برانکو به استقبال خطر رفته است
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس همان راهی را می رود که سالها پیش در تیم ملی ایران رفته بود. او ستاره هایی که مردم دوست دارند را در تیمش جمع نمی کند اما تلاشش این است که برای تیمش ستاره بسازد.
خبرگزاری مهر - گروه ورزش: پرفسور پرسپولیسی ها انگار یخ بسته و در دوران گذشته خود منجمد شده است. او ذره ای با آن روزها که سرمربی تیم ملی ایران بود تفاوت ندارد. ایوانکوویچ، همان پروسه را که در تیم ملی ایران طی کرد ادامه می دهد.
او در سال ۲۰۰۳ میلادی تیمی جوان را که تماشاگری برایش هلهله نمی کشید برداشت و به بوسان برد و پس از آنکه علی دایی پدرش را از دست داد، تنها دو بازیکن بزرگسال داشت اما تا فینال که رفت هیچ ،قهرمان آسیا هم شد.
ایوانکوییچ برای انتخاب بازیکنان اصلی همیشه با هواداران تیم ملی در تعارض بود. مردم و روزنامه نگارها یک سری بازیکن می خواستند و برانکو یک سری دیگر را. اصرار روی استفاده از کعبی و مبعلی و کاملی مفرد و بداوی و ... توسط برانکو آنقدر زیاد بود که هواداران تیم ملی از گرد این تیم دور شده بودند و در واقع هشت سالی طول کشید تا برانکو در ایران به موفق ترین مربی پس از انقلاب در رای ها و پیامک های مردم ایران بدل شود.
در واقع ایوانکوویچ به شدت تحت تاثیر مکتب فوتبال شرق اروپاست که مکتبی معلم وار است و زمان زیادی برای رسیدن به هدف لازم دارد. آن روزها هم ایوانکوویچ سکوهای خالی را نشان می داد و می پرسید چرا مردم نیستند؟ دلیلش واضح بود، مردم ستاره های خودشان را دوست دارند، برانکو اما جور دیگری فکر می کند. او نه اینکه به ستاره ها اعتقاد نداشته باشد، اما ستاره را خودش می سازد. او امروز احتمالا می خواهد از نورمحمدی یک ستاره بسازد، این همان کاری بود که وی با بازیکنان در سال ۲۰۰۶ انجام داد.
او ستاره ها را می سازد. کمتر آنها را می خرد و این همان کاری است که سال ها قبل در تیم ملی ایران انجام شد. با این تحلیل و این عملکرد برانکو در پرسپولیس به استقبال خطر رفته است، چرا که هواداران پرسپولیس تحمل زیادی ندارند و بدتر از آن اینکه دادکان پشت برانکو نیست بلکه مدیرانی هستند که خودشان را هم نمی توانند تا آخر فصل نگه دارند، چه برسد به مربی خودشان را.
