دير شده استاد، بي خيال!
بعد از سال ها سر دواندن مردم، هنوز مجادلات پيرامون خصوصي سازي فوتبال ايران ادامه دارد. در همين راستا صبح شنبه دومين نشست آسيب شناسي اين ماجرا در مركز پژوهش هاي مجلس برگزار شد. مطابق انتظار بسياري از حرف هايي كه در اين جلسه مطرح شد، تكراري و كليشه اي بود و فايده چنداني نداشت. بسياري از اين مسايل را به دفعات در يك دهه اخير شنيده ايم؛ از جمله اينكه فوتبال ايران سودآور نيست و يا اينكه ابتدا بايد تكليف منبع درآمدي مثل حق پخش تلويزيوني روشن شود. واضح است كه تكرار اين مسايل نفعي ندارد و مهم اين است كه مشكلات مزبور توسط مسوولان مربوطه حل شود. واضح است كه تا زمان دل كندن واقعي دولت از سرخابي ها و پيدا شدن جسارت سپردن آنها به مردم، واگذاري محقق نخواهد شد. در عين حال اما برخي حاشيه هاي اين نشست، ازمتن جالب تر بودند؛ مثل سخنان مهدي تاج در مورد دو قطبي بودن يا نبودن فوتبال ايران! گويا نايب رييس فدراسيون فوتبال مدعي شده او و همكارانش در ابتدا گمان مي كردند فاصله گرفتن فوتبال كشور از فضاي دو قطبي منجر به پيشرفت اين حوزه خواهد شد، اما گذر زمان باطل بودن اين باور را نشان داده است!
كاش همانطور كه تاج مي گويد، او و رفقايش فقط در عالم «تئوري» گرايش هاي ضد دو قطبي مي داشتند و آن را وارد فاز اجرا نمي كردند. با اين وجود نگاهي به آنچه در اين سال ها گذشته، خلاف اين مطلب را نشان مي دهد. اين طور به نظر مي رسد كه بسياري از صاحب منصبان فوتبال ايران نه تنها دل شان مي خواست انحصار پرسپوليس و استقلال را بشكنند، بلكه در اين مسير گام هاي عملي جدي هم برداشتند. در طول اين مدت منابع هنگفت مالي در اختيار باشگاه هاي صنعتي قرار گرفت؛ آنچه در كنار معجزه اي به نام «ثبات مديريتي» بهترين فرصت را براي رشد اين تيم ها فراهم كرد. سرخابي ها كه هر روز را بايد در معركه يك تلاطم جديد مديريتي مي گذراندند، آب شدند تا امثال سپاهان بالا و بالاتر بروند. زير آسمان اين فوتبال همه كار كردند تا سكه سرخابي ها از رونق بيفتد. بازي ها را بردند وسط هفته، پشت سر هم مديرعامل عوض كردند، آنها را در بحران هاي پياپي تنها گذاشتند و داستان هاي منحصر به فردي مثل اجاره و واگذاري براي شان پيش آوردند. ماحصل اين تراژدي هم لخت شدن ورزشگاه ها و تضعيف پايگاه اجتماعي فوتبال بود؛ طوري كه بعدها خود سياستگذاران و مديران محترم فهميدند چه گلي كاشته اند و چه گنجي را خراب كرده اند!
امروز ديگر براي اعتراف دير است آقاي تاج! اين از آن اشتباهاتي نيست كه راحت بشود اصلاحش كرد. امروز سپاهان با پنج مقام قهرماني يكه تاز ليگ است، اما نتيجه چنين اتفاقي شده اينكه بيشتر پسربچه هاي ايراني ترجيح مي دهند در خيابان واليبال بازي كنند. كجاست شور فوتبال؟ كجاست پر شدن صبحگاهي استاديوم در روزهاي داربي؟ كجاست اشك ريختن پاي باخت هاي تيم؟ كجاست كالايي كه «رايگان» مردم را به وجد مي آورد؟ ديگر دير شده آقاي تاج، بي خيال!
