لزوم برخورد قاطع با عوامل فساد در فوتبال
شاهین تهرانی
لاپوشانی و نادیده گرفتن واضحات و گزارش مجلس نه تنها کمکی به پاکی فوتبال و محیط ورزش نمی کند، بلکه بر آلودگی ها نیز دامن زده و دلشکستگی عاشقان واقعی را به دنبال خواهد داشت.
آلودگی فوتبال را می دانیم. لااقل کسانی که دستی بر آتش این رشته دارند خوب می دانند چه اتفاقات زشتی اطراف فوتبال می افتد. فوتبالی که میلیون ها طرفدار دارد. ورزش زیبا و مشروع سرگرم کننده ای است؛ اما تعدادی قلیل آن را آلوده می کنند...
آنچه ما را به نوشتن واداشت خبری بود که به تازگی به دستمان رسید. پس از 2 سال کش و قوس فراوان سرانجام گزارش پرونده فساد در فوتبال کامل و در کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. این گزارش برای قرائت در صحن علنی مجلس به هیئت رئیسه خانه ملت ارسال شد. کمیسیون اصل 90 مجلس در این 2 سال گذشته به تناوب از افراد مطلع – از مدیران و مربیان گرفته تا خبرنگاران رسانه های گروهی – دعوت به عمل آورد و جلسات زیادی برگزار کرد تا به جمع بندی لازم برسد. در مقاطع گوناگونی هم مسئولان این پرونده از جمله حجت الاسلام «حمیدرضا رسایی» مصاحبه های مختلفی انجام داده و تلویحا به وجود فساد در فوتبال کشور اشاره کردند. گفته می شود مواردی از این پرونده که بار حقوقی و قضائی داشت توسط کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی به قوه قضائیه ارسال شد. از سوی دیگر تمامی اهالی فوتبال ایران وجود فساد، رشوه و تبانی در فوتبال را نفی نمی کنند؛ اما در کم و زیاد و شدت و ضعف آن اختلاف نظر وجود دارد. البته کم نیستند کسانی که معتقدند فوتبال هم بخشی از جامعه ماست. بالطبع اگر قرار به مبارزه با فساد باشد باید در همه سطوح صورت پذیرد. برخی مسائل را می بینیم و در همین جامعه لمس می کنیم. باری، با وجود آنکه نمی توان فساد در سطوح دیگر جامعه را کتمان کرد؛ ولی دلیل نمی شود تا مشکلات و آلودگی های فوتبال را نادیده گرفت. چه بسا یکی از دلایل خلوت شدن ورزشگاه ها و ریزش مخاطب همین زشتی ها باشد. تنش میان مدیران و مربیان، بی اخلاقی بازیکنان و جولان دادن دلالان به زیبایی های این فوتبال خدشه وارد کرده است! آنچه که ما تاکنون دیدیم و به روشنی مشاهده کردیم، انفعال شدید متولیان امر به ویژه وزارت ورزش و جوانان است. به نظر می رسد دغدغه دولت «تدبیر و امید» فراتر از آن باشد که بخواهد ریشه های فساد در فوتبال را بخشکاند و به قول معروف عزم جدی برای مبارزه با آلودگی ها وجود ندارد. حرف اصلی ما این است که سهل انگاری و تسامح باید کنار گذاشته شود. روی سخن ما با قوه قضائیه، نهادهای امنیتی و به ویژه وزارت ورزش و جوانان است. لاپوشانی و نادیده گرفتن واضحات و گزارش مجلس نه تنها کمکی به پاکی فوتبال و محیط ورزش نمی کند، بلکه بر آلودگی ها نیز دامن زده و دلشکستگی عاشقان واقعی را به دنبال خواهد داشت. بدین روی انتظار می رود پس از قرائت گزارش فساد فوتبال در صحن علنی مجلس، با عوامل این فساد در هر مقام و لباسی برخورد قاطعانه صورت پذیرد.
