رسانه ملی فوتبال دوست دارد یا پول؟
جلسه آتی سازمان لیگ فوتبال و صداوسیما می تواند حکم مرگ یا ادامه حیات فوتبال ایران را امضا کند. واقعا رسانه ملی مایل به حصول کدام نتیجه است؟
بنا به گفته رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران، این سازمان قرار است جلسه ای با مسئولان صداوسیما داشته باشد تا درباره ی مساله حق پخش تلویزیونی مسابقات لیگ برتر و لیگ دسته اول بحث و تبادل نظر کنند. تا تاریخی که مهدی تاج برای برگزاری این جلسه اعلام کرده، کمتر از یک هفته دیگر باقی مانده است و حالا تمام نگاه ها به تاج و همکارانش است که آیا بالاخره تکلیف پرونده ای که سال هاست ذهن اهالی فوتبال ایران را درگیر کرده روشن می شود یا خیر.
ماجرا از این قرار است که چندین سال قبل سازمان صداوسیما تصمیم گرفت به فریادهای منطقی فوتبالی ها گوش بسپارد و بخشی از حق پخش مسابقات فوتبال را به صاحبانش بپردازد. هر چند رقم پرداختی از آن چه باید داده می شد به مراتب کمتر و بسیار ناچیز بود اما همین که بالاخره سازمان عریض و طویل صداوسیما تصمیم گرفت روند اشتباه و ناحقی را که دنبال می کرد، تغییر دهد جای امیدواری داشت.
صداوسیما طبق قراردادی مکلف شد مبلغی حدود 26 میلیارد تومان به فدراسیون فوتبال بابت حق پخش مسابقات لیگ برتر پرداخت کند، در حالی که رقم اصلی چیزی حدود 300 میلیارد تومان بود. این روند تا تغییر مدیریت کلان صداوسیما ادامه یافت و مدیران جدید حتی حاضر به پرداخت همان مبلغ ناچیز هم نشدند. این گونه بود که برای نحستین بار در ایران پای نهادی امنیتی به فوتبال باز شد.
علی کفاشیان در آستانه هفته یازدهم لیگ برتر چهاردهم فوتبال اعلام کرد که به دلیل بدقولی صداوسیما و عدم پرداخت حق پخش، دوربین های این سازمان را به ورزشگاه ها راه نخواهد داد؛ همین اتفاق هم رخ داد و دوربین ها چهار هفته نتوانستند راهی به ورزشگاه ها پیدا کنند. همین مساله حالا به چالشی برای سازمان لیگ تبدیل شده است؛ چرا که اسپانسر تبلیغات محیطی به دلیل پخش نشدن چهار هفته از رقابت های لیگ برتر شاکی و درخواست خسارت کرده است!
با وجود طرح دعوی از سوی اسپانسر تبلیغات محیطی اما اقدام فدراسیون فوتبال در ممانعت از ورود دوربین ها به استادیوم ها بسیار پسندیده و درست بود. با این حال ورود نهادهای امنیتی مثل شورای عالی امنیت ملی به این موضوع و دستور اکید این نهاد به فدراسیون فوتبال برای صدور مجوز ورود دوربین ها مانع از آن شد که اقدام بی سابقه فدراسیون فوتبال به بار بنشیند و حتی بدتر از آن باعث شد که صداوسیما در موضع خود بیشتر پافشاری کند.
چندی پیش اتحادیه فوتبال اسپانیا اعلام کرد که به دلیل پرداخت نشدن درصدی از حق پخش تلویزیونی رقابت های لیگا تصمیم دارد فصل آینده این بازی ها را برگزار نکند. این تهدید کافی بود تا فوتبال اسپانیا به خواسته اش برسد؛ مهدی تاج هم در صحبت های اخیرش چنین تهدیدی را البته در لفافه مطرح کرده و گفته است که اگر حق پخش پرداخت نشود، شاید لیگ برتر تعطیل شود، چون هزینه تیم داری بالاست.
در جامعه ای که فوتبال یکی از بزرگ ترین تفریحات و سرگرمی های جوانان است و حتی اگر ورزشگاه ها خالی از تماشاگر باشند، قطعا جوانان زیادی هنگام انجام بازی های لیگ برتر در خانه و از طریق تلویزیون آنها را دنبال می کنند، حرف زدن از تعطیلی لیگ برتر بسیار تاسف آور است اما به نظر می رسد پافشاری صداوسیما و سرسختی این سازمان کار را به جایی رسانده است که رئیس سازمان لیگ فوتبال ایران از تعطیلی حرف می زند.
اکنون مجلس شورای اسلامی با جدیت تمام پیگیر خصوصی سازی باشگاه هاست و در همین زمینه به مزایده باشگاه های استقلال و پرسپولیس هم وارد شده است. دستگاه قانونگذاری ایران بارها به پول های کثیف در فوتبال اشاره کرده و از باندبازی و دلالیسم در آن شکایت داشته است. منبع و منشاء بسیاری از این فسادها نامعلوم بودن بودجه باشگاه های دولتی و ابهام در منبع مالی آنهاست. بخش خصوصی باید وارد کار شود و باشگاه ها را از دولتی بودن خارج کند تا دیگر شاهد حیف و میل بیت المال و هدر رفتن سرمایه های ملی نباشیم.
بخش خصوصی باید بیاید اما این امر به انگیزه نیاز دارد. زمانی که نمایندگان بخش خصوصی می بینند در ایران کسی مدافع فوتبال نیست و در دعواهای مالی هیچ نهادی پشتیبان فوتبال نیست، انگیزه ای برای ورود به این عرصه پیدا نمی کنند. صاحبان سرمایه هر قدر هم که عاشق فوتبال باشند وقتی می بینند که در دعوای فوتبال و صداوسیما – به عنوان یک نمونه – نهادهای رده بالایی مانند وزارت کشور و شورای عالی امنیت ملی بدون در نظر گرفتن حق فوتبال و تنها برای فیصله دادن به دعوا، فدراسیون فوتبال را مجبور به اطاعت از دستور می کنند، چشم شان می ترسد و عشق خود را وامی نهند و فرار می کنند.
باز هم قرار است که سازمان لیگ و صداوسیما جلسه ای داشته باشند و درباره این درد کهنه صحبت کنند. این میان یکی باید پیدا شود که حق را به حق دار برساند؛ حقی که آشکار است و هیچ ابهامی ندارد. فریاد فوتبال ایران باید به گوش شنوایی برسد و این همه داد و فغان روزی به نتیجه برسد؛ البته اگر گوش شنوایی باشد.
فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ این بار نباید به هیچ عنوان از خواسته به حق خود کوتاه بیایند، چون نماینده 16 تیم لیگ برتری و بسیاری تیم های دیگر هستند که روزی ممکن است پا به دنیای حرفه ای بگذارند. هزاران نونهال و نوجوان عاشق فوتبال که شکوفایی استعدادشان در گرو پویایی فوتبال است، منتظر موفقیت فوتبال در مذاکرات حساس سازمان لیگ و صداوسیما هستند.
فوتبال حرفه ای ایران و لیگ برتر اکنون نهال نوپایی است که مسیر حرفه ای شدن را طی می کند. صداوسیما با گام برداشتن در مسیر درست و پرداختن حق فوتبال می تواند این نهال را آبیاری کند و هم می تواند با تداوم مسیر اشتباه گذشته و لجاجت تاسف برانگیزش این نهال تازه را از ریشه قطع کند. یک نفر باید صدای فوتبال ایران را بشنود.
