شانزدهمین نشست اعضای کارگروه ورزش حزب موتلفه اسلامی با حضور دو مدیرعامل پیشین تیم های فوتبال استقلال و پرسپولیس برگزار شد. در ابتدای این نشست که با موضوع واگذاری سرخابی ها، موانع و مشکلات احتمالی این واگذاری برگزار شد، محمدرضا تهرانی رئیس کارگروه ورزش حزب موتلفه با اشاره به فضای کنونی ورزش کشور تأکید کرد: جامعه ورزش همچنان منتظر نقشه راه و برنامه ریزی مناسب مسئولان مربوطه برای موفقیت کاروان ورزشی کشورمان در المپیک پاریس است.
وی همچنین درباره موضوع خصوصی سازی دو باشگاه پرطرفدار پرسپولیس و استقلال اظهار داشت: انجام این کار بنا به دلایلی طی سال های گذشته صورت نگرفت و الان که بار دیگر بحث واگذاری داغ شده است، مسئولان ورزش باید تمام جهات و مقتضیات آن را در نظر بگیرند تا در آینده دچار خسران نشویم.
در ادامه این نشست هر کدام از اعضای کارگروه ورزش به فراخور در ارتباط با مسائل و ضرورت های دو باشگاه فوتبال از جمله لزوم توجه به مبانی فرهنگی، نقاط قوت و ضعف واگذاری به بخش خصوصی، بازبینی حکمرانی و مدیریت در تیم های باشگاهی فوتبال، چگونگی کسب درآمد، تبلیغات و فرهنگ سازی، راه های برون رفت از بازیکن سالاری و موارد مختلف دیگر صحبت کردند.
در ادامه جلسه کاظم اولیایی مدیرعامل سابق تیم استقلال و عضو هیئت موسس اتحادیه باشگاه های فوتبال در زمینه واگذاری دو تیم استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی تأکید کرد: واگذاری با شرایط و فرمول موجود جواب نمی دهد؛ مگر اینکه تغییرات اساسی در آن رخ دهد.
وی ادامه داد: اگر قرار باشد مسئولیت این باشگاه ها را به مؤسساتی واگذار کنیم که در اداره امور خودشان با مشکل مواجه اند، راه به جایی نمی بریم. اگر توانستیم این واگذاری را طبق فرمول مدیریت پیمان یعنی 20 درصد وزارت ورزش، 10 درصد که قبلاً واگذار شده، پنج درصد پیشکسوتان، 15 درصد تعاونی هواداران و 50 درصد به بخش خصوصی واگذار کنیم، کار درست انجام شده، در غیر این صورت واگذاری نتیجه بخش نخواهد بود. ما باید نگاه منفعت طلبانه را از ورزش دور کنیم. 23 سال است باشگاه های فوتبال را حرفه ای کرده ایم، اما هیچ برنامه حرفه ای نداریم. دوستان به بحث فرهنگی اشاره کردند، فرهنگ سازی و بازی جوانمردانه در ذات ورزش است، به شرطی که این مسائل مورد توجه قرار گیرد و در این زمینه برنامه ریزی درست داشته باشیم.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: در بحث خصوصی سازی افرادی که تخصصی در عرصه ورزش نداشتند، به فوتبال خیانت کردند. آنها حتی برخلاف سند تحول دولت عمل کردند. شما ببینید برخی از باشگاه های طراز اول ما چند صد میلیارد بدهی دارند، این بدهی ها را چه کسانی به وجود آورده اند؟ وقتی خرج باشگاه 200 باشد و دخلش یک، چگونه می تواند سرپا بایستد؟ باید ببینیم دنیا در این مورد چه کار کرده است و ما هم الگو بگیریم. همین کشور همسایه یعنی ترکیه را در نظر بگیریم که چگونه توانست باشگاه های خودش را خصوصی سازی کند. برای خصوصی سازی ورزش فوتبال دولت باید در مرحله اول بسته حمایتی تعریف کند، نه قصد درآمدزایی از فروش باشگاه هایی که تا خرخره در مشکلات و بدهی فرو رفته و با بدهی انباشته به دلیل مدیریت غلط منتخبین خودش را داشته باشد.
اولیایی تأکید کرد: امروزه فوتبال تنها یک ورزش نیست بلکه صنعت نوظهوری است که قدرت ایجاد تحول در اجتماع را دارد، می تواند تولید فرهنگ کند و البته یک سر آن به مسائل سیاسی می رسد، بنابراین برای بهره مندی از مواهب این پدیده چند وجهی باید اتاق فکر داشته باشیم. از نیروهای خلاق خصوصاً جوانان صاحب اندیشه دعوت کنیم تا در کنار باتجربه ها مسیر را برای موفقیت ورزش هموار کنند. متأسفانه برخی دخالت های خارج از حوزه ورزش باعث شده است تا حرکت آن با مشکلاتی مواجه شود که امیدوارم و انتظار دارم این بزرگواران اجازه دهند سرنوشت ورزش توسط خود ورزشی ها تعیین شود.
رسول پناه مدیرعامل پیشین تیم پرسپولیس آخرین سخنران این نشست بود که در تأیید نقطه نظرات برخی از اعضای کارگروه مبنی بر فعالیت تک بعدی باشگاه ها گفت: ما هم قبول داریم که جمعی از باشگاه ها فقط تیم داری می کنند، در حالی که وظیفه آنها سرمایه گذاری در یک رشته نیست. وقتی صحبت از باشگاه فرهنگی ورزشی می شود، باید پیوست فرهنگی آن هم موجود و پیگیری شود. نقش ورزش در فرهنگ جامعه قابل انکار نیست. من باشگاهی را تحویل گرفتم که آن موقع 700 میلیون بدهی داشت. به وزیر وقت ورزش قول دادم، اوضاع را سروسامان بدهم. اقدامات و فعالیت های ما در پرسپولیس به شکلی بود که توانستیم به سوددهی برسیم آنهم رقمی معادل 14 میلیارد تومان. از دیگر تلاش های من باز گرداندن مجموعه ورزشی درفشی فر بود که موفق شدیم با تلاش و اثبات حقانیت آنجا را به پرسپولیس برگردانیم. این مجموعه در درجه اول متعلق به مردم و سپس پرسپولیس است.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود تأکید کرد: اداره باشگاه ها کار دشواری نیست، اما باید سازوکار این مهم فراهم و دخالت های دست و پاگیر در آن انجام نشود. وقتی قبول کردیم فوتبال صنعت جهانی است، باید راه ورود به این صنعت و کسب درآمد از آن را بدانیم. ببینید عربستانی ها چگونه از فوتبال و تبلیغات آن بهره می گیرند، در حالی که موجودیت فوتبال ما به مراتب از آنها بالاتر است. می گفتند رسول پناه قرارداد ترکمنچای بسته، در حالی که پایان فصل 109 میلیارد از اسپانسر پول گرفتم.
رسول پناه راجع به خصوصی سازی باشگاه پرسپولیس خاطرنشان کرد: از وزیر وقت خواستم جلوی این خصوصی سازی را بگیرد. آن زمان قربان زاده ادعا می کرد شش ماهه کار واگذاری انجام خواهد شد، آیا این اتفاق افتاد؟ ما می دانستیم خصوصی سازی، با آن شکل و شمایل، راه به جایی نمی برد. چه کسی می تواند بدهی باشگاهی را که در حال حاضر 800 میلیارد تخمین زده می شود بپردازد؟ تازه مسائل متعدد دیگر هم وجود دارد که باید رعایت شود. بنابراین در بحث خصوصی سازی باید همه نکات مورد توجه و با اطمینان خاطر از اینکه بخش خصوصی می تواند باشگاه را حمایت کند واگذاری انجام شود. البته همانطور که قبلاً اشاره شد سهم بخش خصوصی در قرارداد پیمان مشخص است و باشگاه را نمی توان به طور کامل به بخش خصوصی سپرد.