روژه خرید، نصب و راه اندازی سیستم کمک داور ویدیویی (VAR) از آن پروژه هایی است که هر چه از پیچیدگی هایش بگوییم باز هم مواردی دارد که از دید پنهان می ماند. آن هم با این سطح از محرمانگی که تاج دارد درباره این پروژه به خرج می دهد. از طرفی اما خبر کمک هایی که از سوی دولت و مجلس برای خرید VAR در راه است و اختلاف قیمت هایی که بین گفته های تاج و اصل ماجرا مطرح می شود، نگرانی ها را بابت رقم خوردن فاجعه ویلموتس دیگر افزایش می دهد.
آخرین خبر منتشر شده درباره VAR را منصور قنبرزاده، نایب رئیس تاج در فدراسیون فوتبال اعلام کرد. خبری که با تیتر: «ورزشگاه های دولتی مانند آزادی، غدیر اهواز، گیلان، مازندران و مشهد در برنامه هستند که ما برآورد مالی کنیم و مبلغی را مشخص کنیم تا فراکسیون ورزش آن را به کمیسیون تلفیق بدهد که در سر جمع بودجه وزارت ورزش پولی بدهند که برای VAR هزینه شود.»
بازپرداخت این پول به چه شکل خواهد بود؟ قنبرزاده درباره اش این طور توضیح می دهد: «از طرف دیگر باشگاه دولتی که ورزشگاه را اجاره می کند، روی اجاره ورزشگاه پول VAR را هم برای هر بازی می پردازد و هزینه های حاصل از نصب VAR از محل اجاره ورزشگاه پرداخت می شود. استقلال و پرسپولیس به این شکل پول می دهند.»
توجه به استقلال و پرسپولیس در شرایطی که تیم های پرطرفدار دیگری مانند نساجی مازندران هستند که نه دولتی اند و نه قادر به تأمین هزینه VAR، باعث بروز نارضایتی این باشگاه ها شده است و فدراسیون فوتبال به جای اینکه شرایط تمامی باشگاه ها با همه وضعیت موجود را برای تأمین VAR در نظر بگیرد، باشگاه های دولتی و متمول را معیار قرار داده است.
به همین خاطر است که ایزد سیف الله پور، مدیرعامل باشگاه نساجی در همین رابطه به طرفداری گفته است: «نساجی در این فصل از داوری متضرر شده و ما یکی از باشگاه هایی هستیم که مشتاقیم VAR هر چه زودتر بیاید اما مگر ما مالک ورزشگاه شهید وطنی قائمشهر هستیم که دوستان توقع دارند هزینه تجهیز این ورزشگاه را ما بپردازیم. در برنامه ورزشگاه هم عرض کردم که هزینه خیلی بیشتر از 300 هزار دلار است که فدراسیون فوتبال می گوید. حداقل 500 هزار دلار و به روایتی هم بین 700 تا 800 هزار دلار هزینه تجهیز یک ورزشگاه به سیستم کمک داور ویدیویی است. اگر فدراسیون ادعا دارد 300 هزار دلار می شود، اشکالی ندارد 300 هزار دلار را از باشگاه ها بگیرد و بقیه را خودش بپردازد. یعنی اگر سیصد هزار دلار بیشتر شد، مابقی را خودش هزینه کند!»
او به نکات مهم دیگری هم اشاره کرده و درباره غیبت نمایندگان صداوسیما در جلسات می پرسد: «برای تجهیز ورزشگاه ها به VAR جدا از سیستم و دستگاه، ما نیاز به 8 دوربین حرفه ای داریم که قیمت هر کدام از این دوربین های حرفه ای 20 تا 30 هزار دلار بدون هزینه گمرک است. این دوربین ها را چه کسی باید خریداری کند؟ باشگاه ها یا صدا و سیما، اگر دوربین ها را قرار است تلویزیون بدهد، پس چرا صداوسیما در جلسه های مربوط به VAR حضور ندارد؟ اصلاً اگر فردا صداوسیما به این شرط ورود کرد که فدراسیون دیگر پیگیر حق پخش نشود و تأمین دوربین را به حق پخش گره زد، تکلیف چیست؟ وقتی ورزشگاه متعلق به ارگان دیگری است، باشگاه چرا باید هزینه تجهیز آن را بدهد؟ اگر دوربین ها هم پای باشگاه ها باشد هزینه سیستم کمک داور ویدیویی به یک میلیون دلار می رسد و این اصلاً عادلانه نیست که باشگاه ها متحمل چنین هزینه سرسام آوری شوند.»
کمی آن طرف تر، فدراسیون فوتبال بی توجه به شرایط باشگاه هایی مانند نساجی، در کشمکش پورسانت بگیرهایی است که برای تأمین VAR، 50 میلیون دلار تضمین خواسته اند! حال آنکه این مبلغ تنها 5 میلیون فرانک است. شاید اگر مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال با علم به این موضوع وارد مذاکرات شود، بتواند از کمک هایی که برای تأمین این مبلغ تضمین از کمک های دولتی دریافت می کند، قدری را برای کمک به باشگاه هایی اختصاص دهد که نه دولتی اند و نه صنعتی و متمول.
سایت طرفداری البته این اختلاف قیمتی را تقصیر تاج نمی داند و او را مظلومی در دام پورسانت بگیرها می داند که در این ماجرا هم احتمالاً مثل قرارداد ویلموتس دارد گول می خورد. این سایت نوشته: «مهدی تاج در برنامه ورزشگاه که به موضوع تجهیز ورزشگاه های کشور به سیستم کمک داور ویدیویی پرداخته بود، ادعایی را مطرح کرد که کذب محض است. البته مقصر مهدی تاج نیست، مقصر آنهایی هستند که به رئیس فدراسیون فوتبال اطلاعات غلط می دهند.»
رئیس فدراسیون فوتبال گفت: شرکت هایی که خواهان ساخت VAR هستند باید هر کدام 50 میلیون دلار به فیفا بسپارند تا در صورتی که خسارتی به تیم ها وارد شد فیفا از محل پول آنها این خسارت را بپردازد!
این یکی از همان دروغ هایی است که احتمالاً پورسانت بگیرها به تاج گفته اند. برای پورسانت بگیرها، بهترین خرید ممکن، خرید EVS است که گران است؛ هر چه گران تر، پورسانت بیشتر!
اصل ماجرا این است که فیفا هنگام تست نهایی، از شرکت ها 5 میلیون فرانک سوییس بیمه یا همان ضمانت می گیرد. تهیه این بیمه 5 میلیون فرانکی (معادل پنج و نیم میلیون دلار) تنها 101 هزار دلار هزینه دارد. در همین ایران کم نیستند شرکت های بیمه بین المللی که در ازای دریافت 2 درصد از مبلغ، بیمه نامه چند میلیون دلاری در خدمت اشخاص حقیقی و حقوقی می گذارند.»
آیا مهدی تاج از قیمت اصلی تضمین فیفا برای VAR آگاه نیست و دارد گول می خورد؟ آیا او نمی داند باشگاه هایی مثل باشگاه نساجی به اندازه سپاهان پول ندارند و به اندازه استقلال و پرسپولیس از کمک های دولتی بهره مند نیستند تا فکری به حال شان بکند؟ به همین خاطر است که پرونده VAR را محرمانه اعلام کرده و اجازه نمی دهد اعضای کارگروه درباره اش حرفی بزنند؟
ZOOM
مهدی تاج اخیراً ادعایی را مطرح کرد که کذب محض است. رئیس فدراسیون فوتبال گفت: «شرکت هایی که خواهان ساخت VAR هستند باید هر کدام 50 میلیون دلار به فیفا بسپارند تا در صورتی که خسارتی به تیم ها وارد شد فیفا از محل پول آنها این خسارت را بپردازد!» اصل ماجرا این است که فیفا هنگام تست نهایی، از شرکت ها 5 میلیون فرانک سوییس بیمه یا همان ضمانت می گیرد. تهیه این بیمه 5 میلیون فرانکی (معادل پنج و نیم میلیون دلار) تنها 101 هزار دلار هزینه دارد. در همین ایران کم نیستند شرکت های بیمه بین المللی که در ازای دریافت 2 درصد از مبلغ، بیمه نامه چند میلیون دلاری در خدمت اشخاص حقیقی و حقوقی می گذارند.»
ایران ورزشی
