درحالی که سازمان لیگ قراردادهای چهار برگی را ثبت و نهایتا منتشر کرده است، برخی اهالی فوتبال اعلام کرده اند رقم های منتشر شده متعلق به آنها نیست و رقم واقعی قراردادشان چیز دیگریست!
پس از انتشار لیست قرارداد های بازیکنان فوتبال در سایت سازمان لیگ که البته خیلی ها دلیلش را نمی دانند، بسیاری از مدیران و بازیکنان فوتبال خودشان از قرارداد های خودشان حیرت کردند و آن را اشتباه دانسته و غلط اعلام کردند.
از برانکو و کواچ در پرسپولیس بگیرید تا معینی در استقلال که صراحتا از حاشیه نویسی قرارداد ها در استقلال گفت و مازیار زارع از ملوان و نجف نژاد رئیس فراکسیون ورزش مجلس که اعلام می کرد که قرارداد های زیر میزی وجود دارد و ...
نکته قابل تامل دقیقا همینجاست، وقتی می گویند این قرارداد ها اشتباه است داستان به طرز اسرارآمیزی جلو می رود و این پرسش به وجود می آید که مگر سازمان لیگ خودش این قرارداد های چهار برگی را نوشته و قرارداد بسته که انتشار آن موجب تعجب و اعتراض به ارقام آن شده است؟
وقتی رئیس فراکسیون ورزش و عضو هیات مدیره فلان باشگاه و خود بازیکن و مربی اعلام می کنند رقم قرارادشان آن نیست که اعلام شده، در واقع برای پیدا کردن منبع اشکال و این اختلاف حساب نه نیاز است ممیزی باشی و نه لازم است که بازرس یا معاون کلانتر باشی.
کاملا معلوم است که این اختلاف حساب ها به دنیای اسرار آمیز زیر میز مربوط است آنجا که نمی توان و نباید رقم واقعی قرارداد را در سازمان لیگ ثبت کرد تا هم منتقدین را به صف نکرد، هم فرار مالیاتی انجام داد و هم البته قرارداد واقعی را برای بالا نبردن توقع دوست و فامیل مسکوت نگه داشت.
اما دنیای اسرار آمیز اینچنینی را چگونه باید شناخت و به آن رسیدگی کرد؟ آیا فرار مالیاتی را باید پذیرفت و حق را به بازیکن داد؟
مربی را می شناسیم که دویست میلیون بیشتر به حسابش واریز کردند که متعلق به خودش نبود، بلکه کل دویست میلیون متعلق بود به دروازه بان مشهور تیم بود که به وی اعتماد داشت. آن مربی دویست میلیون را گرفت و به دروازه بان مورد نظر تقدیم کرد تا دروازه بان با این ترفند بتواند باز هم بیشتر پول بگیرد و صدای کسی در نیاید اما نکته اینجاست که امروز برای آن مربی بیست میلیون تومان مالیات آمده و کسی هم حاضر نیست آن را بپردازد و مربی مورد نظر هر چقدر به آن باشگاه مراجعه می کند نتیجه ای نمی گیرد و حالا بابت پولی که نگرفته باید مالیات بدهد!
بازیکنی را می شناسیم که یک درصد از سود فروش فلان محصول کارخانه را می گیرد و برای دیگری پول می ریزند به حسابش و فاکتور خرید آب معدنی صادر می کنند. برخی به جای پولشان خانه و زمین می گیرند و بعضی هم اتومبیل گرفتند و البته پس از آنکه اتومبیل ها سند نخورد صدای اعتراض همه درآمد.
در واقع در زیر میز فوتبال دنیای بزرگ و اسرار آمیز وجود دارد. دنیایی غیر قابل درک و غیرقابل وصف، البته این موضوع غیر قابل درک نیست، به هر حال فوتبال درآمدهای انکار ناپذیری دارد که قوانین ایران در مورد بعضی از آنها درست اعمال نمی شود و عملا پول فوتبال را می برند جایی دیگر و فوتبالیست این مهم را برنمی تابند. با این حال اما باید تاکید کرد که دنیای زیر میزی فوتبال دنیایی است که همه آن را می شناسند، همه آن را می بینند و همه خودشان را به آن راه می زنند چون صلاح اینست که نبینند.
در هر صورت روزی باید به این موضوع رسیدگی کرد و این دروغ گویی ها را از بین برد. باور کنید ضربه ای که این دیوار بی اعتمادی به جوانتر ها در جامعه می زند به ویژه بعد از دعواها به خاطر اختلاف حساب ها که واقعیت ها را تازه برملا می کنند، بیشتر از آن دویست یا پانصد میلیونی است که فلان بازیکن به خاطر کیفیت و کارنامه خوبش می گیرد.