چه کسی به فریاد سرخ ها می رسد؟
د را برای حضور در لیگ پانزدهم آماده می کند که خلا یک مدیر قدرتمند و پرانرژی برای جذب بازیکنان مورد نظر برانکو را احساس می کند. ضمن اینکه پولی هم در این باشگاه نیست!
نگرانی هواداران پرسپولیس و عصبانیت برانکو ایوانکوویچ از شرایط موجود کاملا قابل درک است، پرسپولیس راه را به خطا می رود، نه پرسپولیس که استقلال نیز ایضا، آنها متوسط خرید می کنند و تو گویی قرار است با یکدیگر برای کسب جایگاه ششم و هفتم مبارزه کنند نه برای کسب عنوان قهرمانی.
در این میان استقلال اندکی کارهای رسانه ای و پیغام های بلند تری ساخته است اما درعمل آنها هم بازیکنانی تا این لحظه به خدمت گرفته اند که عملا در فصل نقل و انتقالات شاه مهره و ابر ستاره محسوب نمی شوند.
با این وجود می توان عصبانیت برانکو را درک کرد، آنجا در هیات مدیره و مدیریت پرسپولیس انگار حتی تلاشی هم در این مسیر وجود ندارد. آنها چنان در سکوت و آرامش و در ظاهر بی خیالی حرکت می کنند که هوادار این تیم نگران شده است.
با این وجود اما اشکال اساسی را باید به آنها یی گرفت که پرسپولیس را روی هوا برده اند تا جاییکه انتخاب اعضای هیات مدیره این باشگاه بسیار خنثی دیده می شود و در این بین کسی که «کت از تن» درآورد و به میدان بیاید دیده نمی شود.
حتی علی اکبر طاهری سرپرست این باشگاه هم مدیر میدانی نیست و حتی اگر بود هم باید از بالا دستی های ایشان پرسید که چرا حکم وی سرپرست موقت است و مدیر عامل نیست؟ آیا سرپرست موقتی که معلوم نیست چند روز دیگر در این پست حضور دارد می تواند با بازیکنان دانه درشت نقل و انتقالات وارد مذاکره شود و آنها را به تمام توافق های باشگاهش مطمئن کند در حالیکه چند روز دیگر ممکن است فرد دیگری روی آن صندلی بنشیند؟
شرایط در استقلال هم دقیقا مشابه است و اگر چه بهرام افشارزاده مدیر عامل است اما هیچکس نمی داند دقیقا تا چه زمانی این حکم برای استقلال با وجود شغل جدید این مدیر در وزارتخانه ورزش وجود دارد؟ و در واقع او هم مدیری موقت است تا استقلال تکلیف خودش را روشن کند.
امروز پرسپولیسی ها شاکی شده اند و به میدان آمده اند، فردا شاید هم نوبت استقلالی ها باشد، چرا که آنها می دانند، تیمی به بزرگی این دو تیم، مدیری می خواهد میدانی که کت از تن بکند و وارد میدان شود و آن کند که باید نه آنچه که باشگاه بی پولش می تواند، بلکه کاری کند که در خور و شایسته این باشگاه است.
