گیری کرد که اوضاع فوتبال ما چندان مناسب نیست و با توجه به برکناری ها و استعفاهای موجود در فدراسیون بروز اتفاقات این چنینی در تیم ملی هم چندان بعید نیست. مسئله مشخص این است که فوتبال ایران در حال حاضر یک آتشفشان خاموش است که در صورت فوران افراد زیادی را در خود غرق خواهد کرد.
