با حکم دادگاه اسپانیایی، بالاخره فرآیند محاکمه و بررسی پرونده انتقال نیمار از سانتوس برزیل به بارسلونا به خط آخر رسید و دادگاه اعلام کرد هیچ اقدام مجرمانه ای در مسیر انتقال ستارۀ سلسائو به نیوکمپ رخ نداده و نیمار و پدرش از هرگونه اتهام فساد مالی و فریب تبرئه شدند. جوزپ ماریو بارتومئو، رئیس سابق بارسلونا و اودیلیو رودریگس، رئیس سابق سانتوس از متهمان این پرونده بودند که آن ها هم از اتهامات وارده توسط طرف برزیلی مبرا شناخته شدند تا سلامت این انتقال پرحاشیه بعد از سال ها بالاخره اثبات شود.
خرید دانه درشت
تابستان 2013 بود که نیمار جونیور، بهترین بازیکن سال آمریکای جنوبی با قراردادی به ارزش 57 میلیون یورو عرض اقیانوس اطلس را طی کرد تا پیراهن خوش رنگ آبی اناری به تن کند و در سال های طلایی بارسلونا از مهره های موثر تیم در کسب موفقیت های داخلی و قاره ای باشد. او در حضور لیونل مسی و با اضافه شدن لوئیس سوارز یکی از برترین مثلث های هجومی هزاره جدید را ساخت و نقش عمده ای در افتخارات بلوگرانا در دهه گذشته داشت. در حالی که نیمار با گران ترین انتقال تاریخ فوتبال به پاریس رفته، کشاکش حقوقی انتقال او از سانتوس چندین سال طول کشید و در نهایت 2 ماه بعد از دادگاهی که اواخر مهرماه در اسپانیا برگزار شد، حکم نهایی به طرفین ابلاغ شد.
ماجرای دادگاه
شاکی پرسروصدای پرونده، شرکت سرمایه گذاری اقتصادی برزیلی موسوم به DIS بود که در دوران نوجوانی نیمار با پرداخت 2 میلیون یورو، 40 درصد از حقوق و دریافتی های او در سانتوس را تصاحب کرده بود. این شرکت مدعی بود که اعداد ذکر شده در قراردادهای انتقال نیمار صوری بوده و آن ها از بخشی از سهم قانونی خود در این انتقال محروم شده اند. نیمار و وکلایش از ابتدا تمام اتهامات را رد کردند اما شکست آن ها در فرجام خواهی دادگاه عالی اسپانیا در سال 2017 باعث شد کار به دادگاه مجدد بکشد. بیکر مک کنزی که وکالت نیمار و خانواده اش را در این پرونده به عهده داشت، قبل از برگزاری جلسه محاکمه به رویترز گفته بود که دادگاه صلاحیت حقوقی محاکمه خانواده نیمار را ندارد چون این پرونده شامل اتباع برزیلی ساکن در آن کشور هم می شود.
ادعای شاکیان
در جلسه دادگاه به درخواست دادخواهان اسپانیایی، روسای سابق دو باشگاه و والدین نیمار هم حضور داشتند. دادخواهان از دادگاه درخواست 2 سال حکم زندان و پرداخت 10 میلیون یورو برای نیمار را داشتند و همین طور به دنبال حبس 5ساله ساندرو روسل و جریمه 8.4 میلیون یورویی بارسلونا بودند. از طرف دیگر شرکت سرمایه گذاری DIS علاوه بر حکم زندان برای بارتومئو و روسل، خواهان دریافت مجموعاً 149 میلیون یورویی از متهمان بودند که با انصراف تعدادی از دادخواهان داخلی، آن ها هم درخواست خود را کاهش دادند. شرکت برزیلی چنانچه گفته شد 40 درصد از حقوق نیمار از سانتوس را در اختیار داشت و مدعی تقلب در روند انتقال شده بود. بارسلونا با مبلغ 57.1 میلیون یورو نیمار را به نیوکمپ کشاند که از این مبلغ 40 میلیون یورو در اختیار خانواده او قرار گرفت و فقط 17.1 میلیون یورو به باشگاه برزیلی تعلق یافت. 40 درصد از مبلغ به ارزش تنها 6.8 میلیون یورو به شرکت DIS پرداخت شد. آن ها مدعی بودند نیمار به بالاترین و معقول ترین پیشنهاد خرید فروخته نشده و پیشنهادهای باارزش تری هم وجود داشته.
پیروزی در پرونده
بیکر مک کنزی، وکیل مدافع خانواده نیمار در پاسخ به ادعاهای شاکیان گفته بود قواعد رقابت آزاد تنها در دنیای اجناس و خدمات صدق می کند و در انتقالات فوتبالی، بازیکن به اختیار خود مقصد و شرایط آینده خود را انتخاب می کند: «بازیکن یک سرویس خدماتی یا کالا نیست. او یک انسان است با حق انتخاب». 2 ماه پیش با حضور نیمار روند دادگاه طی شد تا این که در نهایت حکم نهایی دادگاه در مورد مخفی شدن رقم واقعی انتقال نیمار اعلام شد: «غیرقانونی بودن قرارداد و هر گونه متضرر شدن شرکت DIS در این انتقال اثبات نشد». به این ترتیب تمام دیگر متهمان پرونده هم از اتهامات وارده تبرئه شدند. دادگاه اعلام کرد تمام پول های پرداخت شده به سانتوس در قراردادهای دیگر و همین طور ارقام اعطا شده به شرکت سرمایه گذاری N&N، متعلق به خانواده نیمار قانونی بوده؛ از جمله 40 میلیون یورویی که در سال 2011 توسط ساندرو روسل به پدر نیمار پرداخت شد تا رئیس وقت بارسلونا از حضور ستاره جوان برزیل در تیمش مطمئن شود. انتقال نیمار باعث بروز مشکلاتی بین باشگاه و اداره مالیات اسپانیا شد؛ بارسا خطای خود در فرآیند اقتصادی را پذیرفت و به جریمه ی 5.5 میلیون یورویی تن داد. به هرحال پیروزی نیمار در این پرونده در یکی از تلخ ترین روزهای دوران حرفه ای او و بعد از شکست حسرت برانگیز مقابل کرواسی در یک چهارم نهایی جام جهانی به دست آمد. ستاره برزیلی 3 روز بعد از کریسمس در دیدار پاری سن ژرمن مقابل استراسبورگ به میادین بازخواهد گشت.
