شاهین تهرانی
تعطیلی
مسابقات به بهانه تیم ملی و بازی هایش، در حالی بی رحمانه گریبان باشگاه
ها را می فشارد که در هیچ جای جهان فوتبال شاهد اتفاق نظیر این نبوده و
نیستیم و نخواهیم بود. در همه جای دنیا تیم های ملی تنها سه روز قبل از
مسابقه تشکیل می شوند و تنها در صورت رسیدن زمان تورنمنتهای بلند مدت،
اردوهای چند روزه را در نظر می گیرند. اما در ایران حکایت به گونه ای دیگر
تعریف می شود و باشگاه ها مجبورند متضرر شوند، بسوزند و بسازند.
اگر
روزی خواستید اصطلاح «افراط و تفریط» را برای فرزندتان تعریف و معنی کنید،
فوتبال ایران مصداق کاملی است! فوتبالی که در همه چیزش گاهی از این سوی بام
می افتد و گاهی از آن سوی بام. فوتبالی که حتی در برنامه ریزی هفتگی خودش
هم بر مدار تعادل حرکت نمی کند. مثلاً مسابقات سطح اول فوتبال ایران در
حالی در روزهای اخیر به فشردگی اعصاب خردکن و عجیبی مبتلا شده که تا همین
چند روز پیش کاملاً تعطیل و به کلی به خواب فرو رفته بود و قرار است چند
روز دیگر هم تعطیل شود، این بار طولانی تر از دور قبل!
تعطیلی
مسابقات به بهانه تیم ملی و بازی هایش، در حالی بی رحمانه گریبان باشگاه ها
را می فشارد که در هیچ جای جهان فوتبال شاهد اتفاق نظیر این نبوده و
نیستیم و نخواهیم بود. در همه جای دنیا تیم های ملی تنها سه روز قبل از
مسابقه تشکیل می شوند و تنها در صورت رسیدن زمان تورنمنتهای بلند مدت،
اردوهای چند روزه را در نظر می گیرند. اما در ایران حکایت به گونه ای دیگر
تعریف می شود و باشگاه ها مجبورند متضرر شوند، بسوزند و بسازند.
فلسفه
برگزاری مسابقات هفتگی لیگ، اعطای زمان مناسب به مربیان تیمها است تا
بتوانند تیمشان را در هر هفته آماده تر از هفته قبل به میدان بفرستند. طبق
تمام قوانین فیزیولوژی ورزشی بازیکنان روز بعد از مسابقه را باید استراحت
کنند و در روزهای باقیمانده تا دیدار بعدی، باید فرصت مناسبی در اختیار
کادر فنی تیم ها گذاشت تا هم نقاط ضعف تیمشان در دیدار گذشته را کمتر یا
برطرف کنند و هم بتوانند با بررسی تاکتیک حریف هفته بعد، تدابیر مناسب را
اتخاذ کرده و آن ها را به بازیکنانشان منتقل کنند. تازه پس از آن زمان کار
کردن روی تاکتیکهای جدید است تا ملکه ذهن بازیکنان شده و در زمان بازی به
راحتی اجرا شوند. بازیکنان و مربیان در یک هفته ای که برای استراحت بین دو
بازی در نظر گرفته شده، بیکار نیستند و مشغول بهینه کردن خود هستند. طبیعی
است که اگر این زمان در اختیار تیم ها قرار نداشته باشد، خبری از بهینه شدن
هم نخواهدبود و هفته بعد چیزی نیست جز تکرار ملال آور هفته پیش. یعنی همین
اتفاقی که هم اکنون در فوتبال ایران شاهدش هستیم.
آری! بخشی و درصد
نسبتاً مهمی از نازیبا شدن فوتبال ایران در سالهای اخیر حاصل برنامه ریزی
غلط فدراسیون و سازمان لیگ است و گناهش یا برگردن برنامه ریزان ناآگاه است و
یا کسانی که موجب برهم زدن برنامه های صحیح و علمی می شوند. اگر هدف
ازبرگزاری بازیهای لیگ، ارتقای سطح فوتبال ایران است و بهتر کردن سطح فنی
تیم ملی، باید شرایط رشد را هم برای باشگاه ها فراهم کرد و گرنه توقع رشد
داشتن منصفانه و عادلانه نیست. اما متاسفانه آنچه شاهدش هستیم به گونه ای
است که گویی به برگزاری بازی ها اجبار داریم و هدف فقط برگزار شدن مسابقات
است و بس. برگزاری بی فایده ای که قرار نیست از کنار آن برکتی نصیب فوتبال
ایران شود! این گونه برنامه ریزی به لیگ بر تر ضربه می زند.
این برنامه ریزی به لیگ بر تر ضربه می زند شاهین تهرانی تعطیلی مسابقات به بهانه تیم ملی و بازی هایش، در حالی بی رحمانه گریبان باشگاه ها را می فشارد که در هیچ جا...