آقای رئیس! به چه قیمتی از قاتل شیعیان حمایت می کنی ...

گروه ورزشی مشرق - شیخ سلمان بن ابراهیم آل‌خلیفه مرد چهارم خاندان سلطنتی بحرین، کسی که به استناد واحد آمار و ارقام سازمان نظامی آمریکای شمالی، رکورد بالاترین خرید سلاح را به نام خودش ثبت کرده و در خرید و تحویل سلاح‌های کشتار جمعی مورد اتهام بیش از 6 سازمان دفاع از حقوق بشر و دیده بان سازمان ملل است. 

رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا که در 6 ماه اخیر به بیش از 4 مورد پولشویی مسلم متهم شده و دادگاه مربوط به آن به طرز مشکوکی بدون برگزار شدن، اعلام انحلال و اقدام به صدور رای به سود متهم کرده است.

حال و روز این روزهای فوتبال خوب نیست، البته به تازگی این حال خراب لو رفته و مثل اینکه فوتبال از ابتدای تولدش ناخلف بوده و به چشم خود روز خوش ندیده است. یکی پس از دیگری، بازداشت می شوند و ماجراهای عجیب و غریب فسادهای شدید اخلاقی، مالی و حقوقی با اسنادی محکم و غیر قابل انکار منتشر می شود. یکی از رشوه های مسلم جام جهانی 2002 می گوید، دیگری از پولی که آلمان به فیفا داد، از رشوه ای که به 5 دلال داده شد تا بیش از 50 رای خریداری شود، یکی از حق و حساب پس گرفتن آفریقای جنوبی می گوید و میزبانی جام جهانی که پاداش سکوتش در قبال ده ها فقره سیاهی و ناپاکی بود، از فروش اسلحه آلمان به قطر و بحرین، از خرید نفت عربستان به دو برابر قیمت در مدت زمان 6 ماه به شرط رای دادن بیش از 12 کشور آسیایی به فرانسه، از احداث بزرگترین کازینوی خاور میانه و خرید سهام 5 کارخانه ورشکسته در دوحه و مسقط....

این قحط الرجال تاریخی در تاریخچه فوتبال زخمی جهان بی نظیر و تاسف برانگیز است. قحط الرجال که نه، قحطی مدیر ورزشی و آشنا به فوتبال و دلسوز این ورزش بزرگ و زیبا نیست، مردانی که آشنا به سیاست و داد و ستد سیاه در فوتبال باشند، کم شده اند و یکی پس از دیگر لو می روند و در این قحطی خویشاوندی، تنها این 8 نفر بوده اند که برای نجات فوتبال زخمی پیش قدم شده‌اند:

توکیو سیکسوال، شیخ سلمان بن ابراهیم آل‌خلیفه بحرینی (رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا)،شاهزاده اردنی علی‌‌‌بن‌حسین (رئیس اتحادیه فوتبال اردن و رئیس فدراسیون غرب آسیا)، میشل پلاتینی (رئیس اتحادیه فوتبال اروپا)، موسی بیلیتی (رئیس اتحادیه فوتبال لیبریا)، ژروم شامپاین فرانسوی (عضو پیشین فیفا) و دیوید ناخید (بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ترینیداد و توباگو).

البته بعد از ماجرای تعلیق میشل پلاتینی، جیانی اینفانتینو (دبیرکل یوفا) که از حمایت ‏کمیته اجرایی یوفا برخوردار است نیز ثبت نام کرده است. هر چند هنوز مشخص نیست پلاتینی در صحنه بماند یا نه چرا که اگر دادگاه تا 3 روز مانده به انتخابات محرومیت پلاتینی را لغو کند، بنا بر قانون می تواند در انتخابات شرکت کند. البته در صورت تمدید محرومیتش از سوی کمیته اخلاق فیفا، از این رقابت انتخاباتی کنار خواهد رفت و اینفانتینو در صحنه رقابت خواهد ماند. شرایط پلاتینی برای سپ بلاتر هم امکان دارد هرچند بعید به نظر می رسد بلاتر دوباره به صحنه بیاید.

شیخ سلمان‌ بن ابراهیم، رئیس کنفدراسیون آسیا بعد از استعفا از سمتش مدارک مربوط به نامزدی برای انتخابات فیفا را به فدراسیون بین المللی ارائه داد. وی کارش را در سال 1998 به عنوان نائب رئیس فدراسیون بحرین آغاز کرد و در سال 2002 به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد. وی در کمیته انضباطی کنفدراسیون آسیا و فدراسیون جهانی هم فعالیت داشته است. این بحرینی ریاست کمیته انضباطی جام‌جهانی باشگاه‌های جهان را در سال 2008 ژاپن برعهده داشت.

بیهوده نیست که برای رای جمع کردن از هر فرصتی استفاده می‌کند. رای ایران هم شیخ سلمان است، شیخی که وقتی به ایران می‌آید دشداشه‌اش را پنهان کرده و کت و شلوار اتوکشیده اش ظاهر می شود. کسی که زودتر از برخی مربیان وطنی درگذشت هادی نوروزی را تسلیت گفت.

اکنون علی کفاشیان نیز از او حمایت می کند و مدعی است چیزی از مسائل سیاسی نمی داند، البته خیلی خوب است که رئیس فدراسیونمان چیزی از سیاست نداند و سرش به کارش باشد، فقط به فوتبال فکر کند و فوتبالی بماند، اما مشخص نیست چرا درست در یکی از حساسترین نقاط تاریخی فوتبال ایران و شاید جهان، در زمانی که خاورمیانه در شیطنت و جنایت کفار و ناقضان حقوق بشر زخمی شده، درست در زمانی که فوتبال دنیا بوی تعفن فساد اخلاقی و مالیش بالا گرفته، درست در همین بزنگاه تاریخی است که آقای کفاشیان چیزی از مسائل سیاسی نمی داند و فقط به فوتبال فکر می کند. گویا همیشه همینطور بوده و او همیشه فقط به فوتبال فکر کرده است.

 

مردی که در کشتار مردم مظلوم یمن و بحرین، در زیر پا گذاشتن حقوق مسلم و بدیهی بشر در یمن و بحرین و در عدم رعایت انصاف و پاکی در کنفدراسیون فوتبال آسیا هیچ کوتاهی نکرده و تمام قد در این ناپاکی از سایر رقبای خود سبقت گرفته، اکنون از رای ایران، اطمینان کامل دارد.

فدراسیون فوتبال ایران کرسی های خود را در آسیا و جهان از دست داده و شاید یکی از راه های به دست آوردن این کرسی ها نزدیک شدن به راس هرم باشد، اما آیا این هرم آلوده ارزش این حمایت را دارد؟