در سال های 1399، 1400 و 1401 وزارت ورزش و جوانان و سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مکلف بوده و هستند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی که به ترتیب معادل 50، 150 و 315 میلیارد تومان و در مجموع معادل 515 میلیارد تومان است را به حساب خزانه داری واریز کنند؛ سهم وزارت ورزش در این رابطه طی سال های مذکور 15، 45 و 94.5 میلیارد تومان و سهم سازمان صداوسیما نیز معادل 35، 105 و 220.5 میلیارد تومان است.
بنابراین سال 1401 به عنوان سال پایانی به منظور مشخص شدن درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی در بودجه کل کشور، تعیین شد و در لایحه سال 1402 که توسط دولت سیزدهم به مجلس شورای اسلامی ارائه شد، حق پخش مسابقات ورزشی داخلی معادل 243 میلیارد تومان برآورد شده و هیچگونه جزییات بیشتری در این رابطه اعلام نشده است.
این درحالی است که درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی در سال 1401 معادل 315 میلیارد تومان برآورد شد که باید به نسبت 30 به 70 بین وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیما تقسیم می شد. طبق لایحه 1401 به استناد بند «پ» ماده 92 قانون برنامه پنج ساله ششم توسعه، وزارت ورزش و جوانان و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مکلف بودند درآمدهای تبلیغاتی ناشی از پخش مسابقات ورزشی را به ردیف درآمدی شماره 140184 نزد خزانه داری کل کشور واریز کنند. در این لایحه، درآمد حاصل از تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی موضوع بند (پ) ماده 92 قانون برنامه ششم توسعه در ردیف ملی 315 میلیارد تومان برآورد شده است که با توجه به نسبت 30 به 70 درصدی وزارت ورزش و جوانان نسبت به سازمان صداوسیما سهم وزارت ورزش معادل 94.5 میلیارد تومان و سهم صداوسیما معادل 220.5 میلیارد تومان برای سال 1401 است.
باید منتظر ماند و دید حال که در پرونده تبلیغات ناشی از پخش مسابقات ورزشی در بودجه 1402 بسته شده است و از عبارتی تحت عنوان حق پخش مسابقات ورزشی داخلی استفاده شده چه سازوکاری برای پرداخت این عدد به وزارت ورزش و جوانان تعریف خواهد شد و چگونه می توان این اعتبار را به رشته های ورزشی مختلف، تزریق کرد.
