، همانطور که پیش بینی می شد، لیگ برتر فوتبال ایران با سطح فنی بسیار پایینی بعد از جام جهانی 2022 قطر از سر گرفته شد. 18 گل زده در هفته دوازدهم (میانگین گل زده 2.25 در هر بازی) و 9 گل در هفته سیزدهم (میانگین گل زده 1.28 در هر بازی) حاصل بازگشت دوباره لیگ برتر ایران بود.
هفته دهم: 15 گل/ میانگین: 1.87
هفته یازدهم: 18 گل/ میانگین: 2.25
هفته دوازدهم: 18 گل / میانگین: 2.25
هفته سیزدهم: 9 گل/ میانگین: 1.28 (یک بازی برگزار نشده است)
نکته: عامل اصلی در این افزایش بیشمار هم تیم نفت مسجدسلیمان که در هر هفته 4 یا 5 گل دریافت می کند!
این آمار در شرایطی است که جام جهانی قطر با میانگین گل زده 2.7 در هر مسابقه، رکورد بیشترین گل زده در ادوار جام جهانی را شکست. به طور کلی دیدارهای برگزار شده در جام جهانی نیز از امیدگل و شوت های پرتعدادی در هر مسابقه برخوردار بود و هواداران فوتبال از این جام به عنوان رقابتی جذاب و باکیفیت یاد می کنند.
تعداد کل گل های زده شده: 172 گل
میانگین گل در هر بازی: 2.69 گل
این آمار گل در جام جهانی در شرایطی است که نگاهی به بازی استقلال و صنعت نفت آبادان در هفته سیزدهم، فقدان موفقیت گل ناشی از یک کار گروهی یا تیمی را نشان می دهد. شوت از راه دور و ارسال سانتر به روی دروازه بدون ایجاد خطر جدی، حاصل تلاش دو تیم بود و در نهایت یک پنالتی سرنوشت بازی را رقم زد. در همین حال، پرسپولیس و پیکان هم شب سردی را پشت سر گذاشتند و وضعیتی مشابه با بازی استقلال و صنعت نفت داشتند با این تفاوت که در این دیدار پنالتی گرفته نشد.
مقایسه یک بازی از جام جهانی و یک بازی از لیگ برتر ایران تفاوت ها میان این دو رقابت را نشان می دهد. امید گل در بازی تیم های مراکش و کرواسی که دو تیم تدافعی جام بودند و در نهایت سه گل هم در بر داشت، روی عدد 2.5 قرار دارد. همین عدد درباره دیدار استقلال و صنعت نفت آبادان که یک گل از روی نقطه پنالتی داشت و امید گل را به همین واسطه 0.7 افزایش داد، در نهایت روی عدد 1.5 قرار دارد!
تفاوت ها برای یک بیننده فوتبال بدون هیچ تعصبی به حدی است که ببیننده تلویزیونی را مجاب به خاموش کردن تلویزیون می کند. این مساله به همین جا ختم نمی شود!
تیم ملی فوتبال ایران که در جام جهانی 2022 به میدان رفت، یکی از خروجی ها و نمودهای لیگ برتر ایران است که این روزها از نظر فنی چنگی به دل نمی زند. دعوت از بازیکنان باتجربه و تکراری به تیم ملی ایران و عدم شایستگی جوان ترها برای پوشیدن تیم ملی در جام جهانی حاکی از افت فنی لیگ برتر و پرورش و میدان ندادن به بازیکنان جوانی دارد که می توانستند در قطر به میدان بروند.
همین روزها نگاهی به ترکیب تیم های مدعی مانند استقلال، پرسپولیس، سپاهان، گل گهر و فولاد خوزستان هم نشان می دهد که هیچ بازیکن زیر 20 سالی در این تیم ها به میدان نمی رود و خبری از فوتبالیست های نسل نو در این تیم ها نیست.
حال این سوال مطرح می شود که آیا لیگ برتر ایران مولد است؟ آیا ادامه این روند در فوتبال باشگاهی ایران آینده روشنی به دنبال دارد؟ احتمالا پاسخ منفی است چرا که بازیکنانی که تصور می شد می توانند در دوران جوانی پیراهن تیم ملی را به تن کنند، بعد از رسیدن به 25 سالگی همچنان پشت خط مانده اند و عملکردشان هم به نحوی نیست که کسی مدافع آن ها برای دعوت به تیم ملی شود.
با این اوصاف باید نگران فوتبال ایران بود که همین الان هم از کشورهای هم تراز خود در آسیا مانند کره و ژاپن عقب افتاده است. وقتی جوان های 23 و 24 ساله نمایندگان این دو کشور در بوندس لیگا، لیگ برتر و لالیگا هستند، مهدی طارمی در 27، 28 سالگی به لیگ پورتو می رود و تازه در 30 سالگی شکوفا می شود!
نیازی به یک بررسی همه جانبه برای پیدا کردن ایراد در لیگ برتر ایران و از همه مهم تر یک آینده تاریک نیست اما برای اصلاح این وضعیت، ساختار فوتبال ایران باید اصلاح شود؛ ساختاری که کاملا به سبک و سیاق سنتی اداره می شود و هیچ گام اثرگذاری به عنوان یک اقدام بلند مدت صورت نمی گیرد.
انتهای پیام
