علی آبادی ریشه فوتبال را سوزاند
محسن مهرعلیزاده گفت: اگر می خواهیم عملکرد بهتری در فوتبال داشته باشیم، باید وزارت ورزش با یک نظارت قوی، تنها سیاست گذار کلی فوتبال باشد. او هم چنین نسبت به آنچه آن را سوزانده شدن سرخابی ها می خواند انتقاد کرد.
مهندس محسن مهرعلیزاده که در دولت هشتم ریاست سازمان تر بیت بدنی را برعهده داشت نظرات جالب و قابل توجهی در حوزه های مختلف ورزش دارد. او در جمع گروه ورزش ایسنا در رابطه با خصوصی سازی در ورزش، واگذاری دو باشگاه استقلال و پر سپولیس، عملکرد فدراسیون فو تبا ل و غیره سخن گفت. آنچه در ذیل می خوانید ماحصل گفت وگویی رییس اسبق سازمان تربیت بدنی است:
* فو تبا ل در زمان من، تحت کنترل مان بود
مهرعلیزاده در ارزیابی از عملکرد فدراسیون فو تبا ل در دوره ریاست خود در سازمان تر بیت بدنی با دوره کنونی، گفت: زمانی که در راس سازمان تر بیت بدنی بودم، کاری کردم که فدراسیون فو تبا ل همکاری مطلق و خوبی با سیاست های سازمان تر بیت بدنی داشته باشد و از سوی دیگر در تصمیم گیری هایش از استقلال کامل برخوردار باشد به طوری که هیچ وقت هیچ چیز از چشم ما پنهان نبود و همه چیز در راستای سیاست کلی ما بود، روند کار طوری بود که فدراسیون فو تبا ل احساس می کرد، همواره خودش تصمیم گیر است. البته ما نیز فقط در جنبه حمایت های کلی با فدراسیون فو تبا ل کار داشتیم و دوست نداشتیم با دخالت در کار فدراسیون مثلا بگوییم چرا فلانی دستش کج است و یا چرا آن مربی خارجی است یا داخلی.
وی ا ضافه کرد : زمانی که از راس سازمان تر بیت بدنی خارج شدم و مدیریت به فرد دیگری سپرده شد (علی آبادی)، مدیر جدید 10 روز پس از انتصابش مصاحبه ای انجام داد و گفت چون دکتر دادگان خسته شده باید برود، ضمن این که با انتقاد نسبت به حضور مربی خارجی ریشه برانکو و رشد فوتبال ایران را زد. به اعتقاد من ما اگر بخواهیم وضعیت فو تبا ل بهتر از آن چیزی که هست باشد، نباید دخالت کنیم و سیاست های خود را به صورت پخته تر تدوین کنیم و سپس فدراسیون فو تبا ل را نسبت به سیاست های خود آگاه کنیم. در این صورت آنها می دانند که ملزم هستند بر اساس سیاست های ما کارهای خود را پیش ببرند.
مهرعلیزاده ا دا مه داد: کفاشیان جزو افرادی است که اصولا اهل مدارا است و همیشه می خندد. بعضی وقت ها خنده وی خبرنگاران را هم عصبانی می کند. باید بتوان شرایط را مدیریت کرد. مثلا به نظر من مسایلی که در بازی تراکتورسازی در خصوص مسائل داوری پیش آمد بسیار بد و غیرقابل پذیرش بود. بنا بر این اتخاذ شیوه هایی که هم باشگاه ها را مساله دار می کند و هم مربیان و رئوسای فدراسیون ها را، درست نیست و نباید این کارها صورت بگیرد. باید وزارتخانه در حدی برخورد کند که تنها سیاست های خود را اعمال و نظارت لازم در کار را داشته باشد.
* در المپیک ریو نتایج گذشته تکرار نخواهد شد
مهرعلیزاده هم چنین با تاکید بر این مساله که در طی هشت سال گذشته در زمینه بر نامه ریزی برای آینده ورزش کم کار شده است، افزود: به نظر می آید نتایجی که پس از این در میادین جهانی کسب می شود، بدتر و کمتر از گذشته خواهد بود. به طوری که فکر می کنم در المپیک 2016 ریو، هیچ وقت نتایج گذشته حاصل نخواهد شد. حتی بسته به این که در چه رشته ای و برای چه میدانی بر نامه ریزی عمیق انجام داده باشیم. در یک زمان بندی مشخص و در یک رشته امکان دارد زود بازده باشد اما ورزش به گونه ای است که امروز کار می کنید و نتایج آن را پس از 10 سال می بینید. به عنوان نمونه، اگر امروز والیبال از نظر جایگاه جهانی و آسیایی شرایط ایده ال و خوبی دارد به خاطر بر نامه ریزی خوبی بود که این بر نامه ریزی از زمان یزدانی خرم از پایه شروع شد و وی با آوردن مربی بدنساز و تخصصی سعی کرد والیبال ایران را از پایه تقویت کند.
بازدید مهرعلیزاده از ایسنا
او ادامه داد: به یاد دارم یزدانی خرم در سال 61 – 60 در کارخانه کار می کرد و مدیر عامل پارس خودرو بود. از همان زمان کار تکنیکی و مدیریتی را بلد بود و در نتیجه همان مدیریت را طی 16 سال در والیبال پیاده کرد که امروز حاصل نتایج این کار مدیریت را در والیبال می بینیم. حتی فرد بعدی که پس از یزدانی خرم آمد یعنی داورزنی بر پایه همان بر نامه ریزی که یزدانی خرم برای والیبال پیش بینی کرده بود کار را ا دا مه داد و الان می بینیم که والیبال در چه جایگاهی قرار دارد یا در خصوص بسکتبال از زمانی که محمود مشحون مسئولیت این فدراسیون را بر عهده گرفت، چون مرد توانمندی بود سبب رشد بسکتبال ایران شد.
* از پرسپولیسی ها خجالت می کشم
مهرعلیزاده تاکید کرد: اما متاسفانه در خصوص فو تبا ل این طور نبود. زمانی که دکتر دادگان مسئولیت فو تبا ل را در دوران ریاست من بر عهده داشت، انصافا در ساختن زیربناها و در بعد نتیجه دوران خوبی در فو تبا ل حاکم بود، اما خیلی سریع لطمه خورد، چون فو تبا ل از آن جاهایی است که باید کار عمیق و در یک بازه زمانی طولانی روی آن بر نامه ریزی صورت بگیرد تا در دیر زمان بازدهی خوبی بدهد، اما متاسفانه الان به گونه ای است که بدترین وضعیت را در مورد تیم های مطرح باشگاهی از جمله استقلال و پر سپولیس شاهد بودیم. وضعیت پر سپولیس الان به جایی رسیده که من واقعا از روی هو اد ا ران پر سپولیس خجالت می کشم.
رییس اسبق سازمان تر بیت بدنی ا ضافه کرد : البته این وضعیت پر سپولیس ناشی از عدم توجه و سوء مدیریت در اداره این باشگاه است وگرنه چه دلیل دیگری دارد. اگر راه اداره باشگاه داری را بلد باشند و روی اقتصاد ورزش با دقت کار کنند دیگر شاهد این گونه مشکلات نخواهیم بود. مگر پر سپولیس از آرسنال یا منچستریونایتد چه کم دارد. هیچ چیزی کم ندارد. مگر تراکتورسازی از این تیم ها چه کم دارد، به میزان آرسنال، تراکتورسازی هو اد ا ر دارد. در کدام استادیوم و کدام کشور دیدید که وقتی دو تیم لیگ برتر داخلی با یکدیگر ر قا بت دارند 100 هزار نفر از دو شب قبل برای دیدن بازی به استادیوم می آیند. این تعداد هو اد ا ر هم از نظر معنوی و هم مادی سرمایه بزرگی هستند.
* پر سپولیس را با بحث واگذاری فرسوده کردند
رییس سازمان تر بیت بدنی در دولت هشتم همچنین دو سیاست اجرایی (سیاست خادم در اجاره دادن باشگاه ها و سیاست کنونی کمک دولت به باشگاه ها و جذب اسپانسر) متفاوت وزارت ورزش و جوانان در دو سال اخیر در بحث اداره استقلال و پر سپولیس را سیاست غلط و نادرست دانست و گفت: وزارت ورزش و جوانان با این سیاست ها درست برگشته است به 20 سال گذشته. به نظرم هر دو سیاست به خاطر این که با طیف هو اد ا ر، حاکمیت و سیاست دولت همخوانی ندارد غلط و کار درستی نیست. اصل واگذاری درست است، اما چون به فردی واگذار می شود که کار بلد نیست با اخراج کردن کارگران و فروختن مواد اولیه کارخانه، در نتیجه موجب از بین رفتن کارخانه می شود.
وی ادامه داد: این مساله در رابطه با واگذاری استقلال و پر سپولیس نیز به همین شکل است تنها با یک سطح تعریف در فضای دیگر. در حقیقت این موج واگذاری موجب به هم ریختن هو اد ا ر و افکار عمومی شده و به نظر من با این نوع روند واگذاری، پر سپولیس را فرسوده کرده اند. حتی یک ثانیه برای آن وقت نگذاشته اند و انتظار دارند دو باشگاه استقلال و پر سپولیس شرایط خوبی داشته باشند. در طول یک سال و نیم گذشته با بحث واگذاری، دو تیم استقلال و پر سپولیس را فرسوده کردند که در این میان پر سپولیس بیشتر لطمه خورده است. این روش واگذاری از همان ابتدای امر غلط بود، زیرا واگذار کننده ها اصلا این کاره نبودند و هیچ شناختی از این کار نداشتند. البته نفس واگذاری خوب است و تنها راه واگذاری، واگذار کردن این دو تیم به بخش خصوصی و هو اد ا ر است.
او خاطر نشان کرد: برای سازمان خصوصی سازی مساله واگذاری چه در خصوص معدن، شرکت فولاد یا خودروسازی باشد و چه پیرامون استقلال و پر سپولیس یکی است، چون قوانین آن یکسان است، اما برای من که مسئول بخش ورزشی یا فولاد هستم باید مواظب باشم آن چیزی که واگذار می شود زنده بماند و کار کند. این مساله از همان ابتدای امر مشخص بود که واگذاری صورت نمی گیرد که خو شبختا نه این کار صورت نگرفت. حتی اگر واگذاری انجام می شد شاید دو سال جواب می داد، ولی بعد از بین می رفت. این که الان دوباره بازگشته زیر نظر دو شرکتی که بودجه خود را از دولت دریافت می کنند و دولت نیز بودجه ای ندارد که در اختیار آنها بگذارد سیاست غلطی است و در نتیجه این دو باشگاه دوباهر روز به روز همانند شمع آب می شوند. اصلا بحث واگذاری به خاطر این بود که این دو باشگاه سر سفره وزارت ورزش و جوانان نشینند که البته هم سر سفره وزارت ورزش و جوانان ننشستند و وزارت هم پول ندارد به این دو باشگاه بدهد. بنا بر این با وجود این که دیدگاه واگذاری به این منظور می خواست انجام شود که چنین وضعیتی را این دو باشگاه نداشته باشند، اما پس از 16 سال دوباره باشگاه های استقلال و پر سپولیس به جایگاه اولیه خود بازگشتند. البته هر چیزی راه دارد، اما چون از راهش وارد نمی شوند در نتیجه مسیر را به بیراهه می روند.
بازدید مهرعلیزاده از ایسنا
* اجرای سبک بازار بورس لندن برای سرخابی ها
رییس اسبق سازمان تر بیت بدنی اظها ر کرد: زمانی که مدیر ورزش بودم، با بورس وارد مذاکره شدم. با وجود این که باشگاه هم از سهامی عام نبود آن را سهامی عام کردم. به طوری که دو بار طرح خصوصی سازی را با هماهنگی سازمان خصوصی سازی به دولت ارائه دادم، مبنی بر این که طی بازه زمانی پنج – شش سال کار را انجام دهیم. به طوری که 100 درصد سهام حداکثر 34 درصد دست دولت بماند به عنوان مجمع فوق العاده که اگر زمانی از نظر امنیتی احساس خطر کرد، اعمال مدیریت کند. باشگاهی که هو اد ا ر آن میلیونی است، انحلال آن درست نیست. پس 66 درصد آن قابل واگذاری است آن هم فقط به هو اد ا ر. شاید هو اد ا ر اینقدر پول نداشته باشد. البته این واگذاری اجباری نیست. مثلا ایران خودرو صدها هزار نفر سهامدار دارد، اما اجرا کننده آن فقط هفت نفر هستند و چند سهامدار عمده دارد. پس می توان برای 66 درصد مانده فاز تعریف کرد. به طوری که در فاز اول 20 درصد برای هو اد ا ران 46 درصد و برای سه تا چهار نفر نه یک نفر. در حقیقت این چند نفر نزدیک به 40 تا 50 درصد سهام را تحت پوشش قرار می دهند و از دقت نظر لازم نیز برخوردارند. به اضافه هو اد ا ران که 10 تا 15 درصد سهام را در اختیار دارند در یک بازه زمانی پنج تا شش سال آن 46 درصد که دست سهامدار است به تدریج کم می شود و سهم 20 درصد هوادار افزایش پیدا می کند. به نحوی که بعد از پنج سال سهام 20 درصد می شود 46 درصد و برعکس.
او ادامه داد: این مساله سبب می شود تا فرهنگ اقتصادی باشگاه داری در بدنه هو اد ا ران پس از این بازه زمانی شناخته و جا بیفتد. این همان سبکی است که در بازار بورس لندن اجرا می شود. این روشی بود که ما طراحی کرده بودیم و در حال عملیاتی کردن آن بودیم که متاسفانه با آمدن دولت احمدی نژاد، این طرح متوقف شد. وزارت ورزش و جوانان هم خواست این کار را انجام دهد که متاسفانه اجرای آن را نادرست و ناشی شروع کرد و نتوانست بعد از یک سال و اندی آن را به یک وضعیت مطلوب برساند. در حال حاضر نیز افتادن به همان وضعیت 15 سال گذشته به نحوی که نه این شرایط کنونی درست است و نه آن تلاش های یک سال و اندی گذشته. به نظر می رسد باید روش کار تغییر پیدا کند تا به نتیجه لازم برسند.
* ورزش زورخانه ای یادآور فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی است
رییس فدراسیون بین الملل ورزش های زورخانه ای هم چنین درباره ارتباط امروزش با بدنه ی ورزش گفت: من اصولا آدمی هستم که دوست دارم در هر شغلی که وارد می شوم کار جدیدی را شروع کنم و ده ها کار جدید را در زندگی خود شروع کردم. از جمله منطقه آزاد کیش. البته نمی گویم منطقه آزاد کیش را از صفر آغاز کردم، زیرا قبلی ها دو، سه سال برای راه اندازی این منطقه زحمت کشیده بودند و وقعا دستشان درد نکند. به هر حال برای فعال شدن این منطقه کارهای زیادی از جمله راه اندازی سینما، هتل، بانک و هواپیمایی کیش انجام دادم، اما یکی از کارهایی که پس از ورزش خواستم ایجاد کنم که ماندگاری داشته باشد تا فرهنگ غنی ایرانی - اسلامی خود را در دنیا به یک نحوی ثبیت کنیم. فرهنگ ورزش زورخانه بود که دوست داشتم آن را به عنوان یک کارنامه و هویت فرهنگی داشته باشم و با توسعه این ورزش در دنیا، ورزش زورخانه ای را به دنیا بشناسانم و آن را در سال های آینده المپیک کنم. به همین منظور طی یک سال و نیم مطالعه در ورزش زورخانه ای اساسنامه و هیات رییسه آن را درست کردیم و اساسنامه فدراسیون بین المللی ورزش های زورخانه ای را تدوین کردیم. الان که در سال 94 هستیم یازده سال از عمر آن سپری می شود و این فدراسیون همپای تمام فدراسیون های بین المللی در دنیا فعالیت می کند. هم اکنون 84 کشور را به عنوان عضو خود داریم و مسابقات منظم جهانی، قاره ای و لیگ های داخلی را برگزار می کنیم.
بازدید مهرعلیزاده از ایسنا
مهرعلیزاده با تاکید بر این نکته که ورزش زورخانه ای به عنوان یک کار ماندگار در ورزش برای اوست معتقد است: این کار پس از 20 سال نشان می دهد که چه چیزی بوده است. مثلا بعد از 20 سال همچون رشته هایی تکواندو که از کره به ایران آمد و در جریان ر قا بت ها جایگاه خود را پیدا کرد یا ووشو، کاراته و جودو که یادآور فرهنگ کره، ژاپن و چین هستند، ورزش زورخانه ای نیز یادآور فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی است که در آفریقا 22 کشور، آسیا بیش از 30 کشور، اروپا پنج کشور و آمریکای جنوبی 18 کشور در حال حاضر عضو هستند. بنا بر این در مورد بخش مسائل ورزش داخلی نه دخالت می کنم و نه در آینده دخالتی خواهم داشت.
* ادغام سازمان های ورزش و جوانان غلط بود
مهندس مهرعلیزاده همچنین با اشاره به سیاست غلط ادغام وزارت ورزش و جوانان، تصریح کرد: با این ادغام متاسفانه جوانان در این وزارتخانه در کل کشور معقول مانده است، زیرا هیچ وقت جوان فقط ورزشی نیست و ورزش نیز فقط برای جوانان باشد، تفکر اشتباهی است. اگر فکر کنیم تمام دغدغه جوان، ورزش است. باز هم تصور اشتباه و نادرستی است. به هر حال این ادغام غلط بوده و الان مسائل جوانان در لابه لا و هیاهوی مسائل ورزشی کم شده است و اصلا به جوانان توجه ویژه ای نمی شود. روحانی خیلی بدهکار جوانان است نه این که مدیون باشد، اما چون جمعیت ما بیشتر جوانان تشکیل می دهند و جوان نیمی انرژی، این مساله برای ما خیلی قابل درک نیست. به نظر میر سد اگر بخواهیم به دغدغه جوانان بیشتر رسیدگی کنیم باید یک تفکر در حد مشاور یا معاون رییس جمهور باشد، در این زمینه فکر اساسی کند.
وی در پایان گفت: شاید بیش از یک سوم جمعیت ما را جوانان تشکیل بدهند و اگر این یک سوم را ضربدر 100 کنیم، می بینیم که رسیدگی به تمام امور این جمعیت بزرگ جوان کشور انرژی زیادی می طلبد که باید وزارتخانه مستقلی وجود داشته باشد که به دغدغه تمام جوانان رسیدگی کند. شاید یکی از مهم تر ین ماموریت رییس جمهور این باشد که در کنار وزارتخانه معاونتی ایجاد کند که از جوانان در آینده بهترین استفاده ممکن را داشته باشد.
